قدرت سخت

هدف: هدف از پژوهش حاضر شناخت مولفه های قدرت نرم در مکتب حاج قاسم سلیمانی است روش : در این پژوهش ابتدا یک مدل نظری برای مولفه های قدرت نرم ارائه می گردد و سپس با تکیه بر آن مولفه های قدرت نرم در مکتب حاج قاسم سلیمانی با روش تحلیلی، تفسیری تبیین می گردد. یافته ها: یافته ها نشان می دهد، مولفه های فرهنگی _ اعتقادی، اجتماعی _ انسانی، تبلیغی _ روانی، اقتصادی و سیاسی- دیپلماسی از مولفه های مهم مکتب حاج قاسم سلیمانی به شمار می آیند. مولفه های قدرت نرم در مکتب حاج قاسم سلیمانی توانست توان مبارزه را افزایش دهد و ضربه ایی حیثیتی به ابهّت آمریکا بزند که با هیچ چیزی جبران نمی شود. نتیجه گیری: مولفه های به دست آمده از مکتب حاج قاسم سلیمانی، بی شک بالاترین و والاترین عناصری هستند که موجودیت و هویت قدرت مادی و معنوی او را که به عنوان اسطوره مقاومت و سرباز مدافع امت اسلامی مطرح می سازد، نمایان کند.

دوره اول خلافت عباسی که حدود یک قرن از سال ۱۳۲ تا ۲۳۲ هجری قمری به طول انجامید، به عنوان باشکوه ترین دوران این خلافت شناخته می شود و مورخان از آن به عنوان عصر طلایی یاد می کنند. در این دوره، حدود ۹ خلیفه به حکومت رسیدند و نقش مهمی در تحولات سیاسی و اجتماعی ایفا کردند. در این دوران، استفاده از قدرت سخت و سرکوب اجتماعی به عنوان یکی از محورهای اصلی سیاست های حکومتی مورد توجه قرار گرفت. عباسیان با ارائه صبغه ی دینی به عملکرد خشن و بی رحمانه خود در کشتار و شکنجه مخالفان، تلاش کردند تا این اقدامات را مشروع جلوه دهند؛ هرچند که شرع اسلامی چنین عملکردهایی را تأیید نمی کند. این سیاست به ویژه در زمان خلافت منصور و هارون الرشید به اوج خود رسید؛ زمانی که آن ها با چرخش به سوی اندیشه های تسنن و عرب گرایی و فاصله گرفتن از ایرانیان، تلاش کردند پایه های قدرت خود را مستحکم کنند. از جمله قربانیان این چرخش سیاسی، بزرگان علوی و وزیران ایرانی از خاندان های بزرگی نظیر آل برمک بودند. تقریباً همه نیروهای مخالف عباسیان شامل بقایای امویان، خوارج، ایرانیان، علویان و امامان شیعه و پیروان آنان، تحت سرکوب عباسیان قرار گرفتند.سوال اصلی: چگونه استفاده از قدرت سخت و سرکوب اجتماعی توسط عباسیان بر پایداری و مشروعیت حکومت آنان تأثیر گذاشت؟فرضیه پژوهش: استفاده از قدرت سخت و سرکوب اجتماعی توسط عباسیان، با وجود تلاش برای مشروعیت بخشی دینی به این اقدامات، منجر به کاهش حمایت مردمی و افزایش نارضایتی در میان گروه های مختلف اجتماعی شد که در نهایت به تضعیف پایه های حکومت آنان انجامید.