حسین براخاص

هدف از این پژوهش مدیریت کسب و کار در دوره بحران ناشی از بروز ویروس کرونا و ارائه عوامل، چالش ها و راهبردها بود. روش تحقیق از نوع کیفی با رویکرد اکتشافی سیستماتیک انتخاب شد. جامعه آماری شامل دو بخش منابع انسانی (اساتید، مدیران و تحلیلگران) و منابع اطلاعاتی (کتاب ها، مقالات، اسناد، رسانه ها، و ...) بود. نمونه گیری به تعداد قابل کفایت و با روش قضاوتی بر مبنای رسیدن به اشباع نظری انجام شد (18 نفر و 48 سند). ابزار پژوهش شامل مطالعه کتابخانه ای نظامند و مصاحبه های اکتشافی ساختارمند بود. روایی ابزار براساس اعتبار حقوقی و علمی نمونه، نظر خبرگان و توافق بین مصححان ارزیابی و تایید گردید. جهت تحلیل یافته ها از روش کدگذاری مفهومی چندمرحله ای با رویکرد تحلیل سیستمی استفاده شد. چارچوب مفهومی نهایی شامل 77 مولفه، 22 بُعد، 8 منظر و 3 سطح شناسایی شده بود. سه سطح مدل شامل سطوح زمینه ای-محیطی، ساختاری-قابلیتی و فرایندی-کارکردی است که متغیرهای زیرمجموعه آن ها به صورت متوالی نسبت به هم اثرگذاری-اثرپذیری دارند. در انتها مهم ترین چالش ها و راهبردها درون و برون سیستمی برای کارآمدسازی مدیریت کسب وکار در شرایط بحران و رکورد اقتصادی کرونا براساس چارچوب مفهومی ارائه گردید. براساس کلیات یافته های می توان گفت که مدیریت کسب و کارهای ورزشی در شرایط بحران و رکود اقتصادی نیازمند بکارگیری استراتژی تغییر و نوآوری به همراه شبکه سازی محیطی مبتنی بر فناوری است.

هدف از این پژوهش طراحی مدل جذب و مشارکت مردم به گردشگری ورزشی و ارائه عوامل، چالش ها و راهبردها بود. روش تحقیق از نوع کیفی با رویکرد اکتشافی سیستماتیک انتخاب شد. جامعه آماری شامل دو بخش منابع انسانی (اساتید، مدیران و تحلیلگران) و منابع اطلاعاتی (کتاب ها، مقالات، اسناد، رسانه ها، و ...) بود. نمونه آماری به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و نظرخواهی شد. (52 نفر و 38 سند). ابزار پژوهش شامل مطالعه کتابخانه ای نظام مند و مصاحبه های اکتشافی ساختارمند بود. روایی ابزار براساس اعتبار حقوقی و علمی نمونه، نظر خبرگان و توافق بین مصححان ارزیابی و تائید گردید. جهت تحلیل یافته ها از روش کدگذاری مفهومی چندمرحله ای با رویکرد تحلیل سیستمی استفاده شد. چارچوب مفهومی نهایی شامل 100 مؤلفه، 22 بُعد و 6 سطح شناسایی شده بود و حدود70 درصد مقوله ها دارای فراوانی 5 و بیشتر بودند. شش سطح مدل شامل سطح شخصی، سطح زمینه ای، سطح سازمانی، سطح مشارکت ، سطح خدمات و سطح پیامد است که متغیرهای به صورت متوالی نسبت به هم اثرگذاری-اثرپذیری دارند. در انتها مهم ترین چالش ها و راهبردها برای جذب و توسعه مردم به مشارکت در گردشگری ورزش گیلان براساس چارچوب مفهومی ارائه گردید. براساس کلیات یافته های می توان گفت که مشارکت مردم در فعالیت های گردشگری ورزشی نیازمند توجه همه جانبه به همه جنبه ها در سطوح متفاوت است.

