ریحانه نوروزی اول

مقدمه: برنامه های سلامت همراه (mHealth) به عنوان ابزاری مؤثر برای مدیریت سلامت و بهبود کیفیت مراقبت های سلامت شناخته شده اند. بااین حال، نگرانی های مرتبط با امنیت اطلاعات و حریم خصوصی از موانع اصلی پذیرش این فناوری ها است. این مطالعه با هدف شناسایی موانع و تسهیل کننده های امنیتی استفاده از برنامه های سلامت همراه از دیدگاه دانشجویان پیراپزشکی انجام شد. روش ها: این پژوهش مقطعی-توصیفی در سال 1402 روی 115 دانشجوی پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد. نمونه گیری به روش طبقه ای متناسب با حجم انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ای ساختاریافته بود که توسط ژو و همکاران طراحی و پس از ترجمه فارسی، بازترجمه و تأیید روایی و پایایی (ضریب همبستگی: 92 درصد) بومی سازی شد. پرسشنامه شامل سوالات بسته (طیف لیکرت) و سوالات باز بود. تحلیل سوالات بسته با آمار توصیفی و تحلیل سوالات باز به روش تحلیل موضوعی (Thematic Analysis) انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد نگرانی های امنیتی مانند دسترسی غیرمجاز به اطلاعات و ضعف در سیاست های حریم خصوصی، موانع اصلی استفاده از برنامه های سلامت همراه بودند. در مقابل، قابلیت حذف داده ها از راه دور، شفافیت در سیاست های امنیتی و کنترل دسترسی به عنوان تسهیل کننده های کلیدی شناسایی شدند. همچنین، تحلیل کیفی پاسخ های باز سه مضمون اصلی شامل نگرانی های امنیتی، مشکلات کاربردی و راهکارهای پیشنهادی برای بهبود امنیت و اعتمادپذیری برنامه ها را نشان داد. نتیجه گیری: این پژوهش نشان می دهد که طراحی برنامه های سلامت همراه با تمرکز بر تقویت امنیت اطلاعات، شفافیت در سیاست های حریم خصوصی و سادگی کاربرد می تواند اعتماد کاربران را افزایش داده و پذیرش این فناوری ها را بهبود بخشد.

مقدمه: آموزش به بیماران از طریق پورتال نقش مهمی در بهبود پیامدهای سلامت آنان دارد. بنابراین، هدف از این مرور نظام مند بررسی تاثیر استفاده از پورتال های بیمار در آموزش به بیمار می باشد. روش ها: این مرور نظام مند با جستجوی کلید واژه ها در عنوان، چکیده و کلید واژه های مطالعات در پایگاه داده های علمی معتبر Embase، Web of Science،Scopus، PubMed در تاریخ 4 مارس 2024 بدون محدودیت زمانی انجام شد. از دستورالعمل موارد گزارش ترجیحی برای مرورهای نظام مند و فراتحلیل برای بررسی مقالات استفاده شد. روش تحلیل داده ها به صورت کیفی بود، به این صورت که ابتدا بر اساس مولفه های یکسان طبق چک لیست استاندارد، داده ها استخراج و به صورت کیفی مطالعات سنتز و نتایج ارائه شد. یافته ها: یازده مطالعه دارای معیارهای ورود وارد این بررسی شد. مداخلات آموزشی شناسایی شده در این بررسی بر روی چهار جنبه مختلف از جمله خودمدیریتی، خودمراقبتی، بهبود دانش و مدیریت بیماری متمرکز شده اند. رویکردهای آموزشی در پورتال در هفت دسته مختلف پیام متنی، پیام تصویری، پیام ویدئویی، پست الکترونیک، سوالات متداول، پیوند به منابع آموزشی و ویدیوهای یوتیوب طبقه بندی شد. پیام های متنی رایج ترین رویکرد آموزشی مورد استفاده برای ارائه مطالب آموزشی از طریق پورتال بود. یافته های مطالعات نشان می دهد مداخلات آموزشی از طریق پورتال باعث بهبود کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، افزایش مهارت های سواد سلامت الکترونیک، بهبود دانش، تسهیل ارتباط با ارائه دهندگان مراقبت های سلامت و افزایش دانش بیمار از طریق ارائه توصیه های خودمراقبتی می شود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که نظرات بیماران در خصوص پورتال حاکی از برداشت مثبت آن ها از پورتال بیمار است. بیماران از منابع آموزشی پورتال استفاده می کنند وآن ها را مفید می دانند. پورتال ها می توانند به بیماران کمک کنند تا توصیه های پیچیده درمانی راه درک کرده و به آن پایبند باشند.