محمدحسن آصفری

انقلاب به عنوان تغییر عمیق و تقریباً ماندگار در ابعاد زندگی اجتماعی هر کشور تغییرات گوناگون و دگرگونی های بسیاری به همراه دارد. تغییرات حاصل از آن را می توان به دو نوع اجتماعی و سیاسی (در ایران، علاوه بر این دو مورد، تغییرات فرهنگی که به نوعی وجه غالب بود) تقسیم کرد. درخصوص موضوع صدور انقلاب به صورت پراکنده در کتاب های مربوط به سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران و انقلاب اسلامی مطالبی مطرح شده است، اما به طور مشخص در مورد صدور انقلاب و به ویژه تأثیر آن بر سایر متغیر ها، ازجمله امنیت ملی، پژوهش چندانی صورت نگرفته است. امام خمینی (ره) علاوه بر تأکید بر ماهیت اسلام و انقلاب اسلامی مبنی بر اعتقاد به آرمان ها و ارزش های الهی، تکلیف داشتن و وظیفه مند بودن نسبت به سرنوشت همه انسان ها و پاسخگویی به نیاز جامعه بشری را ضرورتی انکارناپذیر می دانند. صدور انقلاب، هم لازمه تداوم رویه ها و دستیابی به آرمان های انقلاب است و هم نتیجه منطقی پیروزی آن. فرضیه پژوهش حاضر می گوید که پیروزی انقلاب اسلامی در ایران موجب آغاز درگیری کنونی میان قدرت های طاغوتی و رژیم های جبار ازیک سو و ملل محروم و آزادی خواه از سوی دیگر شد و به همین دلیل است که این انقلاب الگویی برای هدایت تمامی آزادی خواهان جهان در کشورهای مسلمان نشین و کشورهای در حال رشد بوده و ایران پایگاهی برای آزادی روشنگری و تبیین رسالت در جهان است. محدوده موضوعی تحقیق پیشِ رو به بررسی رابطه متقابل میان امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران و سیاست صدور انقلاب می پردازد. مسئله اصلی تحقیق نیز این است که اندیشه سیاسی امام خمینی (ره) مبنی بر صدور انقلاب و سیاست های مبتنی بر ترویج انقلابی گری در میان ملت های مسلمان چگونه بر امنیت ملی جمهوری اسلامی اثر گذاشته است. در این پژوهش داده ها با نگاه نقادانه و با روش کیفی و تاریخی ساختاری بررسی شده است که روش های جمع آوری داده ها عبارتند از: استفاده از منابع کتابخانه ای، تحلیل محتوا، بررسی اسنادی و تحلیل ثانویه.

مشارکت سیاسی یکی از ارکان دموکراسی است و برای سنجش میزان حاکمیت مردم در تعیین سرنوشت سیاسی شان از این شاخص استفاده می شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی تحولات کمی و کیفی ایجاد شده در مشارکت سیاسی زنان بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و عوامل مؤثر بر آن با روش توصیفی- همبستگی بر روی زنان داری سن بالای 17 سال شهر تهران انجام شد. بدین منظور تعداد 400 نفر از این زنان به روش نمونه گیری تصادفی سیستماتیک برای گروه نمونه انتخاب شد که پرسش نامه محقق ساخته در مورد شاخص های مشارکت سیاسی زنان را تکمیل نمودند. تحلیل داده ها نشان داد که مشارکت سیاسی زنان (درجایگاه رأی دهنده) در انتخابات بالاست، اما در مواردی مثل عضویت در احزاب سیاسی، میزان مشارکت متوسط است. پیروزی انقلاب اسلامی از طریق چهار متغیر باعث افزایش مشارکت زنان شده است که این متغیرها عبارتند از: افزایش اعتماد اجتماعی، شکل گیری هویت اسلامی – انقلابی، تقویت بعد تکلیفی مشارکت سیاسی، گسترش آموزش زنان در مقاطع مختلف تحصیلی که با افزایش میزان آشنایی آنها با حقوق و تکالیفشان همراه بوده است و تغییر ساختار سیاسی و حاکمیت نظام مردم سالاری دینی که با ایجاد نهادهای انتخابی زمینه مشارکت سیاسی زنان را فراهم نموده است.