ارائه مدل وزن دار ارزیابی فرهنگ دیجیتال در سازمان ها (موردپژوهی: یک شرکت بیمه ایرانی) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
زمینه و هدف: سازمان هایی که در دنیای دیجیتالِ امروزی فعالیت می کنند، برای ادامه حیات و رقابت با سازمان های دیگر، باید به سمت تحول دیجیتال حرکت کنند. فرهنگ دیجیتال یکی از عوامل موفقیت در این مسیر است. انجام اقدامات فرهنگی در سازمان، مستلزم ارزیابی فرهنگ دیجیتال است؛ بنابراین باید از مدلی استفاده شود که علاوه بر وضعیت هر یک از ابعاد فرهنگ دیجیتال، میزان اهمیت (وزن) تک تک ابعاد را در استراتژی های سازمان تعیین کند تا ابتکارات فرهنگ دیجیتال در سازمان متناسب با ابعاد مهم تر طراحی شود. بر اساس آنچه بیان شد، هدف این پژوهش ارائه مدلی وزن دار است که فرهنگ دیجیتال سازمان ها را از منظر وضعیت و اهمیت ارزیابی کند. روش: استراتژی این پژوهش آمیخته است. در فاز کیفی با روش فراترکیب، ابعاد و شاخص های فرهنگ دیجیتال شناسایی و از طریق مصاحبه با خبرگان اصلاح و تکمیل شد. در فاز کمّی، فرهنگ دیجیتال یکی از شرکت های بزرگ بیمه ایرانی با استفاده از پرسش نامه و با روش بهترین بدترین بیزین که از روش های تصمیم گیری چندشاخصه است، ارزیابی و ماتریس اهمیت عملکرد برای فرهنگ دیجیتال آن سازمان ترسیم شد. یافته ها: در این پژوهش یک مدل وزن دار شامل نُه بُعد و ۳۷ شاخص برای ارزیابی فرهنگ دیجیتال ارائه شد. این ابعاد عبارت اند از: ذهنیت دیجیتال، چابکی، داده محوری، مشتری محوری، نوآوری، همکاری درونی، همکاری بیرونی، استعدادمحوری و گشودگی در برابر تغییر. همچنین، فرهنگ دیجیتال شرکت بیمه مورد مطالعه بر اساس این مدل، ارزیابی و وضعیت و اهمیت هر یک از ابعاد برای این سازمان تعیین شد. در نهایت با ترسیم ماتریس اهمیت عملکرد ابعاد اولویت دار برای سازمان، مشتری محوری و نوآوری و همکاری بیرونی تشخیص داده شد. نتیجه گیری: فرهنگ دیجیتال یکی از ملزومات سازمان ها در مسیر دیجیتالی شدن است. برای داشتن فرهنگی سازمانی در تراز عصر دیجیتال، مدیران باید ابتدا به ارزیابی فرهنگ دیجیتال سازمان خود بپردازند. مدل ارائه شده در این پژوهش، ابعاد فرهنگ دیجیتال سازمان را از دو منظر وضعیت و اهمیت ارزیابی می کند و به مدیران تصویری از فرهنگ دیجیتال سازمانشان ارائه می دهد. این تصویر به مدیران کمک می کند تا هنگام تصمیم گیری درباره پروژه های مربوط به فرهنگ دیجیتال، روی آن دسته از ابعاد فرهنگ دیجیتال تمرکز کنند که اولویت بیشتری دارند و با استراتژی های سازمانشان متناسب است. همچنین این مدل، حاصل تجمیع مرور پژوهش های پیشین و نظرهای خبرگانِ حوزه فرهنگ دیجیتال است که می تواند در پژوهش های مربوط به فرهنگ سازمانی استفاده شود.A Weighted Model of Digital Culture Assessment in Organizations (Studied Case: An Iranian Insurance Company)
Background & Purpose: Organizations operating in today’s digital environment must pursue digital transformation to survive and remain competitive. Digital culture is a critical success factor on this journey. Implementing cultural initiatives within an organization requires an assessment of its digital culture. Therefore, a model is needed that evaluates the current state of each dimension of digital culture and determines the relative importance (weights) of those dimensions within the organization’s strategies, so that digital-culture initiatives can be designed in alignment with the most critical dimensions. This study aims to propose a weighted model that assesses organizational digital culture in terms of both status and importance. Methodology: This research employs a mixed-methods strategy; In the qualitative phase, the dimensions and indicators of digital culture were identified using a meta-synthesis approach, then refined and completed through expert interviews. In the quantitative phase, the digital culture of a major Iranian insurance company was evaluated via a survey and the Bayesian Best–Worst Method (a multi-attribute decision-making technique). An importance–performance matrix was then constructed for that organization’s digital culture. Findings: In this study, a weighted model comprising nine dimensions and 37 indicators for evaluating digital culture was proposed. These dimensions are: Digital Mindset, Agility, Data Orientation, Customer Orientation, Innovation, Internal Collaboration, External Collaboration, Talent Orientation, and Openness to Change. The digital culture of the case study was then assessed using this model, and the status and importance of each dimension for the organization were determined. Finally, by plotting an importance–performance matrix, Customer Orientation, Innovation, and External Collaboration were identified as the organization’s priority dimensions. Conclusion: Digital culture is an essential prerequisite for organizations on the path to digitalization. To cultivate a digital-era organizational culture, managers must first assess their company’s digital culture. The model developed in this study evaluates digital culture dimensions from the dual perspectives of status and importance, providing managers with a clear picture of their organization’s digital-culture profile. This insight helps them focus digital-culture projects on those dimensions that are most critical and aligned with their strategies. Moreover, this model, rooted in a synthesis of prior research and expert opinion, can serve for future studies on organizational culture
تبلیغات
