بی تفاوتی سازمانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی روابط میان حمایت سازمانی ادراک شده، بی تفاوتی سازمانی و تصویر سازمانی در سازمان ورزش شهرداری اصفهان و استخراج الگوی مسیر میان متغیر های مذکور انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان مشغول به خدمت در سازمان مذکور در سال 1395 بود (293N=) و حجم نمونه ای برابر با 167 نفر برای این پژوهش انتخاب شد. در این پژوهش از پرسشنامه های حمایت سازمانی ادراک شده آیزنبرگر و همکاران (1986)، بی تفاوتی سازمانی دانایی فرد، حسن زاده و سالاریه (1389)، و تصویر سازمانی کازولس، کیم و مافیت (2001) استفاده شد و داده های پژوهش با استفاده از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر تحلیل شد. نتایج پژوهش حاکی از وجود ارتباطات مثبت میان حمایت سازمانی ادراک شده با تصویر سازمانی و مؤلفه های آن، و ارتباطات معکوس میان بی تفاوتی سازمانی و مؤلفه های آن با تصویر سازمانی و ابعاد آن است (0/01P≤). نتایج حاصل از تحلیل مسیر نیز نشان داد که حمایت سازمانی ادراک شده به صورت مستقیم و با ضریب مسیر (0/39=β) و به صورت غیرمستقیم و از طریق تأثیر بر بی تفاوتی سازمانی (0/40-=β) بر تصویر سازمانی سازمان ورزش شهرداری اصفهان اثرگذار بوده است.

هدف از این پژوهش پیش بینی بی تفاوتی سازمانی کارکنان از طریق هوش راهبردی مدیران در ادارات ورزش و جوانان استان کرمانشاه بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری تحقیق تمامی مدیران و کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان کرمانشاه (228 نفر) بودند. برای تعیین نمونه آماری از روش کل شمار استفاده شد و نمونه آماری تحقیق متناسب با حجم جامعه در نظر گرفته شد. ابزار مورد استفاده در تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته هوش راهبردی و پرسشنامه استاندارد بی تفاوتی سازمانی دانایی فرد و همکاران (1389) بود که پایایی آنها به ترتیب 0/92 و 0/97 تعیین شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها، از آمار توصیفی و استنباطی (کولموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چند گانه، تحلیل عامل اکتشافی و تأییدی) با استفاده از نرم افزارهای SPSS22 و LISREL8/70 استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد بین هوش راهبردی و بی تفاوتی سازمانی کارکنان ارتباط منفی معناداری وجود دارد. همچنین نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد هوش راهبردی 0/24 از تغییرات بی تفاوتی سازمانی را تبیین می کند. بنابراین به مدیران ادارات ورزش و جوانان پیشنهاد می شود که از طریق توجه ویژه به متغیر هوش راهبردی شرایط را برای کاهش بی تفاوتی کارکنان در سازمان فراهم کنند.