توسعه و ورزش

هدف این پژوهش، بررسی عوامل موثر بر دیپلماسی اقتصادی در ورزش کشور بود. روش پژوهش، مطالعه موردی کیفی و مشارکت کنندگان مدیران ورزشی کشور بودند. با بهره گیری از روش نمونه گیری هدفمند و تکنیک اشباع نظری، آگاهی دهندگان کلیدی )شامل13نفر ( برای شناسایی چارچوب مدل دیپلماسی اقتصادی انتخاب شدند و با آنها مصاحبه گردید.ابزار مورد استفاده برای شناسایی عوامل مدل دیپلماسی اقتصادی، مصاحبه نیمه ساختمند) با گروه ها ی کانونی (و مطالعه اسناد بود.  برای تامین روایی و پایایی مطالعه از روش ارزیابی لینوکلن و گوبا استفاده شد. مدل پارادایمی این پژوهش بر اساس الگوی پارادایمی استراوس و کوربین طراحی گردید.  در این پژوهش سه مقوله کمک ها ی بین المللی، حقوق بین المللی و محبوبیت ورزش هستند که می توانند بر توسعه دیپلماسی اقتصادی تأثیر گذارد. توسعه زیر ساخت ها ی ورزشی، توسعه گردشگر ورزشی، تراسنفر بازیکنان و مربیان میزبانی رویداد ها ی ورزشی، عوامل اصلی زمینه ای هستند و دو مقوله عوامل تحریم ها و عوامل عدم فضای باز اقتصادی به عنوان مقوله ها ی مداخله گر در نظر گرفته شده اند. مقوله محوری حاصل از شرایط علّی، فرهنگ و تصویر ملی، تغغیرات محیط جهانی، عوامل ساختاری و تعامل گرایی در نظر گرفته شده است. همچنین پژوهشگر با توجه به مجموعه مفاهیمی که از لا به لای مصاحبه ها و کدهای نهایی استخراج شده، مقوله فرعی را «توسعه امنیت اقتصادی در ورزش»  نامگذاری کرده است. بخش آخر مدل توسعه دیپلماسی اقتصادی شامل پیامدهای فناوری، سرمایه گذاری و سرمایه پذیری در ورزش کشور و توسعه حامیان می باشد.