امیرحسین حقیقی

امیرحسین حقیقی

مدرک تحصیلی: دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری

مطالب
ترتیب بر اساس: جدیدترینپربازدیدترین

فیلترهای جستجو: فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۴۱ تا ۴۷ مورد از کل ۴۷ مورد.
۴۱.

اثر تمرینات مقدماتی شنا بر لپتین سرم و هورمون های مرتبط در کودکان و نوجوانان چاق

کلیدواژه‌ها: کودکان رشد ورزش کورتیزول انسولین

حوزه‌های تخصصی:
تعداد بازدید : ۲۶۴۳ تعداد دانلود : ۱۱۸۴
هدف تحقیق: هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات مقدماتی شنا بر لپتین سرم و هورمون های مرتبط در کودکان و نوجوانان چاق بود. روش تحقیق: 60 نفر دانش آموز چاق (کودکان و نوجوانان) به صورت تصادفی در چهار گروه قرار گرفتند. 1) گروه تمرین مقدماتی شنا (کودکان)، 2) گروه کنترل کودکان، 3) گروه تمرین مقدماتی شنا (نوجوانان)، 4) گروه کنترل نوجوانان. گروه های تمرین در یک برنامه تمرینی مقدماتی شنا به مدت 8 هفته شرکت نمودند. لپتین و ویژگی های آنتروپومتریکی و هورمون های تستوسترون، رشد، انسولین و کورتیزول در ابتدا و پس از 8 هفته تمرین اندازه گیری شد. نتایج: تمرینات مقدماتی شنا از افزایش معنی دار لپتین سرم و هورمون انسولین در نوجوانان جلوگیری نمود. هم چنین تمرینات مقدماتی شنا باعث کاهش معنی دار درصد چربی، شاخص توده بدن، افزایش معنی دار حداکثر اکسیژن مصرفی در کودکان و نوجوانان، کاهش معنی دار کورتیزول و افزایش معنی دار وزن بدون چربی در نوجوانان گردید. بین مقادیر تغییرات هورمون لپتین با درصد چربی و وزن چربی بعد از تمرینات مقدماتی شنا همبستگی مثبت و معنی دار و با تغییرات وزن بدون چربی همبستگی منفی و معنی داری وجود داشت. بحث و نتیجه گیری: تمرینات مقدماتی شنا از افزایش معنی دار لپتین در نوجوانان جلوگیری کرد. این اثر می تواند ناشی از کاهش معنی دار درصد چربی بدن و کورتیزول سرم و افزایش معنی دار وزن بدون چربی در نوجوانان در اثر تمرینات مقدماتی شنا و همچنین عدم افزایش معنی دار انسولین در اثر این تمرینات باشد، بنابراین این چنین فعالیت های ورزشی و برنامه های تمرینی برای نوجوانان چاق یک ضرورت می باشد.
۴۲.

تأثیر تمرین های هوازی بر شاخص های التهابی خطر بیماری های قلبی - عروقی در مردان چاق(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:

کلیدواژه‌ها: تمرین هوازی

حوزه‌های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی فیزیولوژی ورزشی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی آسیب شناسی ورزشی
تعداد بازدید : ۱۵۶۵ تعداد دانلود : ۸۰۴
هدف تحقیق حاضر، بررسی تأثیر تمرین های هوازی بر شاخص های التهابی خطر بیماری قلبی عروقی در مردان چاق است. به همین منظور 24 نفر (16 مرد چاق و 8 مرد لاغر) با دامنه سنی 48 – 35 سال به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. مردان چاق به صورت تصادفی در دو گروه تمرین هوازی و گروه کنترل قرار گرفتند. گروه سوم هم مردان لاغر بودند. از همه آزمودنی ها در حالت ناشتایی خونگیری (5 سی سی) به عمل آمد. گروه آزمایش 13 هفته هر هفته 3 جلسه تمرین های هوازی داشتند. برنامه تمرین های هوازی شامل دویدن در سالن با شدت 85 – 75 درصد حداکثر ضربان قلب بود. نتایج نشان داد تمرین های هوازی سبب کاهش معنی دار WBC و CRP در مردان چاق می شود (05/0 = ?). همچنین مشخص شد در حالت پایه غلظت های سرمی WBC و CRP در مردان چاق به طور معنی داری بیشتر از مردان لاغر است. می توان گفت انجام تمرین های هوازی سبب کاهش شاخص های التهابی و احتمالاٌ کاهش خطر حوادث قلبی عروقی بعدی در مردان چاق می شود.
۴۳.

