شبکه های مجازی

هدف از پژوهش حاضر، شناسایی گونه های هویتِ اجتماعی و  نقش اینترنت بر شکل گیری این هویت ها می باشد. برای تحقق این هدف، از روش ترکیبی کمی- کیفی استفاده شد و بر روی جوانان 18-30 سال ساکن شهر تهران در سال 1397 تمرکز گردید. در واقع، ابتدا برای شناسایی گونه های هویتی در بین جوانان تهرانی، از روش کیفی اکتشافی استفاده شد و با نمونه گیری نظری، 42 نفر انتخاب و پرسشنامه هویتی «من کیستم» به آنان داده شد. بعد از کدگذاری باز، محوری و گزینشی، در نهایت 6 گونه هویتی از جمله هویت ملی، هویت قومی، هویت ارتباطی، هویت عقیدتی، هویت دینی و هویت مدرن شناسایی گردید. در واقع، بعد از شناسایی این گونه های هویتی، روش کمی پیمایشی در جهت تأثیر اینترنت بر آنها به کار گرفته شد و با استفاده از فرمول کوکران، 524 جوان تهرانی 18-30 سال انتخاب و بر مبنای نمونه گیری خوشه ای پرسشنامه استاندارد در بین آنان توزیع گردید. بعد از جمع آوری داده ها، تجزیه و تحلیل بر مبنای spss و lisrel صورت گرفت. یافته ها بیانگر آن است که تنها 12 درصد از جوانان یا به طور کامل از اینترنت استفاده نمی کنند و یا اگر استفاده می کنند، کمتر از یکساعت در شبانه روز می باشد. تنها 16 درصد در وبلاگ ها سایت های اینترنتی جستجو می کنند، در حالی که 83 درصد در تلگرام عضویت دارند. همچنین یافته ها بیانگر آن است که میزان مصرف اینترنت، تأثیر معناداری بر هویت ملی، قومی ، مدرن و هویت ارتباطی داشته، ولی میزان مصرف اینترنت بر هویت دینی و هویت عقیدتی تأثیری نداشته است.

هدف از این پژوهش، تحلیل اثر نقش شبکه های ارتباطی مجازی بر نگرش و مشارکت ورزشی شهروندان است. روش تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه شهروندان تهرانی شرکت کننده در رویدادهای ورزش همگانی سال 1396 بود. نمونه آماری براساس جدول مورگان 384 نفر برآورد گردید که به روش تصادفی انتخاب شدند. ابزار اصلی پژوهش شامل سه پرسشنامه محقق ساخته نقش های رسانه، نگرش ورزشی و مشارکت ورزشی بود. روایی و پایایی ابزار ها براساس نظر متخصصان (15 نفر)، آلفای کرونباخ (89/0) و شاخص های برازش مدل مطلوب ارزیابی شد. از نرم افزار مدلسازی smart pls برای تحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها استفاده شد. یافته ها نشان داد که نقش های رسانه دارای اثر مستقیم، مثبت و معناداری بر مشارکت ورزشی (33/0) و نگرش ورزشی (83/0) هستند. نگرش ورزشی نیز اثر مستقیم، مثبت و معناداری بر مشارکت ورزشی دارد. (60/0)  در ارتباط غیر مستقیم مشخص شد که به صورت معنا داری 62 درصد از کل اثر متغیر نقش رسانه بر روی مشارکت ورزشی از طریق متغیر میانجی نگرش به ورزش پیش بینی می شود. براساس یافته های به دست آمده، می توان گفت که اثر غیر مستقیم رسانه (با میانجی نگرش) بسیار بیشتر از اثر مستقیم آن بر مشارکت ورزشی می باشد و رسانه ها بدون قابلیت تغییر نگرش در محتوای خود نمی توانند اثرگذاری قابل توجهی داشته باشند. از این رو، لازم است سازمان های متولی ورزش همگانی در تهران متناسب با تنوع طیف مختلفی از دیدگاه ها، نیازها و علایق ورزشی شهروندان به تولید و مدیریت محتوای رسانه ای و تبلیغی خود بپردازند.

