علی خالدی فرد

پژوهش حاضر با هدف شناسایی و تحلیل عوامل زمینه ای و مداخله گر موثر بر ایجاد اشتغال پایدار دانش آموختگان علوم ورزشی ایران و در چارچوب رویکرد کیفی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش شامل خبرگان آگاه به موضوع تحقیق بود. جمع آوری داده ها از طریق مصاحبه های عمیق و نیمه ساختاریافته صورت گرفت که بعد از 16 مصاحبه به اشباع نظری رسید. برای سنجش اعتبار، انتقال و تایید ذیری، یافته های پژوهش به مشارکت کنندگان ارائه و نقطه نظرهای آن ها اعمال شد. از روش توافق درون موضوعی برای قابلیت اعتماد استفاده گردید که 82/0 گزارش شد. یافته های مربوط به عوامل زمینه ای (بسترساز) بیانگر 29 مفهوم اصلی و 4 مقوله فرعی شامل سیاست گذاری و برنامه ریزی، عوامل اقتصادی و مالی، ارتباط دانشگاه با جامعه و صنعت، صلاحیت حرفه ای در ورزش و یافته های مربوط به عوامل مداخله گر (تاثیرگذار) بیانگر27 مفهوم اصلی و 5 مقوله فرعی شامل عوامل فناوری، فرهنگی و اجتماعی، سیاسی، بازسازی جایگاه علوم ورزشی و ارتباطات و شبکه سازی بود. در جمع بندی کلی پژوهش حاضر، باید گفت که امروزه توجه به مقوله اشتغال پایدار دانش آموختگان آموزش عالی دیگر تنها یک مقوله فرعی برای دانشگاه و آموزش عالی نیست، بلکه به یک مسئله اساسی برای سیاست گذاران و مسئولان عالی کشور تبدیل شده است. لذا به منظور اتخاذ تصمیم صحیح در زمینه ایجاد و توسعه اشتغال زایی پایدار برای دانش آموختگان علوم ورزشی توسط دست اندرکاران حوزه ورزش، نیاز به شناسایی  عوامل زمینه ای و محیطی ضروری و مهیا نمودن این شرایط می باشد.

مقدمه: اشتغال پایدار، به معنی ثبات و استمرار فرصت های شغلی و حمایت از افراد به منظور ماندن و پیشرفت در یک شغل تعریف شده است. پژوهش حاضر نیز با هدف طراحی الگوی اشتغال پایدار دانش آموختگان علوم ورزشی ایران انجام گرفت. روش پژوهش: روش تحقیق با استفاده از نظریه داده بنیاد و در چارچوب رویکرد کیفی انجام گرفت. جامعه آماری، خبرگان آگاه به موضوع تحقیق بودند. روش نمونه گیری نظری بود. برای جمع آوری داده ها، مصاحبه های عمیق و نیمه ساختاریافته با خبرگان انجام گرفت. داده ها پس از 16 مصاحبه به اشباع نظری رسید. برای سنجش اعتبار، انتقال و تأییدپذیری، یافته های پژوهش به مشارکت کنندگان ارائه و دیدگاه های آنها اعمال شد. از روش توافق درون موضوعی برای قابلیت اعتماد استفاده شد که 82/0 گزارش شد. یافته ها: نتایج داده ها حاکی از تأثیر عوامل متعددی بر اشتغال پایدار دانش آموختگان علوم ورزشی ایران است که می توان به عوامل علی (مهارت های اشتغال، برنامه درسی، نیازسنجی، توسعه صنعت ورزش، انگیزشی و حمایتی)، زمینه ای (سیاستگذاری و برنامه ریزی، اقتصادی، ارتباط دانشگاه با جامعه و صنعت، صلاحیت حرفه ای در ورزش)، مداخله گر (فناوری، فرهنگی- اجتماعی، سیاسی، بازسازی جایگاه علوم ورزشی، ارتباطات و شبکه سازی)، راهبردها (جست وجوی شغلی، بازطراحی کارآموزی، خصوصی سازی و کارآفرینی در صنعت ورزش، رفع موانع قانونی، مسئولیت پذیری آموزش عالی، توجه به بسترهای جدید و تأسیس سازمان نظام تخصصی ورزش) و پیامدها (توسعه فردی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی و توسعه انسانی پایدار) اشاره کرد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق، الگوی ارائه شده می تواند به عنوان مبنایی برای اقدامات لازم در ایجاد اشتغال پایدار دانش آموختگان علوم ورزشی مورد استفاده سیاستگذاران و تصمیم گیران حوزه اشتغال در ورزش قرار گیرد.

