آرشیو

آرشیو شماره ها:
۹۶

چکیده

ادبیات پایداری از جمله انواع ادبیات است که در آن بسیاری از مفاهیم و ارزش های دینی و انقلابی رشد و نمو پیدا می کند و می تواند ابزار مناسبی برای شناخت ویژگی های هویتی باشد. مسأله اساسی مقاله ی حاضر آن است که آیا ادبیات پایداری در قالب ادبیات داستانی می تواند آن گونه که باید هویت از دست رفته را به جوان ایرانی بازگرداند؟ و آیا اساساً مقوله ی جنگ و ارزش های دفاع مقدس خود می تواند نمونه ی بارز هویت ملی، فرهنگی و تاریخی ما باشد؟ در این مقاله، پس از ذکر مباحثی در تعریف ادبیات پایداری و رابطه ی آن با هویت، به تحلیل و بررسی رمان «بیوتن» نوشته رضا امیرخانی؛ نویسنده ی نسل جدید پس از جنگ، خواهیم پرداخت و با تحلیل شخصیت های داستان و سبک نگارش آن نشان خواهیم داد که رمان «بیوتن»، باز نماینده ی بحران هویت تاریخی، فرهنگی و دینی در جامعه ی امروز ایران است و نویسنده در تلاش بوده با به کارگیری شیوه های روایی پست مدرن که خود شگردی است برای نمایاندن بی هویتی انسان معاصر ارزش های دفاع مقدس و پایداری و مقاومت رزمندگان جنگ تحمیلی یعنی هویت واقعی انسان معاصر جامعه ی ایران را نشان دهد. به گمان نویسندگان این مقاله، رمان «بیوتن» در پی آن است که نشان دهد ارزش های دفاع مقدس و آرمان های رزمندگان جنگ تحمیلی همان هویت از دست رفته ی جوان ایرانی است.

تبلیغات