هدف و زمینه: همگرایی قومی در جامعه چند قومی، دستیابی به یکپارچگی ملی را محقق می کند. هدف تحقیق حاضر هدف شناسایی عوامل تاثیرگذار بر همدلی قومی فرهنگی در شبکه های اجتماعی مجازی با رویکرد انسجام ملی است.روش: پژوهش حاضر با رویکرد کیفی با استفاده از فرایند مصاحبه نیمه ساختاریافته با سؤالات باز به کشف رابطه مقوله های اصلی و فرعی پژوهش پرداخته است. با روش تحلیل محتوا از نوع قراردادی با شیوه کدگذاری در بین صدای ضبط شده مصاحبه شوندگان به تجزیه و تحلیل پرداخته است. مشارکت کنندگان پژوهش 32 صاحب نظر بودند که به صورت هدفمند و گلوله برفی، با احراز شناخت ادبیات موضوع و اشرافیت بر جامعه هدف، پس از رسیدن به اشباع نظری انتخاب شدند.یافته ها و نتیجه گیری: یافته ها حاکی از آن است که تعداد 299 کد باز استخراج گردید که در قالب 73 مقوله فرعی و 17 مقوله اصلی تجمیع و دسته بندی گردیدند، مقوله های اصلی شامل سلامت اجتماعی، آموزش و خودآگاهی، پذیرش تنوع قومی، ابتکار اجتماعی، عدالت قومی، اتحاد ملی، کثرت گرایی، همزیستی، قوم مداری، آموزش فرهنگی، نماد سازی، مدیریت تفاوت های قومی، مداخلات میان فرهنگی، کنش گری قومی، نگرش های قومی، تشخص قومی و ارزش های قومی هستند که با برنامه ریزی و به کارگیری راهبردهای حول عوامل تاثیرگذار استخراجی می توان توانایی استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی را به صورت کانالیزه و هدفمند و همگرایی مؤلفه های متعارض در ایجاد همدلی قومی فرهنگی را فراهم نمود.

هدف: در دنیای امروز، تبلیغات یکی از ابزارهای قوی افزایش آگاهی در معرفی و شناساندن شرکت ها، کالاها، خدمات یا اندیشه ها و دیدگاه هاست. در سال های اخیر با ورود اینترنت و شبکه های مجازی، در این حوزه گستردگی میدان تبلیغات بسیار بیشتر شده است. با ظهور شبکه های مجازی و گسترش آن در اینترنت و دسترسی روزافزون افراد به گوشی های هوشمند و این شبکه ها، به نظر می رسد دنیای تبلیغات نیز دستخوش تغییر شده است و بسیاری از افراد، روزانه زمان زیادی را در این شبکه ها سپری می کنند؛ به همین دلیل، این شبکه ها به فضای مناسبی برای تبلیغات تبدیل شده اند. اما سؤال این است که کدام بستر دیجیتالی برای تبلیغات هر شرکت مناسب است. در این کار تحقیقاتی، شرکتی برای نمونه انتخاب و بررسی این موضوع پرداخته شد که شرکت منتخب، باید از کدام شبکه اجتماعی برای تبلیغات خود در فضای اینترنت استفاده کند. روش: در راستای دستیابی به هدف پژوهش، پس از مرور ادبیات، ده بستر (شبکه اطلاع رسانی) داخلی و خارجی برای تبلیغات شناسایی و با نظرسنجی از خبرگان، پنج معیار برای انتخاب بهترین بستر تعریف شد. در ادامه با بهره مندی از نظر خبرگان، ماتریس تصمیم تدوین شد و با استفاده از روش تصمیم گیری چندمعیاره کوکوسو، شبکه ها رتبه بندی شدند. روش کوکوسو یک روش تصمیم گیری چندشاخصه است که برای اولویت بندی گزینه ها، براساس معیارها با استفاده از موزون سازی مبتنی بر جمع و توان به کار می رود. هدف روش کوکوسو این است که بر اساس M معیار، به ارزیابی N گزینه پرداخته و در نهایت بهترین گزینه شناسایی شود. یافته ها: در این تحقیق ابتدا با استفاده از مرور ادبیات، ده بستر اولیه اطلاع رسانی انتخاب شد که عبارت اند از: فیسبوک، اینستاگرام، اسنپ چت، توئیتر، لینکدین، واتساپ، یوتیوب، آپارات، پیام رسان ایتا و تلگرام. پس از تعریف معیارها و استفاده از روش کوکوسو، رتبه بندی این بسترها انجام شد. در نتیجه، به ترتیب بسترهای اطلاع رسانی تلگرام، اینستاگرام و آپارات، به عنوان ابزارهای مناسب برای تبلیغات انتخاب شدند. نتیجه گیری: در این کار تحقیقاتی تلاش شد تا از بسترهای اطلاعاتی داخلی و خارجی برای بازاریابی استفاده شود. با استفاده از روش کوکوسو، بسترهای اطلاع رسانی تلگرام، اینستاگرام (خارجی) و آپارات (داخلی)، به عنوان ابزارهای مناسب برای تبلیغات انتخاب شدند. در انت ها تحلیل حساسیت روی مدل تصمیم انجام شد. نتایج تحلیل حساسیت نشان داد که مدل در برابر تغییرات، مقاومت خوبی دارد و بیشتر گزینه ها با وجود تغییرات تصادفی، وزن رتبه های خود را حفظ کرده اند.

