مریم کاکاوندی چقاسفید

نخستین پایگاه اجتماعی در تمام مراحل رشد به ویژه درسال های نوجوانی، که نقش مهمی را درتنظیم افکار،احساس و رفتار نوجوان ایفا می کند،خانواده می باشد ، از سوی دیگر پدیده ی نوجوانی با این پرسش اساسی همراه است که نوجوان ازخود می پرسد«من کیستم؟» این پرسش را که چندسال ادامه خواهدیافت «جست وجوی هویت» می نامند.رشد هویت شامل فرایندی است که در طی ان افراد به بررسی جنبه های مختلف زندگی پرداخته میشود به منظور درک تجربه زیسته دختران نوجوان از سبک الگوهای ارتباطی خانواده ونحوه هویت یابی آنان، دراین پژوهش روش کیفی بارویکرد پدیدارشناسی انتخاب شد جامعه آماری شامل تمام دانش آموزان دختر دوره متوسطه دومدرسن 19و20سالگی بود.به جهت تجزیه وتحلیل داده ها از روش کلایزی استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها به تولید4 مضمون اصلی و13مضمون فرعی منجر شد. مضمون های اصلی شامل استقلال داشتن نوجوان،همدلی خانواده با نوجوان،توجه بی قید وشرط به نوجوان و مهارت اجتماعی نوجوان بود، والدین با فراهم نمودن یک فضای باز و آزاد و تغییرات مثبتی در کیفیت ارتباطات خود باعث می شوند فرزندان بتوانند آزادانه نظرات، تمایلات، پیشنهادات و انتقادات خود را بیان نمایند. ایجاد ارتباطات خوب، گسترده و مؤثر با فرزندان، ایجاد فرصت برای ابراز نظر و بیان احساسات، تشویق و ترغیب فرزندان به سخن گفتن و ابراز نظر کردن، پذیرش اشتباهات و لغزش های احتمالی نوجوان، احترام گذاشتن به افکار و باورهای فرزندان، استفاده از نظرها و پیشنهادهای آنها در تصمیم گیری های خانوادگی و به رسمیت شناختن آزادی های معقول آنها از جمله موارد و اقدامات مؤثری است که می تواند مفید واقع شده و نهایتاً منجر به کسب هویت موفق می شود