     روش پژوهش توصیفی پیمایشی بود که به روش میدانی  انجام شده است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه مصرف کنندگان برندهای ورزشی بودند و نمونه آماری بر مبنای تعداد قابل کفایت جهت مدل سازی در نرم افزار اسمارت پی ال اس به تعداد 10 تا 20 برابر ابعاد گویه پژوهش انتخاب گردید  (41*10=410). ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه بازاریابی سبز، پرسشنامه مسئولیت اجتماعی، پرسشنامه ترجیح برند و پرسشنامه نیات رفتاری مشتریان بودند. از روش تحلیل عاملی تأییدی و تحلیل مسیر در نرم افزار اسمارت پی ال اس ، جهت بررسی روایی سازه و تحلیل فرضیات اصلی استفاده شد. نتایج نشان داد که بازاریابی سبز دارای اثر مستقیم و معنی داری بر مسئولیت اجتماعی، ترجیح برند و نیات رفتاری و اثر غیرمستقیم بر نیات رفتاری از هر دو مسیر میانجی مسئولیت اجتماعی  و ترجیح برند دارد. بنابراین می توان بیان کرد هرچند بازاریابی سبز به طور مستقیم سبب افزایش نیات رفتاری مثبت مشتریان می شود، اما مداخلاتی همچون رعایت مسئولیت اجتماعی نسبت به مشتریان و ترجیح دادن برند سبز مشتریان نسبت به برندهای دیگر، اثر آن را افزایش می دهد.

این پژوهش با هدف طراحی و آزمون مدل تجارت اجتماعی در صنعت ورزش کشور انجام شد. روش پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش مدرسان و پژوهشگران دانشگاهی در حوزه صنعت ورزش، اعضای تیم مدیریت کسب وکارهای ورزشی فعال در فضای مجازی، مدیران و کارشناسان سازمان های حوزه صنعت ورزش و مشاوران و تحلیگران صنعت ورزش بودند. نمونه گیری به صورت هدفمند و با استفاده از فرمول کوکران بر مبنای محاسبه واریانس اولیه 92 نفر برآورد شد که در نهایت 97 پرسشنامه کامل و تجزیه و تحلیل شدند. برای ارزیابی روایی محتوایی از ده متخصص علمی و اجرایی نظرخواهی شد. سپس پایایی ترکیبی و روایی سازه در مرحله نهایی با استفاده از نرم افزار پی.ال.اس بررسی و تایید شد. نتایج تحلیل عاملی سازه های هریک از چهارده متغیر اصلی نشان داد که تمامی مؤلفه ها به صورت معناداری نقش تبیین کننده ای دارند. تحلیل مسیر هم نشان داد که روابط بین چهارده متغیر اصلی به توالی پنج سطح از متغیرهای مستقل به سمت متغیرهای وابسته مثبت و معنادار است و مدل مفهومی برازش مطلوبی دارد. براساس یافته های پژوهش می توان گفت که تجارت اجتماعی در ورزش یک سیستم نوپا و غیرنظامند است که از طریق اطلاعات و چارچوب های کلیدی این پژوهش می تواند نظامند و توسعه یابد. از این رو به فعالان، متولیان و ذینفعان حوزه تجارت اجتماعی در ورزش پیشنهاد می شود از نتایج این پژوهش برای تصمیم گیری، برنامه ریزی و ارزیابی سیستم های کسب و کار حوزه صنعت ورزش استفاده کنند.

هدف از انجام این پژوهش طراحی مدل عوامل اثرگذار بر عملکرد و موفقت ورزشی باشگاه های فوتبال بود. این پژوهش کیفی بود و از روش نظریه داده بنیاد با رویکرد نظامند استفاده شد. داده های مورد نیاز از مطالعات کتابخانه ای و مصاحبه با نخبگان و برجسته گان فوتبال ایران بدست آمد. جامعه آماری پژوهش شامل مدیران، مربیان و بازیکنان اسبق و فعلی باشگاه های فوتبال ایران بود. روش نمونه گیری هدفمند بود و داده ها با انجام 16 مصاحبه عمیق انفرادی نیمه ساختار یافته تا رسیدن به مرحله اشباع نظری بدست آمد. داده های جمع آوری شده از مصاحبه ها در سه سطح کدگذاری باز، محوری و انتخابی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در تحلیل داده ها 13 مقوله ی مهم؛ توان مالی، بازیکنان، کادر فنی، اماکن و تجهیزات، فرآیند استعدادیابی، آکادمی باشگاه، اردوهای آمادگی و مسابقات، حمایت تماشاگران، هواداران، مردم محلی و دولت، تمرینات، مدیریت اثربخش و کارآمد، تیم های پایه، برند و پیشینه ی باشگاه و برنامه های آموزشی به عنوان عوامل اثرگذار بر عملکرد و موفقیت ورزشی باشگاه های فوتبال تبیین شد. توجه به عوامل تبیین شده ضمن تثبیت عملکرد ورزشی مطلوب باشگاه های موفق، می تواند به ارتقاء عملکرد ورزشی ضعیف تر دیگر باشگاه های فوتبال کمک قابل توجهی نماید. همچنین مدل طراحی شده می تواند الگو و راهنمایی برای دیگر باشگاه های رشته های ورزشی برای کسب موفقیت و پیشرفت باشد.

