ساناز عبیری

هدف : هدف از پژوهش حاضر، ارائه چارچوب مفهومی ترویج ورزش صبحگاهی در جامعه زنان بود. روش شناسی : روش پژوهش حاضر، کاربردی از نوع پژوهش های کیفی با روش تحلیل داده بنیاد است. جامعه آماری پژوهش شامل اساتید مدیریت ورزشی، مدیران و کارشناسان خبره اداره کل ورزش و جوانان استان آذربایجان شرقی، خبرگان حوزه ورزش بانوان بودند و نمونه آماری از بین اعضای جامعه با بهره گیری از روش نمونه گیری هدفمند و گلوله برفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش، مصاحبه نیمه ساختار یافته با 17 نفر از متخصصان پژوهش که تا مرحله اشباع نظری ادامه یافت. روایی پژوهش توسط متخصصان مربوطه مورد تأیید قرار گرفت و پایایی پژوهش با استفاده از روش توافق درون موضوعی 83 درصد به دست آمد. یافته ها : تحلیل محتوای مصاحبه های پژوهش نشان داد، 5 مقوله اصلی و 13 مفهوم در بخش موانع و چالش های مشارکت بانوان در ورزش صبحگاهی شناسایی شد. در این بخش مفهوم سطح فرهنگی خانواده با ضریب اهمیت 29 بیشترین فراوانی را در بین سایر مفاهیم دارد. همچنین در بخش عوامل موثر بر مشارکت، 8 مقوله اصلی و 12 مفهوم کشف و شناسایی شد که در این میان مفهوم ادراک و خودآگاهی بانوان با ضریب اهمیت 21 بیشترین ضریب را در میان سایر مفاهیم برخوردار بود. نتیجه گیری : برای افزایش مشارکت بانوان در ورزش صبحگاهی، باید اقدامات جامعی در سطوح فردی و اجتماعی انجام گیرد تا با ایجاد حس امنیت و همبستگی اجتماعی، به جذب بیشتر بانوان کمک کرد.

نظام آموزش عالی در تأمین و تربیت نیروی انسانی ماهر و متخصص به منظور مشارکت در برنامه های سازندگی هر کشور جایگاه منحصر به فردی دارد. بنابراین، این مطالعه به بررسی نقش دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه فردوسی مشهد در اشتغال می پردازد. با روش مطالعه موردی، با اساتید گروه برنامه درسی شامل6 نفر (2 استادیار،4 دانشیار) به علت داشتن بیشترین ارتباط با اشتغال در دانشکده مورد پژوهش، تعدادی از دانشجویان دانشکده و با مسئولین مراکز رشد و فنّاوری دانشگاه و دفتر ارتباط دانشگاه با جامعه مصاحبه نیمه ساختاریافته انجام شد. نتایج نشان داد اگرچه تمام اساتید بر ضرورت نقش آفرینی دانشگاه در اشتغال فارغ التحصیلان تأکید ندارند ولی می توان به لحاظ نظری تأکید اکثریت اساتید و مسئولین دانشگاهی بر ضرورت امر مذکور را مورد تأیید قرار داد . فارغ از مناقشات نظری در صحنه عمل جهت گیری دانشگاه به ویژه دانشکده مذکور چندان در راستای دغدغه اشتغال فارغ التحصیلان نیست. همچنین، دانشجویان دانشکده مذکور فعالیت های زمینه ساز کارآفرینی و کارآموزی مفید در محیط های کاری ندارند. بنابراین، به نظر می رسد شاهد وضعیتی اسفبار از لحاظ اشتغال فارغ التحصیلان هستیم.