 هدف: عضویت در شبکه های اجتماعی مجازی، در سال های اخیر، چالش ها و مشکلاتی را برای افراد جامعه در پی داشته است. به نظر می رسد فعالیت ناآگاهانه افراد در این شبکه ها و فقدان سواد رسانه ای کافی، موجب ایجاد یا تشدید برخی از آسیب های اجتماعی در استان مازندران شده است. پژوهش حاضر درصدد پاسخ به این پرسش اصلی است که فعالیت کاربران در شبکه های مجازی تحت تأثیر چه عواملی است و مهم ترین آسیب های اجتماعی این شبکه ها در استان مازندران کدامند؟روش شناسی پژوهش: این پژوهش از لحاظ روش شناختی، پژوهشی کیفی است که با استفاده از روش نظریه زمینه ای انجام شده است. جامعه پژوهش افرادی هستند که به نوعی دچار آسیب های اجتماعی مرتبط با شبکه های مجازی شده اند. نمونه گیری به صورت هدفمند و با توجه به شاخص اشباع نظری انجام شده است. برای گردآوری اطلاعات از ابزار مصاحبه عمیق و بررسی اسناد و مدارک موجود استفاده شده است.یافته ها: عوامل مؤثر در روی آوردن افراد به عضویت و فعالیت در شبکه های مجازی به دو دسته عوامل اولیه و عوامل ثانویه قابل تقسیم بندی است. همچنین عوامل دیگری نیز شرایط زمینه ای را برای عضویت در این شبکه ها فراهم می کنند و بر کنش های کاربران در این فضا تاثیرگذارند.بحث و نتیجه گیری: آثار منفی فعالیت در شبکه های مجازی به چند گروه عمده تقسیم می شود: قرارگرفتن در معرض خشونت سایبری، اختلالات خُلقی و روان شناختی، مشکلات جسمی، اختلالات آموزشی و سوء رفتار جنسی ازجمله این آثار منفی است. همچنین انزوای اجتماعی، انواع خشونت، فرار از منزل و طلاق، از اصلی ترین آسیب های اجتماعی مرتبط با شبکه های مجازی در استان مازندران به شمار می روند.

هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی نقش استفاده از شبکه های همگانی با راندمان شغلی کتابداران استان قم با نقش میانجی میزان سواد رسانه ای است. روش پژوهش: نوع مطالعه این پژوهش توصیفی -تحلیلی به روش پیمایشی انجام شد. جامعه آماری تحقیق کلیه کتابداران استان قم که 112 نفر بودند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه های استاندارد بود. پس از انجام یک مطالعه مقدماتی و تعیین واریانس سؤالات ؛ از طریق ضریب آلفای کرونباخ ، ضریب پایایی پرسشنامه ها به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل یافته های این تحقیق از آزمون های t استفاده گردید. یافته ها: بررسی متغیرهای پژوهش نشان داد که شبکه های همگانی با میانگین 20/3 و راندمان شغلی با میانگین 50/3 و سواد رسانه ای با میانگین 36/3 و با سطح معنی داری 001/0 هستند. نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داد که استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی، راندمان شغلی و سواد رسانه ای از وضیعت مناسبی برخوردار است و استفاده از شبکه های همگانی بر راندمان و سواد رسانه ای و همچنین سواد رسانه ای بر راندمان تأثیر معنی داری داشت . در نهایت استفاده از شبکه های همگانی بر راندمان با نقش میانجی گری سواد رسانه ای در کتابداران استان قم تأثیر معنی داری داشت .

