اطلاعات بااهمیت

بر اساس ماده 13 دستورالعمل اجرایی افشای اطلاعات برای شرکت های ثبت شده نزد سازمان بورس اوراق بهادار تهران، ناشران موظف به افشای فوری اطلاعات مهم هستند. این پژوهش به بررسی واکنش بازار نسبت به افشای اطلاعات بااهمیت موضوع ماده فوق می پردازد. روش انجام پژوهش مطالعه رویدادی با استفاده از تحلیل محتوا بوده که در این راستا تعداد 213 اطلاعیه طی سال های 1389 تا 1395 مربوط به این نوع افشا مورد بررسی قرارگرفته است و با توجه به تحلیل محتوا، در سه طبقه اطلاعیه های مثبت، منفی و شفاف ساز طبقه بندی شدند. در این پژوهش بازده غیرعادی انباشته برای بازه های کوتاه مدت هفتگی (5+ تا 1-)، پنج روزه (3+ تا 1-)، سه روزه (1+ تا 1-)، یک روزه (روز اعلان)، دوروزه (0 تا 1-) و بازه هفتگی (5- تا 1) محاسبه شده است. نتایج حاکی از آن است که سرمایه گذاران نسبت به اطلاعیه های منفی در روزهای پیش از انتشار اطلاعیه، واکنش مثبت و معنی دار نشان می دهند، اما پس از تاریخ انتشار واکنش معنی داری نشان نمی دهند. همچنین سرمایه گذاران نسبت به اطلاعیه های مثبت و شفاف ساز واکنش مثبت و معنی داری دادند.

مصرف کنندگان بورس اوراق بهادار یا سرمایه گذاران خرد که شخص حقیقی یا حقوقی غیرمتخصص بوده و با هدف کسب درآمد، بدون اینکه برای آنها جنبه حرفه و شغل اصلی داشته باشد، اقدام به خرید و فروش اوراق بهادار در بازار بورس می نمایند، مشابه سایر مصرف کنندگان به دلیل ضعف اطلاعاتی و اقتصادی خود، حقوق ویژه ای دارند که از جمله آنها دستیابی به اطلاعات است که ارزشمندترین دارایی در بورس بوده و نقش حیاتی در تصمیم گیری و معاملات اوراق بهادار داشته و در قالب افشای اطلاعات توسط ناشر مطرح می گردد. از بین اطلاعات مورد بحث که بر سه نوع است، اطلاعات مهم یا به تعبیر دستورالعمل اجرایی افشای اطلاعات شرکت های ثبت شده نزد سازمان مصوب 1386 در آخرین اصلاحیه خود مورخه 14/9/1396، اطلاعات بااهمیت، بیش از سایرین مورد توجه بوده و در بازار نقش آفرین است و به همین سبب الزام به افشای فوری برای آن مقرر شده است. در حالی که در مورد سایر اطلاعات، ناشر برای افشای آنها دارای مهلت های خاصی است. در مقابل اطلاعات بااهمیت که صحیح و درست می باشد، شایعات وجود دارد که آن هم نوعی اطلاع مهم ولی از نوع خلاف واقع و گمراه کننده تلقی و از طریق غیررسمی و غیرقانونی منتشر شده و توسط ناشر تأیید یا تکذیب نشده و مخرب بوده و ممکن است بازار را فرا گیرد. در این صورت تکلیف ارائه گزارش شفاف سازی بر عهده ناشر جهت خنثی سازی آن در نظر گرفته شده است. البته مسئولیت کیفری و انضباطی و مدنی ناشر در صورت تخطی از تکلیف خود پابرجاست.