درخت حوزه‌های تخصصی

نشان تصویری، تجلی هنرمندانه دیدگاه انسان نسبت به مفاهیم مختلف در قالب تصویر است. به همین دلیل از میان دیدگاه های مختلف، نظریه ها و روش های ادبی و هنری، بهتر و کارآمدتر می توانند نشان تصویری را مورد بررسی قرار بدهند. مهم ترین هدف این مقاله، معرفی این روش ها به منظور توسعه زمینه نقد و بررسی اصولی و گسترش ادبیات مکتوب در هنر ارتباط تصویری است. بخش نخست این مقاله با استناد به نظر اندیشمندان مختلف به مطالعه نشان تصویری و مخاطب می پردازد. در بخش دوم، انواع روش های شناخت و تحلیل نشان تصویری شامل: تحلیل صورت و محتوا، تحلیل گونه ها، شمایل نگاری و نشانه شناسی، معرفی و در جدول های طبقه بندی شده ارائه می گردد. در بخش نتیجه گیری با جمع بندی هریک از روش ها به ارائه دلایل کارآمد بودن روش نشانه شناسی در شناخت و تحلیل نشان تصویری پرداخته می شود .

انیمیشن از دهه 1980 تاکنون تغییرات و تحولات مهمی را پشت سر گذاشته است. در این دوران، هنر و صنعت انیمیشن سازی با ورود کامپیوتر به این عرصه، متحول شده است؛ و بدین ترتیب، ضروری است که برای این محدوده تاریخی، برگ جدیدی به تاریخچه انیمیشن سازی اضافه شود. این سال ها دوران مهم و تاثیرگذار برای انیمیشن بوده است. تغییرات در مدیریت شرکت ها، بازنشسته شدن گروه های قدیمی و ورود و شکوفایی نسل جدید، همگی دست به دست هم داد تا تغییراتی اساسی در جریان تولیدات انیمیشن به وجود آید. در این دوره، دنیا با امکانات جدید هنر انیمیشن و قابلیت هایی که می توانست با کمک تکنولوژی دیجیتال به دست آورد، کم کم آشنا شد و آن را وسعت داد؛ تا جایی که امروزه می توان گفت، کمتر فیلم بلند، کوتاه و تجربی انیمیشن را می توان یافت که از تکنولوژی کامپیوتری - دست کم در یکی از مراحل تولیدش- استفاده نکرده باشد. این مقاله به طور کلی به سه موضوع اصلی می پردازد. نخست پیدایش انیمیشن کامپیوتری و ورودش به دنیای انیمیشن، تا تسخیر آن پرداخته شده است. سپس شرکت های مطرح و جریان ساز در صنعت انیمیشن سازی جهان و تولیداتشان مورد بررسی قرار گرفته اند. در این قسمت تولیدات استودیوهای والت دیزنی (Walt Disney)، پیکسار (Pixar)، دریم ورکز (DreamWorks)، آردمن (Aardman) و گیبلی (Ghibli) در سال های پس از 1980 بر شمرده می شوند. در انتها، به جریان تولید انیمیشن در اروپا اشاره شده است و انیماتورهای مستقل