مسئولیت پذیری دیجیتال

این پژوهش به بررسی چارچوب اخلاقی هوش مصنوعی مبتنی بر اصول اسلامی در چهار حوزه ارتباط انسان با خدا، خود، دیگران و محیط زیست می پردازد. با استفاده از روش کیفی-تحلیلی و استناد به منابع دینی (قرآن، احادیث) و مطالعات کتابخانه ای، اصول اخلاقی اسلام استخراج کرده و تطبیق آن ها با چالش های هوش مصنوعی تحلیل شده است. بررسی ها نشان می دهد در ارتباط با خدا اصولی مانند ادای امانت الهی و عدالت، الهام بخش طراحی سیستم های شفاف، عادلانه و مسئولیت پذیر است. در ارتباط انسان با خود مدیریتی قوای درونی (قدرت طلبی، کمال طلبی) و توجه به سلامت روانی-جسمانی کاربران در طراحی الگوریتم ها ضروری است. در ارتباط با دیگران رعایت انصاف، احترام به حریم خصوصی و اجتناب از تبعیض در سیستم ها مانند تشخیص چهره و استخدام هوشمند و در ارتباط با محیط زیست بهینه سازی مصرف انرژی، کاهش آلایندگی و حفاظت از حیات وحش با کمک هوش مصنوعی از مهم ترین موارد هستند؛ در نتیجه تلفیق اصول اسلامی با اخلاق هوش مصنوعی، نه تنها از بحران هایی مانند نقض حریم خصوصی و تبعیض الگوریتمی جلوگیری می کند، بلکه هوش مصنوعی را به ابزاری برای تحقق عدالت اجتماعی و پایداری زیست محیطی تبدیل می نماید.