مدل ساختاری انگیزه پیشرفت بر اساس الگوهای ارتباطی خانواده با نقش واسطه ای خودناتوان سازی تحصیلی در دانش آموزان دارای اضطراب تحصیل دختر دوره دوم ابتدایی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
هدف از این پژوهش طراحی یک مدل ساختاری برای پیش بینی انگیزه پیشرفت بر اساس الگوهای ارتباطی خانواده با متغیر میانجی خودناتوان سازی تحصیلی در دانش آموزان دارای اضطراب تحصیل دختر دوره دوم ابتدایی بود.روش این پژوهش از نظر هدف توصیفی از نظر نوع همبستگی بود. جامعه آماری دانش آموزان دختر پایه دوم ابتدایی دارای اضطراب تحصیل بودند. از طریق غربال و فرمول کوکران 140 دانش آموز به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه اضطراب تحصیل گادزلا (1991)، انگیزش پیشرفت هرمنس (1970)، الگوهای ارتباطی خانواده فیتزپاتریک (2002) و پرسش نامه خودناتوان سازی جونز و رودولت (1982) بود. برای تحلیل داده ها از طرح های پیشرفته همبستگی (تحلیل مسیر) از طریق اسمارت پی ال اس استفاده شد.نتایج نشان داد الگوی ارتباطی خانواده (جهت گیری هم نوایی و گفت و شنود) بر انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارای اضطراب تحصیل رابطه معناداری داشت. جهت گیری هم نوایی رابطه غیرمستقیم و جهت گیری گفت وشنود رابطه مستقیم بر انگیزه پیشرفت تحصیلی داشت. همچنین الگوهای ارتباطی خانواده با نقش واسطه ای خودناتوان سازی تحصیلی بر انگیزه پیشرفت دانش آموزان رابطه معناداری داشت.در مجموع در این تحقیق نشان داده شد که الگوهای ارتباطی خانواده نقش مهمی در انگیزه پیشرفت دانش آموزان دارای اضطراب تحصیل دارد.