پرسه زنی شهری به مثابه تجربه ای چندساحتی: تحلیل نقش جسم، روح و ذهن در فضاهای عمومی شهرهای ایرانی
آرشیو
چکیده
مقدمه و هدف: پرسه زنی به عنوان یک کنش انسانی پیچیده، حاصل تعامل جسم، روح و ذهن در محیط های شهری است. این پژوهش با هدف تحلیل ابعاد چندگانه پرسه زنی در فضاهای شهری ایران، به بررسی تأثیر طراحی فضایی و غنای فرهنگی بر تجربیات جسمانی، روحی و ذهنی افراد پرداخته و تفاوت های این تجربیات را با شهرهای مدرن مقایسه می کند. روش پژوهش: این تحقیق با رویکردی کیفی و تفسیری و در چارچوب پارادایم برساخت گرایانه انجام شده است. داده ها از طریق روش های مردم نگاری شهری، مطالعه موردی، مشاهده میدانی غیرمشارکتی، مصاحبه های نیمه ساختارمند با شهروندان، معماران و متخصصان، و تحلیل محتوای متون تاریخی و معاصر گردآوری شده اند. تحلیل داده ها به روش تحلیل مضمون صورت گرفته است. یافته ها: یافته ها نشان می دهد که پرسه زنی در شهرهای ایرانی فراتر از یک فعالیت فیزیکی، تجربه ای اجتماعی، فرهنگی و معنوی است. فضاهای سنتی مانند بازار تبریز و مسجد شیخ لطف الله اصفهان با طراحی های پیچیده و انسان محور، زمینه تعاملات اجتماعی، تأمل معنوی و تقویت هویت فرهنگی را فراهم می کنند. فضاهای سبز شهری نیز به کاهش استرس و ارتقای سلامت روانی کمک می کنند. نتیجه گیری: طراحی شهری باید به گونه ای باشد که پرسه زنی را به تجربه ای یکپارچه از تعاملات جسمی، روحی و ذهنی تبدیل کند. این امر می تواند به بهبود کیفیت زندگی شهری، تقویت هویت فردی و جمعی و افزایش همبستگی اجتماعی منجر شود. یافته ها می توانند راهنمایی برای طراحان و مدیران شهری در جهت خلق فضاهای پویا و انسان محور ارائه دهند.Urban Flânerie as a Multidimensional Experience: Analyzing the Role of Body, Soul, and Mind in Public Spaces of Iranian Cities
Introduction and Purpose: Flânerie, as a complex human practice, emerges from the interplay between the body, soul, and mind within urban environments. This study aims to analyze the multifaceted dimensions of flânerie in Iranian urban spaces, focusing on how spatial design and cultural richness influence physical, spiritual, and mental experiences. It further compares these experiences with those in modern cities. Methodology: This research adopts a qualitative and interpretive approach within the framework of a constructivist paradigm. Data were collected through urban ethnography, case studies, non-participant field observations, semi-structured interviews with citizens, architects, and urban planning experts, and content analysis of historical and contemporary texts on urban spaces. Thematic analysis was employed to interpret the data. Findings: The findings reveal that flânerie in Iranian cities transcends mere physical activity, encompassing social, cultural, and spiritual experiences. Traditional spaces such as the Tabriz Bazaar and Sheikh Lotfollah Mosque in Isfahan, with their intricate and human-centered designs, foster social interactions, spiritual reflection, and the reinforcement of cultural identity. Urban green spaces also contribute significantly to stress reduction and the enhancement of mental well-being. Conclusion: Urban design should integrate flânerie as a holistic experience encompassing physical, spiritual, and mental interactions. This approach can improve urban quality of life, strengthen individual and collective identities, and enhance social cohesion. The findings offer valuable insights for urban designers and managers in creating dynamic, human-centered urban spaces.
تبلیغات