در دنیای امروز، رسانه ها و به ویژه شبکه های اجتماعی نقشی کلیدی در شکل دهی به افکار عمومی ایفا می کنند. سلبریتی ها، به عنوان افرادی که به واسطه شهرت خود در کانون توجه قرار دارند، با موضع گیری های خود در فضای مجازی می توانند بر تحولات اجتماعی و سیاسی تأثیرگذار باشند. این امر گاه موجب بسیج اجتماعی در جهت حمایت از مسائل عمومی و آگاهی بخشی شده و گاه منجر به بروز آنومی اجتماعی و رفتارهای اعتراضی سازمان یافته می شود. پژوهش حاضر با رویکردی توصیفی تحلیلی و بهره گیری از روش اسنادی و کتابخانه ای، به بررسی این پرسش می پردازد که مواضع سلبریتی ها در فضای مجازی از منظر آموزه های جرم شناسی انتقادی تا چه اندازه می تواند به عنوان یک فرصت یا تهدید برای حاکمیت سیاسی تلقی شود. یافته های پژوهش نشان می دهد که تأثیرگذاری این افراد می تواند دوگانه باشد؛ در مواردی که این تأثیرگذاری مبتنی بر تحلیل سازنده و آگاهی بخشی عمومی باشد. فرصتی برای بهبود شفافیت و تقویت گفت وگوهای اجتماعی خواهد بود. در مقابل، اگر این موضع گیری ها بر اغراض شخصی و سیاسی غیرمنصفانه استوار باشد، می تواند تهدیدی برای ثبات اجتماعی محسوب شود. نتایج این پژوهش نشان می دهد که اتخاذ رویکرد تعاملی از سوی حاکمیت، افزایش آزادی بیان و ترویج فرهنگ نقدپذیری می تواند به مدیریت و تعدیل تأثیرات مثبت و منفی سلبریتی ها کمک کند و از پیامدهای مخرب احتمالی جلوگیری نماید.

زمینه و هدف: در عصر حاضر با تغییراتی که در نتیجه ورود شبکه های مجازی به حیات اجتماعی و اعتیاد به آن پدید آمده است، احساس بیگانگی اجتماعی به یکی از مهم ترین دل نگرانی های جوامع تبدیل شده است که می تواند اختلالات اجتماعی جدی را به همراه داشته باشد. پژوهش حاضر، با هدف بررسی رابطه بین اعتیاد به فضای مجازی و احساس بیگانگی اجتماعی در بین شهروندان شهر قزوین به رشته تحریر درآمده است.    روش و داده ها: تکنیک مورد استفاده در این پژوهش، پیمایش بوده و جامعه آماری شامل کلیه شهروندان واقع در سنین 59-15 سال شهر قزوین است که از این تعداد 390 نفر از طریق فرمول کوکران و به شیوه نمونه گیری خوشه ای جهت گردآوری اطلاعات انتخاب شدند.   یافته ها: نتایج حاکی از آن است که رابطه بین متغیر اعتیاد به فضای مجازی با تمامی مولفه های بیگانگی اجتماعی به لحاظ آماری رابطه ای مثبت و معنادار بوده است. نتایج تحلیل رگرسیونی نشان داد که متغیرهای عدم خودکنترلی، اختلال در عملکرد فردی، اتلاف وقت و اختلال در کنش اجتماعی بیشترین تاثیر را بر متغیر احساس بیگانگی اجتماعی داشته و در مجموع، توانسته اند 5/39 درصد از تغییرات این متغیر را پیش بینی نمایند.   بحث و نتیجه گیری: از آنجا که اعتیاد به فضای مجازی، شهروندان را به عنوان کانون جامعه از مأمن و جایگاه خود منزوی ساخته و احساس بیگانگی اجتماعی را ایجاد می کند، لذا، ایجاد محیط های آنلاین ایمن از طریق پلات فرم هایی که به اجتماعات و گروه ها در جهت تقویت حس تعلق یاری رساند و افزایش آگاهی عمومی در مورد پیامدهای استفاده نامتناسب از فضای مجازی و افزایش سطح سواد رسانه ای، بیش از پیش ضروری می نماید.   پیام اصلی: پایش ملی و ارزیابی مستمر وضعیت بیگانگی اجتماعی در میان گروه های مختلف و انعکاس آن در میان دستگاه های ذی ربط و رسانه های جمعی امری ضروری است. این اقدام می تواند به برجسته سازی ابعاد مساله مند بیگانگی اجتماعی کمک نماید و از طریق ایجاد اجماع و وفاق عمومی در قبال آن، به برنامه ریزی های اثربخش و استفاده مطلوب و سازنده از فضای مجازی بینجامد.