یاسر خواجوی

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی دل زدگی تحصیلی فراگیران زبان انگلیسی مقطع متوسطه بر اساس کمال گرایی والدین با نقش میانجی تنظیم هیجانی است. روش پژوهش ( توصیفی – هم بستگی) از نوع رگرسیون (پیش بینی) است و جامعه آماری این پژوهش کلیه فراگیران زبان انگلیسی مقطع متوسطه اول مؤسسه آموزشی در شهر اهواز که در سال تحصیلی 1403-1402 مشغول فراگیری زبان انگلیسی بودند، تشکیل می دادند. نمونه آماری این پژوهش 130 نفر از فراگیران و والدین آنها هستند که از طریق روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه کمال گرایی والدین تری شورت وهمکاران (1995)، پرسش نامه دل زدگی تحصیلی پکران وهمکاران (2002) و پرسش نامه تنظیم هیجانی گراس وجان(2003) بود. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی و نرم افزار SPSS نسخه 24 استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که دل زدگی تحصیلی فراگیران زبان انگلیسی با کمال گرایی والدین و نقش میانجی تنظیم هیجانی، قابل پیش بینی است؛ یا به عبارت دیگر کمال گرایی والدین با دل زدگی تحصیلی فراگیران زبان انگلیسی، از طریق تنظیم هیجانی رابطه غیرمستقیم دارد. همچنین نتایج نشان داد که کمال گرایی والدینی نابهنجار باعث دل زدگی تحصیلی بیشتر در فراگیران می شود. بر اساس یافته ها 36 درصد از دل زدگی تحصیلی توسط کمال گرایی والدین و تنظیم هیجانی پیش بینی می شود. بنابراین می توان نتیجه گرفت که کمال گرایی منفی والدین و عدم مهارت تنظیم هیجان باعث افزایش دل زدگی تحصیلی می شود.

دانشجویان در زمان نگارش با مشکلاتی مواجه می شوند که اغلب به خاطر نداشتن دانش کافی درباره اصول نگارش است؛ چنین نقص ها و کمبودهایی از عوامل پرشماری ریشه میگیرد که بی تردید نبود آموزش درست و کافی در دوره های پیش از دانشگاه از مهم ترین آن هاست. از طرفی ارزشیابی این مهارت تا حدّی سلیقه ای است و یافتن راهی برای سنجش دقیق آن، ضروری به نظر می رسد. هدف این پژوهش، یافتن نقاط ضعف و قوت مهارت نگارش فارسی دانشجویان رشته های مختلف دانشگاهی و همچنین طراحی ابزاری برای سنجش نگارش فارسی بوده است. این پژوهش از نوع کاربردی است و به شیوه توصیفی-پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش، دانشجویان رشته های آموزش زبان انگلیسی، ادبیات فارسی، برق، روانشناسی، ریاضی، شهرسازی و علوم مهندسی دانشگاه سلمان فارسی بودند که به صورت تصادفی انتخاب شدند. شرکت کنندگان در این مطالعه، تعداد 103 دانشجوی دوره کارشناسی بودند که بر اساس نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت انجام این تحقیق، موضوعی با محتوای «دانشگاه خود را توصیف کنید» به دانشجویان داده و از آن ها خواسته شد، تا درباره آن یک متن با دست کم چهار پاراگراف بنویسند. سپس پژوهشگران، متن های دانشجویان را بر اساس شیوه نامه، ارزیابی نمودند و نمره های دانشجویان رشته های مختلف مقایسه گردید. در پایان، تحلیل داده ها با استفاده از برنامه SPSS نسخه 21 انجام شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که بین میانگین نمرات توانایی نوشتن دانشجویان، میانگین نمرات دانشجویان از لحاظ هنجارهای نگارشی و نمرات مهارت نگارش آن ها تفاوت معنی داری وجود دارد ؛ رشته درسی در مقطع دبیرستان بر میزان مهارت نگارش دانشجویان تأثیر ندارد؛ بین میانگین نمرات مهارت های نگارشی ازلحاظ عناصر زبانی و ادبی و محتوای نگارش دانشجویان تفاوت معنی داری وجود ندارد و بین مهارت نگارش دانشجویان پسر و دختر، سن دانشجویان با میزان مهارت نگارش آن ها، میزان مهارت نگارش ورودی های قدیمی تر در دانشگاه در مقایسه با ورودی های جدیدتر تفاوت معنی داری وجود ندارد.