باشگاه های ورزشی

این پژوهش با هدف تبیین الگوی نهادینه سازی حقوق ورزشی مبتنی بر مسئولیت مدنی باشگاه های ورزشی انجام شده است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت میدانی است. جامعه آماری پژوهش شامل مدیران و مربیان باشگاه های ورزشی است. 385 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه محقق ساخته در دو بخش مشخصات توصیفی و سؤالات تخصصی بود. در قسمت تحلیل داده ها از روش مدل سازی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی استفاده و از نرم افزار پی ال اس، برای بررسی همه جانبه مدل مفهومی پژوهش بهره گرفته شد. یافته های تحقیق نشان داد محیط حقوقی باشگاه داری با ضریب مسیر 820/0 بر نظام حقوقی، نظام حقوقی باضریب مسیر 829/0 بر مدیریت حقوقی باشگاه داری، مدیریت حقوقی باشگاه داری با ضریب مسیر 546/0 بر توسعه حقوقی باشگاه داری تأثیر مثبت و معناداری دارند. بر اساس یافته ها می توان اذعان کرد که مهم ترین پیامدها نهادینه شدن حقوقی و مسئولیت مدنی در باشگاه های ورزشی شامل رعایت واقعی عدالت در برخورد با باشگاه های ورزشی متخلف، پاسخگوسازی باشگاه های ورزشی به شکایات مشتریان، توجه به معیارهای قانون مداری و مسئولیت پذیری در تدوین برنامه مدیریت و بازاریابی باشگاه، قرار گرفتن مسائل حقوقی در اولویت های تصمیم گیری و نظارت مدیریت باشگاه های ورزشی است که سبب کاهش آسیب های ناشی از چالش های حقوقی در باشگاه های ورزشی خواهد شد. لذا پیشنهاد می شود با استفاده از تقویت ساز و کارهای نظارتی و تأکید بر شفافیت مالی در باشگاه داری ورزشی و ارتقای شفافیت قوانین برای مشتریان کنترل امور حقوقی مرتبط باشگاه داری را بهبود بخشید.

هدف کلی تحقیق، بررسی عوامل مؤثر بر جذب سرمایه افراد حقیقی در توسعه باشگاه های ورزشی از طریق بورس اوراق بهادار بود. پژوهش حاضراز نوع کیفی کمی است که در بخش کیفی به شیوه تحلیل محتوای مستقیم و مصاحبه با 15 نفر از کارشناسان منتخب به روش نمونه گیری هدفمند معیاری اجرا شد. در تحلیل ادبیات مربوط به عوامل موثر برسرمایه گذاری در توسعه باشگاه های ورزشی در بورس، سه دسته عوامل زیرساختی، مالی و معاملاتی و بستر اجتماعی شناسایی شدند که در مرحله بعد از طریق مصاحبه های نیمه ساختار یافته، مولفه های مربوط به هر کدام از عوامل توسعه باشگاه های  ورزشی از طریق سرمایه گذاری در بورس اوراق بهادار با توجه به شرایط کشور بسط داده و تکمیل شدند. حاصل تحلیل ها، استخراج 49 کد و 11 مقوله فرعی بود. جامعه آماری در بخش کمی 370 نفر از سرمایه گذارانی بودند که در شش ماهه دوم 1399 در بورس اوراق بهادار سرمایه گذاری کرده بودند. نتایج نشان داد عوامل زیرساختی را امکانات عمومی و اختصاصی باشگاه، منابع پایدار درآمدی، ساختار مدیریتی باشگاه (مناسب برای فعالیت های تجاری و جایگاه معتبر اجتماعی)، عوامل مالی و معاملاتی (آیین نامه ها، بستر سازی حمایتی و شفافیت) و بستر اجتماعی (تبلیغات، فرهنگ سرمایه گذاری، حمایت اجتماعی و برنامه ریزی تجاری) تشکیل دادند. بنابر این، جذب سرمایه افراد حقیقی در توسعه باشگاه های ورزشی متأثر از عوامل متعددی است که دست یابی به آن به برنامه ریزی مدون و هماهنگی بین سازمانی نیاز دارد. لازم است که وزارت ورزش و جوانان از طریق تصویب قوانین حمایتی و تدوین ساختارهای مناسب برای توسعه باشگاه های خصوصی و توسعه فرهنگ سهامداری اقدام نماید.

هدف از این پژوهش رتبه بندی عوامل مدیریتی و حرفه ای باشگاه های ورزشی بخش خصوصی شهر کرمانشاه بود. ابزار به کاررفته در پژوهش، پرسشنامه صنعت بهداشت و آمادگی جسمانی (SHFI) در دو نسخه مختص مدیران و مختص مشتریان بود. روایی پرسشنامه ها را دوازده نفر از استادان مدیریت ورزشی تأیید کردند. همچنین پایایی پرسشنامه های مختص مدیران و مشتریان از طریق آلفای کرونباخ به ترتیب 0/7 و 0/83 به دست آمد. جامعه آماری پژوهش تمامی مدیران و مشتریان باشگاه های ورزشی بخش خصوصی شهر کرمانشاه بود. نمونه گیری برای انتخاب باشگاه به صورت تصادفی-طبقه ای و تعداد آن 70 باشگاه بود و نمونه نهایی را 70 نفر از مدیران باشگاه ها و 400 نفر از مشتریان تشکیل دادند. داده ها با استفاده از آمار توصیفی بررسی شدند و برای رتبه بندی نتایج از آزمون نا پارامتریک فریدمن استفاده شد. نتایج نشان داد که از نظر مدیران باشگاه ها داشتن مهارت های ارتباطی و مدیریتی، مهم ترین معیار باشگاه داری هستند. تجهیزات مناسب و مربیان شایسته هم مهم ترین معیارهای ترجیح یک باشگاه از سوی مشتریان عنوان شده است. با وجود موفقیت های به دست آمده در این صنعت، هنوز مشکلاتی وجود دارد که رشد این صنعت را در آینده باز می دارد.