رابطه راهبردهای مقابله ای و سبک های دفاعی با بروز اضطراب مرگ در دوران همه گیری کرونا در دانشجویان
حوزه‌های تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، تعیین رابطه راهبردهای مقابله ای و سبک های دفاعی با اضطراب مرگ در دوران پاندمی کووید-19 در دانشجویان بود. روش تحقیق از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی کرج در سال تحصیلی 1401-1400 بود. نمونه پژوهش با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و حجم نمونه با استفاده از فرمول فیدل و تاباچنیک 290 نفر محاسبه گردید.که با توجه به احتمال حذف برخی از آزمودنی ها به دلیل پیش پردازش دادها تعداد 320 پرسشنامه توزیع و بعد از پیش پردازش تعداد 20 نمونه حذف و درنهایت 300 آزمودنی موردبررسی قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات در این پژوهش شامل سه پرسشنامه راهبردهای مقابله ای لازاروس و فولکمن (1985)، سبک های دفاعی اندروز و همکاران (1993) و پرسشنامه اضطراب مرگ تمپلر (1970) بود. فرضیات تحقیق با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون موردبررسی قرار گرفتند. بررسی نتایج همبستگی نشان داد بین بین سبک مقابله ای مسئله مدار و مکانیزم های دفاعی رشد یافته با اضطراب مرگ دانشجویان همبستگی منفی و بین سبک مقابله ای هیجان مدار و مکانیزم های دفاعی رشد نایافته با اضطراب مرگ دانشجویان همبستگی مثبت و معنی داری وجود دارد (pv<0/01). نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد 39 درصد تغییرات اضطراب مرگ دانشجویان توسط راهبردهای مقابله ای و سبک های دفاعی تبیین گردید و با توجه به نتایج ماتریس ضرایب رگرسیونی بین اضطراب مرگ با راهبردهای مسئله محور و مکانیزم های دفاعی رشد یافته با بتای منفی و ضرایب (216/0-) و (255/0-) و با راهبردهای هیجان محور با بتای مثبت و ضریب (467/0) رابطه وجود داشت (pv<0/01). این یافته ها اهمیت توجه به راهبردهای مقابله ای و سبک های دفاعی در کاهش اضطراب مرگ را در شرایط بحرانی نظیر پاندمی کرونا تأکید می کنند و می توانند به طراحی مداخلات روان شناختی برای دانشجویان کمک کنند.