هدف: هدف از پژوهش حاضر طراحی مدل عوامل اثر گذار بر توسعه ورزش های نمایشی استان گیلان بود.روش شناسی: روش تحقیق از نوع کیفی و کمی بود. در بخش کیفی روش تحقیق رویکرد اکتشافی نظام مند و در بخش کمی توصیفی- همبستگی، کاربردی و میدانی بود. جامعه آماری این تحقیق در بخش کیفی منابع انسانی و منابع اطلاعاتی و در بخش کمی کلیه افراد ذینفع (مربیان، ورزشکاران، متخصصان در بخش ورزش های نمایشی و مدیران و خبرگان اداره ورزش و جوانان استان گیلان) تشکیل می دادند. ابزار اندازه گیری در بخش کیفی شامل مصاحبه اکتشافی نیمه ساختارمند و در بخش کمی پرسشنامه پژوهشگر ساخته براساس مرحله پیمایش کیفی پژوهش (تحلیل تماتیک) بود. یافته ها: نتایج بخش کیفی نشان داد که پنج منظر پژوهش شامل قابلیت های فردی مشارکت ورزش های نمایشی، بستر محیطی رشد ورزش های نمایشی، زیرساخت ها و امکانات ورزش های نمایشی، منابع و حمایت های ورزش های نمایشی و توسعه ورزش نمایشی بودند و نتایج بخش کمی نشان داد که قابلیت های فردی مشارکت ورزش های نمایشی، بستر محیطی رشد ورزش های نمایشی، زیرساخت ها و امکانات ورزش های نمایشی و منابع و حمایت های ورزش های نمایشی به ترتیب با ضریب اثر 64/0، 83/0، 94/0 و 63/0 درصد اثر معنی داری بر توسعه ورزش نمایشی داشتند.نتیجه گیری: یافته ها حاکی از آن بود که مدیران ورزش گیلان باید شرایط و امکانات بیشتری را برای توسعه این رشته فراهم کنند و از جنبه های مختلفی به آن توجه داشته باشند و همچنین باید استفاده از فناوری های نوین برای طراحی برنامه های کاربردی توجه زمینه توسعه ورزش های نمایشی را فراهم می کند.

هدف از این پژوهش تدوین چارچوب تجارت اجتماعی در صنعت ورزش بود. روش تحقیق از نوع کیفی با رویکرد اکتشافی نظام مند (تحلیل مضمون) انتخاب شد. جامعه آماری پژوهش شامل دو بخش منابع انسانی (مدیران و مشاوران کسب وکارهای ورزشی، اساتید و صاحب نظران بازاریابی ورزشی و رسانه های اجتماعی) و منابع اطلاعاتی (علمی، کتابخانه ای و رسانه ای مرتبط و معتبر) بود. مصاحبه شوندگان و منابع اطلاعاتی به تعداد قابل کفایت، به صورت هدفمند و بر مبنای رسیدن به اشباع نظری انتخاب شدند (18 نفر و 32 سند). ابزار پژوهش شامل مصاحبه های اکتشافی نیمه ساختارمند به همراه مطالعه کتابخانه ای نظام مند بود. روایی ابزار بر اساس شایستگی عملی، اعتبار حقوقی و علمی نمونه، نظر خبرگان و توافق بین مصححان ارزیابی و تائید گردید. جهت تحلیل یافته ها از روش کدگذاری مفهومی چندمرحله ای (باز، گزینشی و موضوعی) با رویکرد تحلیل مضمون استفاده شد. چارچوب مفهومی نهایی شامل 93 مؤلفه، 32 بُعد، 14 منظر و 5 سطح شناسایی شده بود. سطوح و منظرها به ترتیب اثرگذاری- اثرپذیری بین متغیرهای زیر مجموعه آن ها شامل سطح ظرفیت اکوسیستمی تجارت اجتماعی در ورزش، سطح سیستم تجارت اجتماعی در ورزش، سطح مدیریت و توسعه تجارت اجتماعی در ورزش، سطح عوامل راهبردی وضعیتی تجارت اجتماعی در ورزش و سطح سودمندی و پیامدهای توسعه تجارت اجتماعی ورزشی بود. براساس یافته های پژوهش می توان گفت توسعه ارتباطات و کسب سود بیشتر کسب وکارهای ورزشی نیازمند به کارگیری استراتژی تغییر و نوآوری در محیط کسب و کارها و استفاده از رویکردهای نوین بازاریابی و ارتباطات مشتریان، به همراه شبکه سازی محیطی مبتنی بر فناوری جدید بازاریابی و تجارت است.