کامران عیدی پور

دانشجویان بخش عظیمی از قشر جوان جامعه را تشکیل می دهند و توجه به سلامت کلی آنها مهم است. هدف این پژوهش، بررسی نقش میزان پرداختن به فعالیت های بدنی در سلامت اجتماعی دانشجویان دانشگاه های شهر کرمانشاه است. روش پژوهش از نوع توصیفی همبستگی و به شکل پیمایش مقطعی است که با استفاده از دو پرسشنامه سلامت اجتماعی کیز (1998) و فعالیت بدنی بک (1982) در میان دانشجویان دانشگاه های شهر کرمانشاه در سال 1391 انجام گرفت. پایایی پرسشنامه ها به وسیله آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب زیر به دست آمد: پرسشنامه سلامت اجتماعی 9/0 و پرسشنامه میزان فعالیت اجتماعی 8/0. جامعه آماری تحقیق، شامل کلیه دانشجویان دانشگاه های منتخب شهر کرمانشاه به تعداد 39000 و نمونه تحقیق 380 نفر بود؛ که به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی و متناسب با حجم، انتخاب شدند و 370 پرسشنامه برگشتی بررسی شدند. داده ها به وسیله آمار توصیفی، آزمون های تی، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی تحلیل شدند. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که بین میزان پرداختن به فعالیت بدنی و سلامت اجتماعی رابطه معناداری وجود دارد. نتایج به دست آمده از تحلیل رگرسیون نشان داد که 51 درصد از تغییرات واریانس سلامت اجتماعی به وسیله دو متغیر فعالیت در اوقات فراغت و ورزش تبیین می شود.

هدف از این پژوهش، تحلیل حیطه مطالعاتی مقالات مدیریت ورزشی در نشریات علمی تخصصی داخل کشور و بر مبنای گرایش های مقطع کارشناسی ارشد بود. جامعه آماری تحقیق ، تمامی مقالات چاپ شده مدیریت ورزشی در نشریات علمی تخصصی کشور از ابتدا تا پایان سال 1391 بود که تمام آنها به مثابه نمونه آماری انتخاب شدند (889N=). ابزار مورد استفاده در تحقیق یک برگه کدگذاری شده بود که ضریب توافق بین کدگذاران آن به وسیله فرمول پی اسکات 89℅ بدست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون اسکات و خی دو) و همچنین، نرم افزار SPSS18 در سطح معناداری 05/0P≤ استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که بیشتر مقالات مدیریت ورزشی مربوط به هیچ یک گرایش های مورد نظر نبودند (4/52 درصد) و در بین گرایش های مدیریت ورزشی، گرایش های اوقات فراغت و ورزش های تفریحی (6/10 درصد)، بازاریابی ورزشی (9/9 درصد)، مدیریت راهبردی سازمان های ورزشی (2/8 درصد)، مدیریت رسانه های ورزشی (8 درصد)، مدیریت رویدادهای ورزشی (3/7 درصد) و مدیریت اماکن و تاسیسات ورزشی (6/3 درصد) کمتر از پنجاه درصد را تشکیل دادند. همچنین، بین تعداد مقالات گرایش های مدیریت ورزشی مقطع کارشناسی ارشد تفاوت معناداری وجود دارد. نتایج این تحلیل محتوا می تواند راهنمای مناسبی در جهت برنامه ریزی در حوزه نشریات علمی تخصصی مدیریت ورزشی ایران قرار گیرد.

بازی های المپیک به مثابه بزرگ ترین رویداد ورزشی جهان، از جایگاه بالایی نزد دولت ها برخوردار است. هدف از این پژوهش ارزیابی و تحلیل وضعیت ورزشکاران ایران در بازی های المپیک تابستانی(1948 لندن-2012 لندن) بود. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و از نوع مطالعات گذشته نگر بود. جامعه آماری شامل کلیه ورزشکاران ایرانی حاضر در 15 دوره بازی های المپیک تابستانی (584=N) بوده و اطلاعات لازم از طریق منابع معتبر مرتبط با بازی های المپیک کسب شد و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون کلموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی اسپیرمن و آزمون کروسکال والیس) نتایج مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد با توجه به میانگین رتبه بدست آمده، عملکرد ورزشکاران در رشته های تکواندو، کشتی و وزنه برداری در رتبه های اول تا سوم قرار داشت. از طرف دیگر، بین مجموع مدال کسب شده با تعداد ورزشکاران شرکت کننده رابطه معنی داری وجود داشت (434/0r= , 01/0p<)، اما از نظر مدال طلای کسب شده تفاوت معناداری مشاهده نشد. همچنین، بین تعداد ورزشکاران مرد شرکت کننده ایرانی در بازی های المپیک با مجموع مدال های کسب شده رابطه معنی دار وجود داشت (446/0r= , 01/0p<)، اما این رابطه در زنان معنادار نبود. در این رابطه لازم است که مسئولان ورزش کشورمان ضمن توجه بیشتر به رشته های المپیکی مدال آور، توجه ویژه ای به ورزش زنان و رشته های پر مدالی همچون دو و میدانی و شنا و همچنین سعی در اعزام تعداد بیشتر ورزشکاران در قالب تیم های ورزشی متعدد داشته باشند.