پژوهش حاضر با هدف شناسایی راهبردها و پیامدهای ایجاد اشتغال پایدار دانش آموختگان علوم ورزشی انجام گرفت. این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و در چارچوب رویکرد کیفی انجام شده است. جامعه آماری خبرگان آگاه به موضوع تحقیق بودند. روش نمونه گیری نظری بود. برای جمع آوری داده ها، مصاحبه های عمیق و نیمه ساختاریافته با خبرگان انجام شد. داده ها بعد از 16 مصاحبه به اشباع نظری رسید. برای سنجش اعتبار، انتقال و تایید پذیری، یافته های پژوهش به مشارکت کنندگان ارائه و نقطه نظرهای آن ها اعمال شد. از روش توافق درون موضوعی برای قابلیت اعتماد استفاده گردید که 82/0 گزارش شد. یافته های مربوط به راهبردها بیانگر42 مفهوم اصلی و 7 مقوله فرعی شامل (جست وجوی شغلی و مشاوره، بازطراحی کارآموزی، توسعه خصوصی سازی و کارآفرینی در صنعت ورزش، رفع موانع قانونی، مسئولیت پذیری آموزش عالی، توجه به بسترهای جدید، تاسیس سازمان نظام تخصصی ورزش) و یافته های مربوط به پیامدها بیانگر 20 مفهوم اصلی و 4 مقوله فرعی شامل (توسعه فردی، توسعه اقتصادی، توسعه فرهنگی و اجتماعی و توسعه انسانی پایدار) بود که تا حدود زیادی منطبق بر راهبردها نیز بودند. براساس یافته های پژوهش، راهبردهای اجرایی ارائه شده می تواند کمک رسان تصمیم گیران و برنامه ریزان ارشد اجرایی حوزه ورزش کشور در زمینه ایجاد و توسعه اشتغال پایدار دانش آموختگان علوم ورزشی کشور باشد.

هدف از تحقیق حاضر، بررسی عوامل و موانع مشارکت در ورزش همگانی و تفریحی افراد ساکن در استان های ترک، کرد و لرنشین ایران بود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی - پیمایشی و جامعه آماری شامل تمام شهروندان ترک، کرد و لرهای ساکن ایران بودند (19105933N=) که از بین آنها 3000 نفر به عنوان نمونه و به صورت تصادفی طبقه ای گزینش شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته ای بود که روایی صوری و محتوایی آن توسط چند تن از استادان صاحب نظر و پایایی آن نیز از طریق روش آلفای کرونباخ (0/725=α) تأیید شد. در نهایت تعداد 2826 پرسشنامه جمع آوری شد. نتایج نشان داد که «وجود نشاط در ورزش»، «تناسب آن با سن و سال و سلامتی» و «ورزش در محیط طبیعی» به ترتیب به عنوان مهم ترین عوامل و همچنین «نداشتن وقت»، «کمبود امکانات ورزشی» و «نداشتن انگیزه» به ترتیب به عنوان مهم ترین موانع مؤثر پرداختن به ورزش از نظر افراد نمونه بوده است. به نظر می رسد با وجود مشکلات اقتصادی و تهدید سلامتی مردم ناشی از فقر حرکتی، دولت باید سهم بیشتری را به ورزش همگانی تفریحی در این استان ها اختصاص دهد که می تواند نقش مؤثری در بهبود سلامتی جامعه ایفا کند.