تاثیر تمرینات استقامتی و مقاومتی بر ملکولهای چسبان محلول در گردش خون مردان سالم و نسبتاً چاق(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: تمرینات استقامتی تمرینات مقاومتی مردان نسبتاً چاق

حوزه‌های تخصصی:
تعداد بازدید : ۲۰۷۰ تعداد دانلود : ۱۱۱۳
هدف این تحقیق عبارت است از بررسی اثر تمرینات مقاومتی و استقامتی بر ملکولهای چسبان سرمی در مردان نسبتاً چاق. به این منظور 24 مرد نسبتاً چاق انتخاب شدند و به طور تصادفی در 3 گروه تمرینات استقامتی (8n=)، تمرینات مقاومتی (8n=)، و گروه کنترل (8n=) قرار گرفتند. گروههای تمرین مقاومتی و استقامتی به مدت 13 هفته تحت تاثیر تمرینات بودند. تمرینات استقامتی عبارت بود از دویدن با شدت 75-85 درصد حداکثر ضربان قلب آزمودنیها و تمرینات مقاومتی شامل 11 ایستگاه تمرین با وزنه که هر جلسه 4 ست با 12 تکرار و با شدت 50-60 درصد 1RM انجام می شد. نمونه های خونی قبل و بعد از تمرین گرفته شد. ICAM-1 و –E سلکتین سرمی با روش الیزا اندازه گیری شده است. تحلیل داده ها با روش آزمون MANOVA نشان داد تمرینات هوازی به طور معناداری به کاهش 69/17 درصدی در ICAM-1 و 6/27 درصدی در -Eسلکتین انجامید و تمرینات مقاومتی به طور معناداری 75/26 درصد از ICAM-1 و 2/30 درصد از -Eسلکتین مردان نسبتاً چاق کاست. دو گروه تمرین مقاومتی و استقامتی در ICAM-1 و –E سلکتین سرمی تفاوت معناداری با یکدیگر نداشتند. در مجموع از این تحقیق می توان نتیجه گرفت تمرینات مقاومتی و استقامتی ملکولهای چسبان سرمی را کاهش می دهد.
۴۴.

اثر تمرینات استقامتی بر سایتوکین های پیش التهابی و مقاومت به انسولین در مردان چاق(مقاله علمی وزارت علوم)

حوزه‌های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی آسیب شناسی ورزشی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی فیزیولوژی ورزشی علم تمرین
تعداد بازدید : ۲۳۶۸ تعداد دانلود : ۱۱۵۲
هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات استقامتی بر میزان سایتوکین های پیش التهابی و شاخص مقاومت به انسولین در مردان چاق بود. به همین منظور 16 نفر از استادان و کارکنان غیر فعال دانشگاه تربیت معلم سبزوار یا دامنه سنی 35 تا 48 سال به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند : گروه تمرین استقامتی چاق ، گروه کنترل چاق. یک گروه 8 نفری نیز تحت عنوان گروه کنترل لاغر برای مقایسه با گروه کنترل چاق به صورت داوطلبانه انتخاب شدند . از همه آزمودنی ها در حالت ناشتایی خونگیری به عمل آمد. سپس گروه آزمایش به مدت 13 هفته و هر هفته 3 جلسه تحت تاثیر تمرینات استقامتی قرار گرفتند . برنامه تمرینات استقامتی شامل دویدن مداوم با شدت 75 تا 85 درصد حداکثر ضربان قلب بود. نتایج نشان داد که تمرینات استقامتی موجب کاهش معنی دار سطوح پایه TNF-a و IL-6 و نیز شاخص مقاومت به انسولین می شود. به علاوه مشخص شد که در حالت پایه ، غلظت های سرمی TNF-a و IL-6 و شاخص مقاومت به انسولین در مردان چاق به طور معنی داری بیشتر از مردان لاغر بود. همچنین همبستگی مثبت و معنی داری بین TNF-a پلاسما با شاخص مقاومت به انسولین و میزان IL-6 پلاسما با شاخص مقاومت به انسولین در کل آزمودنی ها مشاهده شد . بنابراین می توان گفت که انجام تمرینات استقامتی موجب کاهش سایتوکین های پیش التهابی در مردان چاق می گردد. این کاهش می تواند با بهبود مقاومت به انسولین در این مردان همراه باشد.
۴۵.

