بررسی فرایند تکرار در گویش تالشی جنوبی (شاندرمنی) بر مبنای نظریه بهینگی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
فرایند تکرار یکی از فرایندهای زایا و زیر شاخه واژه سازی است. این فرایند به خاطر زایایی در بیشتر زبان ها وجود دارد و از دیدگاه ها و نظریه های مختلف تحلیل و تبیین شده است. یکی از این نظریه ها، نظریه بهینگی است که به دنبال کشف شباهت های زبان ها و گویش های گوناگون است. پژوهش حاضر نیز به تحلیل و توصیف فرایند تکرار در گویش تالشی جنوبی (شاندرمنی) یکی از شاخه های زبان تالشی از حوزه زبان های شمال غربی ایران در چارچوب نظریه بهینگی می پردازد. در این مطالعه روش پژوهش توصیفی-تحلیلی است و داده های زبانی از متون و واژه نامه های گویش تالشی جنوبی و همچنین گفتگوی روزمره گویشوران تالشی گردآوری شده اند. در تحلیل از شمّ زبانی یکی از مؤلفین که خود گویشور بومی است، استفاده شده است. تحلیل داده ها گویای آن است که در گویش تالشی جنوبی فرایند تکرار کامل افزوده و ناافزوده قابل مشاهده است. در ادامه محدودیت های مرتبط با هر کدام از فرایندها شناسایی شده و با توجه به الگوی ساختاری هر یک در تابلوهای بهینگی رتبه بندی شده اند. یافته های این تحقیق، کارآمدی نظریه بهینگی در تحلیل انواع فرایند تکرار را نشان می دهد. بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش می توان پی برد که چگونه در تبیین ساخت انواع متفاوت فرایند تکرار در تالشی جنوبی از محدودیت های خاص پایایی و نشانداری، با سلسله مراتب خاص استفاده می شود.