آزاده فرزان پور

هـدف ایـن پژوهـش تعییـن نقـش واسـطه ای اسـتحکام مـن در رابطـۀ بیـن کیفیـت خـواب و علائـم روان تـنی بـود. از بیـن دانش آمـوزان دختـر هنرسـتانی در ســال تحصیــلی 1402-1401، 300 نفــر بــا روش نمونه بــرداری در دســترس انتخــاب شــدند و شــاخص کیفیــت خــواب پیتزبــورگ (بایــس، رینولــدز، مانـک، برمـن و کاپفـر، ۱۹۸۹)، پرسشـنامۀ علائـم روان تـنی (لاکـورت، هانتویـن و دورنـن، 2013) و پرسشـنامۀ اسـتحکام مـن (بشـارت، 201۷) را تکمیـل کردنـد. نتایـج نشـان داد بیـن علائـم روان تـنی و کیفیـت خـواب رابطـۀ مثبـت معنـادار، بیـن کیفیـت خـواب و اسـتحکام مـن رابطـۀ منـفی معنـادار و بیـن علائـم روان تـنی و اسـتحکام مـن رابطـۀ منـفی معنـادار وجـود دارد. هم چنیـن، اسـتحکام مـن در رابطـۀ بیـن کیفیـت خـواب و علائـم روان تـنی نقـش واسـطه ای ایفـا می کنـد. بـر اسـاس یافته هـای ایـن پژوهـش می تـوان نتیجـه گرفـت رابطـۀ بیـن کیفیـت خـواب و علائـم روان تـنی، خـطی و یک بُعـدی نیــ ست و اــ ستحکام ــ من می تواــ ند در رابــ طۀ بــ ین آن ــ ها نــ قش واــ سطه ای ایــ فا کــ ند

هدف: هدف این مطالعه شناسایی اصول حاکم بر اجرای مطلوب برنامه درسی درس پژوهی دوره کارشناسی پیوسته آموزش ابتدایی بود. روش: این پژوهش در چارچوب رویکرد کیفی و با استفاده از روش تحقیق پدیدارشناسی صورت گرفته است. جامعه آماری پژوهش را اساتید درس پژوهی استان خوزستان تشکیل دادند. نمونه ها به صورت هدفمند انتخاب شدند و حجم نمونه با توجه به ماهیت پژوهش کیفی تا اشباع داده ها (10 نفر) ادامه یافت. ملاک انتخاب اساتید میزان موفقیت ایشان در امر تدریس بود که براساس نمرات ارزشیابی تکوینی، کارعملی و آزمون پایانی دانشجویان مورد ارزیابی قرار گرفت و برترین ها جهت مصاحبه برگزیده شدند. داده ها از طریق مصاحبه عمیق گردآوری شد و با استفاده از روش پیشنهادی اسمیت (1995) مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: از مجموع یافته های این پژوهش 245 کد مفهومی در زمینه برنامه درسی اجرا شده درس پژوهی استخراج و در 5 مؤلفه اصلی و 37 ریزمؤلفه دسته بندی شد. یافته ها نشان داد که به منظور اجرای موفق برنامه درسی درس پژوهی می بایست اصولی همچون توجه به کار تیمی، تدریس تعاملی، تفکر تعاملی، جامعیت علمی، ویژگی های اساتید و پیگیری مسؤولیت ها بر اجرا حاکم باشد.    

هدف پژوهش حاضر مقایسه ی عملکرد شناختی، عاطفی و روانی– حرکتی با توجه به ارزشیابی کمی و توصیفی دانش آموزان پایه ی دوم مدارس ابتدایی شهر دزفول است. جامعه ی آماری کلیه ی دانش آموزان پایه ی دوم ابتدایی شهرستان دزفول بود. حجم نمونه شامل 50 کلاس مشمول طرح ارزشیابی توصیفی و 50 کلاس مشمول ارزشیابی کمی است که به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شده اند. ابزارهای اندازه گیری عبارتنداز: 1- آزمون های عملکرد تحصیلی ریاضی، علوم و زبان فارسی. 2- ابزارسنجش ویژگی های عاطفی شامل: پرسش نامه ی کیفیت زندگی در مدرسه و پرسشنامه ی عکس العمل دانش آموزان نسبت به کلاس و مدرسه. 3- مقیاس های درجه بندی علوم و ریاضی برای سنجش ویژگی های روانی– حرکتی. در تحلیل داده ها از روش آماری آزمون t برای دو گروه مستقل استفاده شده است. نتایج نشان داد که اگر چه دانش آموزان مشمول طرح ارزشیابی توصیفی عملکرد بالاتری داشتند؛ ولی در آزمون ریاضی و زبان فارسی تفاوت معنی دار نبود. همچنین نمرات طرح توصیفی در متغیرهای عاطفی شامل کیفیت زندگی در مدرسه و عکس العمل دانش آموزان نسبت به کلاس و مدرسه به طور معنی داری با 05/0=α بیشتر از نمرات دانش آموزان ارزشیابی کمی بود. در متغیرهای حوزه ی روانی- حرکتی عملکرد دانش آموزان طرح توصیفی به طور معنی داری با 05/0=α بیشتر از دانش آموزان ارزشیابی کمی بود.