اثر تمرینات مقاومتی بر مقاومت به انسولین و آدیپونکتین سرم در مردان نسبتا چاق(مقاله علمی وزارت علوم)

حوزه‌های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۵۲۹ تعداد دانلود : ۸۳۲
هدف تحقیق حاضر مقایسه میزان آدیپونکتین سرم و شاخص مقاومت به انسولین در مردان چاق و لاغر و بررسی تاثیر تمرینات مقاومتی بر این شاخص ها در مردان چاق بود؛ به همین منظور تعداد 24 نفر )16 نفر مرد چاق و 8 نفر مرد لاغر( از اساتید و کارکنان غیر فعال دانشگاه تربیت معلم سبزوار با دامنه سنی 35-48 سال به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. مردان چاق به صورت تصادفی در دو گروه تمرین مقاومتی یا گروه کنترل قرار گرفتند. از همه آزمودنی ها در حالت ناشتایی خون گیری به عمل آمد، سپس گروه های آزمایش به مدت سه ماه تحت تاثیر تمرینات مقاومتی قرار گرفتند. تمرینات مقاومتی به صورت دایره ای و در یازده ایستگاه انجام گرفت. برنامه تمرین یک جلسه شامل 4 ست)دایره( با 12 تکرار بیشینه در هر ایستگاه بود که با شدت 50-60% یک تکرار بیشینه (IRM) اجرا شد. تحلیل های آماری نشان داد که در حالت پایه، شاخص مقاومت به انسولین در مردان چاق به طور معنی داری بالاتر از مردان لاغر است (P<%5). غلظت آدیپونکتین سرم در مردان چاق به طور معنی داری کمتر از مردان لاغر است (P<%5). همچنین همبستگی منفی و معنی داری بین میزان آدیپونکتین سرم با درصد چربی بدن (r=0.60)، در کل آزمودنی ها مشاهده گردید. به علاوه، مشخص شد که تمرینات مقاومتی باعث کاهش معنی دار شاخص مقاومت به انسولین در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل چاق می گردد، ولی بر آدیپونکتین سرم تاثیر معنی داری ندارد. در مجموع از این تحقیق می توان نتیجه گرفت که تمرینات مقاومتی باعث بهبود مقاومت به انسولین در مردان نسبتا چاق می گردد و این بهبود مربوط به آدیپونکتین نمی شود، مردان لاغر در مقایسه با مردان چاق از نظر مقاومت به انسولین و آدیپونکتین وضعیت مناسب تری دارند.
۴۷.

بررسی و مقایسه ترکیبات بدن، vo2 max و توان بی هوازی وزنه برداران زبده با غیر ورزشکاران(مقاله علمی وزارت علوم)

حوزه‌های تخصصی:
تعداد بازدید : ۲۰۳۴ تعداد دانلود : ۹۳۳
هدف تحقیق حاضر بررسی ومقایسه ترکیبات بدن قدرت عضلانی VO2max و توان بی هوازی وزنه برداران زبده با غیر ورزشکاران است به همین منظور 15 نفر از وزنه برداران زبده بامیانگین سنی 24/3+6/24 سال و 15 نفر از افرد غیر ورزشکاران با میانگین سنی 64/2+46/22 سال به صورت داوطلبانه انتخاب شدند متغیرهای اندازه گیری شده عبارت بودند از قد و وزن و در صد چربی بدن قدرت نسبی عضلات پاها کمر و کمربند شانه توان بی هوازی و حداکثر اکسیژن مصرفی برای تجزیه و تحلیل یافته ها و آزمون فرض های تحقیق از فرمول t مستقل استفاده شد همبستگی بین متغیرهای موجود نیز توسط ضریب همبستگی پیرسون محاسبه شد نتایج نشان داد بین قدرت نسبی پاها کمر و کمربند شانه و توان بی هوازی وزنه برداران زبده و غیر ورزشکاران تفاوت معنی داری وجود دارد و بین در صد چربی بدن و حداکثر اکسیژن مصرفی وزنه برداران زبده با افراد غیر ورزشکار تفاوت معنی داری وجود ندارد همچنین بین در صد چربی بدن با حداکثر اکسیژن مصرفی (0/67 - =r )و حداکثر اکسیژن مصرفی با توان بی هوازی (0/93- = r)وزنه برداران زبده ارتباط معکوس معنی داری وجود دارد بنابراین می توان گفت انجام تمرینات وزنه برداری بر افزایش قدرت و توان بی هوازی موثر است و بر کاهش چربی بدن و افزایش VO2max تاثیری ندارد.

پالایش نتایج جستجو

تعداد نتایج در یک صفحه:

درجه علمی

مجله

سال

حوزه تخصصی

زبان