محمدصادق وقار

هدف: برنامه ریزی منابع انسانی، اساس توسعه رشته های ورزشی می باشد که پیش نیاز آن نیازمند آگاهی و تحلیل درست از وضعیت موجود منابع انسانی است؛ لذا، هدف پژوهش حاضر بررسی وضعیت توسعه یافتگی منابع انسانی رشته بدمینتون در استان های کشور می باشد.روش شناسی: این تحقیق از نوع توصیفی-تحلیلی، از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش جمع آوری داده ها میدانی می باشد. جامعه آماری شامل هیأت های بدمینتون استان های کشور بود و نمونه آماری به صورت تمام شمار انتخاب گردید. ابزار پژوهش پرسش نامه محقق ساخته ای بود که وضعیت سه گروه از منابع انسانی مهم (مربیان، داوران و ورزشکاران) در ورزش را اندازه گیری می کرد. روایی محتوایی پرسش نامه پس از اعمال پیشنهادهای 13 متخصص تأیید گردید. جهت تحلیل داده ها از روش های توصیفی، رتبه بندی و سطح بندی در محیط نرم افزارهای Excel، SPSS و GIS استفاده گردید.یافته ها: یافته ها نشان داد که شاخص های مربوط به داوران، مربیان و ورزشکاران به ترتیب بیشترین میزان تاثیرگذاری را در توسعه یافتگی منابع انسانی استان ها دارا می باشند. در خصوص منابع انسانی رشته بدمینتون در کشور نیز مشخص شد کمتر از 4 درصد استان های ایران در سطح 1 یا توسعه یافته، کمتر از 8 درصد در سطح 2 یا کمتر توسعه یافته و حدود 88 درصد از استان ها در سطح 3 یا توسعه نیافته بودند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش در بخش های مختلف تنظیم و تصویب نظامنامه آموزش و ارتقای مربیان، تدوین سیاست های هدفمند در ورزش نخبه و ایجاد ساختار مدیریت استعداد برای ورزشکاران و افزایش کمیت در داوران رشته بدمینتون به صورت متوازن و متقارن در استان های کشور از اهمیت بسیار زیادی برخوردار می باشند.

مقدمه: هدف این پژوهش طراحی مدل مدیریت استعداد در ورزش ایران بود. روش پژوهش: روش تحقیق از نوع توصیفی پیمایشی و جامعه آماری شامل مدیران ورزش، متخصصان دانشگاهی، مربیان و ورزشکاران بود که تعداد 112 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته بود و روایی ابزار پژوهش، توسط نظر کارشناسان و نرم افزار پی،ال،اس ارزیابی شد. همچنین از آزمون کلموگروف اسمیرنوف، خی دو و روش مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار پی،ال،اس نسخه (3.2.8) برای تجزیه تحلیل داده ها استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد در مدل مدیریت استعدادهای ورزشی عوامل اثرگذار را می توان در چهار لایه و سه مرحله کشف و شناسایی، انتخاب و توسعه استعداد بررسی کرد. لایه ها شامل شاخص های استعدادیابی، مدیریت و ساختار، ذینفعان و محیط کلان می باشد. در مدیریت و ساختار چهار بعد الزامات، منابع، فرصت ها و اهداف در سه مرحله شناسایی شدند. در لایه ذینفعان و محیط کلان در مرحله کشف تاثیرگذاری 14 ذینفع و 7 مولفه محیطی، در مرحله انتخاب تاثیرگذاری 5 ذینفع و 1 مولفه محیطی و در مرحله توسعه تاثیرگذاری 12 ذینفع و 15 مولفه محیطی شناسایی شدند. نتیجه گیری: بنابراین بر اساس مدل نهایی پژوهش می توان اظهار داشت که مدیریت استعداد می بایست در یک چارچوب جامع و در یک بستر اکولوژیک بررسی شود.

هدف: هدف از پژوهش حاضر، برنامه ریزی توسعه ای فضاهای ورزشی استان گیلان مبتنی بر رویکرد اصلاح سرانه بود.روش شناسی: روش تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی است. نمونه آماری این تحقیق شامل کلیه مکان های ورزشی استان گیلان می باشد. داده های توصیفی با استفاده از مدارک و اسناد موجود در ادارات و داده های مکانی با استفاده از دستگاه GPS جمع آوری گردید. در بخش آمار استنباطی، از تحلیل خوشه ای و روش کی مینز در نرم افزار اس پی اس اس استفاده شد.یافته ها: از نظر سرانه فضاهای ورزشی در استان گیلان، هفت شهرستان در وضعیت خوب (44%)، هشت شهرستان در وضعیت متوسط(50%) و یک شهرستان در وضعیت بد(6%) قرار دارند. به طور کلی، در بحث سرانه فضاهای ورزشی، استان گیلان مانند سایر استان های کشور با کمبودهای بسیار بالایی مواجه بوده و اختلاف معنی داری با شاخص سرانه استاندارد کشور دارد.نتیجه گیری:  میزان سرانه فضاها ورزشی در استان گیلان با استانداردهای تعریف شده تطابق کامل ندارند. باوجود آنکه وضعیت نسبی سرانه بعضی از مناطق نسبت به سایرین بهتر بوده ولی سرانه ورزشی تمام مناطق، کمتر از سرانه ورزشی استاندارد است. در نتیجه به رویکردهای اصلاح سرانه جهت رفع این کمبودها نیازمند است. 

 ازآنجایی که برنامه ریزی برای توسعه رشته های ورزشی نیازمند آگاهی و تحلیل درست از وضعیت موجود آن ها است، این پژوهش به بررسی وضعیت توسعه بدمینتون در استان های کشور پرداخته است. این پژوهش ازنوع توصیفی-تحلیلی، ازلحاظ هدف، کاربردی و ازنظر روش جمع آوری داده ها، میدانی بود. جامعه آماری هیئت های بدمینتون استان های کشور بودند. نمونه آماری به صورت نمونه گیری تمام شمار انتخاب شد. ابزار پژوهش پرسش نامه ای پژوهشگرساخته شامل چهار منظر منابع انسانی، ساختار و تشکیلات، رویداد و باشگاه داری و زیرساخت و امکانات بود. روایی محتوایی پرسش نامه به تأیید 13 متخصص رسید. برای تحلیل داده ها از روش های توصیفی، رتبه بندی و سطح بندی در محیط نرم افزارهای اکسل، اس.پی.اس.اس و جی.آی.اس استفاده شد. یافته ها نشان داد که عوامل زیرساخت و امکانات، رویداد و باشگاه داری، منابع انسانی، ساختار و تشکیلات، به ترتیب بیشترین تأثیر را بر توسعه بدمینتون استان ها داشتند. ازلحاظ توسعه یافتگی، کمتر از هفت درصد از استان ها در سطح یک یا توسعه یافته، حدود 15 درصد در سطح دو یا کمتر توسعه یافته و حدود 78 درصد در سطح سه یا توسعه نیافته ارزیابی شدند . براساس یافته ها ضرورت دارد که راهبردهای آینده فدراسیون مبتنی بر توسعه متوازن و کاهش نابرابری باشند. برای دستیابی به توازن توصیه می شود که ابعاد توسعه این رشته با توجه به اهمیتشان، برای برنامه ریزی منطقه ای به ترتیب موردتوجه قرار گیرند.