بررسی تطبیقی روش تفسیری حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مدظله العالی) و مفسران معاصر فریقین در استنباط قواعد و احکام حکمرانی قرآنی از سوره صف (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
سعادت فردی و اجتماعی انسان، آرمان وحی و قرآن است و مفسر قرآن، تلاش دارد در پی نیاز علمی، تخصص، منهج و رویکرد ویژه اش در قبال وقایع بیرونی، دریافت خود از آیات قرآن را ارائه کند. آیت الله خامنه ای مفسری است که توانسته با اهتمام به بُعد اجتماعی و سیاسی قرآن، قضایا و احکام خاصی را متناسب با ادبیات حکمرانی استنباط نماید. حکمرانی، متفاوت از مفهوم حکومت داری، بر نقش ارزش ها و گروه های عمومی در اداره امور جامعه تأکید دارد. با مقایسه روش تفسیری ایشان با دیگر مفسران اجتماعی معاصر، روشن شد که: ۱. ایشان توجه ممتازی به امتداد تفسیر به کمک تدبر و تطبیق بر زمانه دارند و هرچند احکام حکمرانی کم وبیش موردتوجه مفسران معاصر بوده است؛ ولی ایشان به لحاظ تجربه حکمرانی و شرایط انقلاب، منحصربه فرد عمل کرده اند. ۲. ایشان با این روش تفسیری توانسته اند دیگران را به چندین قاعده و حکم حکمرانی رهنمون گردانند، ازجمله: وظیفه رهبران برای تربیت جامعه، لزوم مبارزه با باطل، توصیه به هم پیوستگی به مجاهدان، لزوم جلوگیری از انحطاط مؤمنان حاصل از بی اعتنایی به احکام الهی، ممنوعیت آزار رهبران الهی توسط مؤمنان، ضرورت پذیرش جهاد و موارد دیگر. پژوهش حاضر، بنا بر ماهیت بررسی تطبیقی، توصیفی - تحلیلی است و براساس روش گردآوری، کتابخانه ای می باشد.A Comparative Study of Interpretive Methods of Ayatollah Khamenei and Contemporary Mufassirs from Both Schools in Deriving Rules and Principles of Quranic Governance from Surah As-Saff
Mankind’s individual and social prosperity is the ultimate goal of divine revelation and the Holy Quran. A Quranic Mufassir strives to present their understanding of the Quranic verses based on their intellectual needs, expertise, methodology, and unique approach to external events. His Eminence Ayatollah Khamenei is a Mufassir who has been able to derive specific issues and rulings aligned with the discourse of governance by emphasizing the social and political dimensions of the Quran. Governance, distinct from the concept of statesmanship, emphasizes the role of values and public groups in managing societal affairs. By comparing his interpretive method with other contemporary social Mufassirs, it becomes evident that: Ayatollah Khamenei demonstrates a distinctive focus on extending interpretation through contemplation (tadabbur) and its application to contemporary contexts. Although governance-related rulings have been somewhat addressed by other contemporary Mufassirs, his unique experience in governance and the conditions of the revolution set his approach apart. Through his interpretive method, he has guided others to derive several rules and principles of governance, including the duty of leaders to educate society, the necessity of combating falsehood, the recommendation to unite with the mujahideen, the need to prevent the degredation of believers resulting from neglect of divine rulings, the prohibition of harming divine leaders by believers, the necessity of accepting jihad, and other related matters. This research, based on its comparative nature, adopts a descriptive-analytical approach and relies on a library-based method of data collection.
تبلیغات
