سید عباس جزایری فارسانی

تکنوجنس گرایی به معنای عام کشش جنسی نسبت به ماشین ها، روبات ها و اندروید ها و در معنی خاص خود فتیشیسم رباتی گرایش جنسی به ربات های انسان نما و یا گرایش جنسی به افرادی که مانند ربات ها عمل می کنند گفته می شود.برخی از اخلاقیون؛ ربات های جنسی را دارای برخی کارکردهای احترام به آزادی انتخاب فرد؛ جایگزین مناسب ازدواج برای افراد فاقد توانایی تشکیل خانواده و درمان برخی بیماران جنسی می دانند، اما اکثر آنان معتقدند؛ به دلیل آثار منفی بیشتر، از جمله؛ نگاه ابزاری به زن، سست شدن مفهوم انسان و روابط انسانی؛ عدم حس مسؤولیت پذیری ناشی از تشکیل خانواده؛ در کنار اخلاق گرایی قانونی و نیز ملاحظات مذهبی، گزینه ای غیر اخلاقی محسوب می شوند.کاربران آنها اغلب به لحاظ جسمی، جنسی یا روانی دچار مشکلاتی هستند، و احتمال بروز ارتکاب جرائمی نظیر تجاوز به عنف، کودک آزاری و خشونت های جنسی، بدلیل اقناع غیرواقعی، افزایش احساس تنهایی، تسهیل خیالات تجاوز جنسی، اجرای تجربه فانتزی های پورنوگرافی را خواهد داشت. بررسی وضعیت سلامت این افراد جهت تعیین میزان مسؤولیت کیفری توسط پزشکی قانونی انجام می شود.فقه امامیه استفاده از ربات جنسی را حرام و در حکم خودارضایی دانسته، اما حقوق کیفری ایران در این مهم مسکوت مانده است. نظام حقوقی کانادا وآمریکا به دنبال جرم انگاری واردات این گونه ربات ها، از ترویج و استفاده بجز در موارد ضروری از جمله، کمک به درمان بیماران دارای معلولیت یا نقص های جنسی ، جلوگیری کرده است. لذا شایسته است؛ در نظام کیفری ایران نیز شفاف سازی و جرم انگاری صورت گیرد.