فعالیت ورزشی

هدف از انجام پژوهش حاضر، ساخت و اعتباریابی پرسشنامه عوامل موثر بر گرایش افراد به فعالیت ورزشی در پارک ها بود. جامعه آماری پژوهش کلیه استفاده کنندگان از پارک های شهر اصفهان بودند که به طور معمول از پارک ها برای فعالیت های ورزشی استفاده می کردند. حجم نمونه 450 نفر و روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شد. پرسشنامه حاضر محقق ساخته و برگرفته از مصاحبه با شرکت کنندگان در فعالیت های ورزشی در پارک ها بود. به منظور بررسی روایی صوری و محتوایی پرسشنامه، از نظر متخصصان مدیریت ورزشی بهره گیری شد. از تحلیل عاملی اکتشافی برای استخراج عامل ها، آلفای کرونباخ برای بررسی روایی و پایایی پرسشنامه و از تحلیل عاملی تاییدی برای تعیین روایی سازه در نرم افزارهای SPSS و AMOS استفاده گردید.  نتایج تحلیل عاملی اکتشافی منجر به استخراج 14 عامل نهادینه سازی ورزش، آموزش ورزش، نیازمندی به وسایل و مکان های ورزشی، کیفیت مکان های ورزشی، کیفیت و نحوه استقرار تجهیزات و وسایل ورزشی، محیط و مکان های ورزشی مختص بانوان، توسعه امکانات ورزشی پارک، توسعه امکانات جانبی و رفاهی پارک، تامین منابع مالی، انگیزش عمومی، تبلیغات شفاهی، اطلاع رسانی به عموم، روحی-روانی و امنیتی شد. همچنین نتایج تحلیل عاملی تاییدی نشان داد کلیه سوالات دارای بار عاملی مناسب و قابل قبولی بودند. شاخص های برازش مدل تحلیل عاملی تاییدی نیز برازش مدل را تایید نمودند.  با توجه به اینکه پرسشنامه حاضر در بین شهروندان کشور اعتباریابی شد، پیشنهاد می شود محققان در تحقیقات آینده از پرسشنامه تحقیق حاضر به منظور بررسی عوامل موثر بر گرایش افراد به فعالیت ورزشی در پارک ها در شهرها و استان های مختلف کشور استفاده کنند. 

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیرات شیوع کووید-19 بر ورزش همگانی در ایران انجام شد. این پژوهش توصیفی- تحلیلی و از نوع میدانی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه افراد شرکت کننده در ورزش همگانی در ایران قبل از شیوع بیماری کووید-19 می باشد. برای گردآوری داده ها از «پرسشنامه استاندارد گروه بین المللی پژوهشگران کووید-19 و ورزش» استفاده شد که پایایی این پرسشنامه به روش آلفای کرونباخ (87/0 ) تعیین و روایی نیز پس از بررسی توسط تعدادی از اساتید متخصص در این زمینه مورد تأیید قرار گرفت. پرسشنامه مربوطه با کمک هیئت های ورزش همگانی به صورت الکترونیکی و آنلاین منتشر و تعداد 842 پرسشنامه از کل کشور به روش طبقه ای خوشه ای تکمیل و جمع آوری گردید و به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمار توصیفی مانند میانگین، انحراف معیار، جداول و نمودارها و آمار استنباطی مانند آزمون ضریب همبستگی رتبه ای کندال  و آزمون خی دو استفاده گردید. نتایج پژوهش حاکی از این است که در زمان قرنطینه، 88 درصد اماکن سرپوشیده و 9/64 درصد اماکن روباز تعطیل بوده و 3/34 درصد افراد شغل خود را به دلیل شیوع کووید-19 از دست داده اند. تست کرونای 1/6 درصد ورزشکاران مثبت و 45 درصد هم هنوز تست نداده اند. همچنین نتایج نشان داد که بین تعداد جلسات و شدت تمرینات قبل از دوره کرونا و حین دوره کرونا تفاوت معناداری در ورزشکاران وجود دارد، ولی بین نتایج تست کووید-19 و میزان پایبندی به قوانین و پروتکل های بهداشتی تفاوت معناداری وجود ندارد. نتیجه گیری اینکه فعالیت های ورزشی به شدت تحت تأثیر کووید-19 قرار گرفته و کاهش یافته است.

این تحقیق با هدف تعیین رابطه بین وضعیت اجتماعی- اقتصادی و انگیزه مشارکت به فعالیت های ورزشی در بین جانبازان و معلولان استان چهارمحال و بختیاری انجام گرفت. تحقیق حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود و 167 نفر از جانبازان و معلولان ورزشکار به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. از پرسشنامه های وضعیت اجتماعی- اقتصادی (قدرت نما، 1392) و انگیزه مشارکت در فعالیت ورزشی هونگ (2010) که پایایی آنها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب 0/86 و 0/81 و روایی صوری پرسشنامه ها با نظرخواهی از دوازده تن از استادان تربیت بدنی تایید شد، استفاده شد. از آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی چند گانه برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد بین وضعیت اجتماعی– اقتصادی با انگیزه مشارکت رابطه معنا دار و مستقیم وجود دارد (0/01=، r=0/226 )P و از بین مؤلفه های اجتماعی– اقتصادی، میزان درآمد، طبقه اقتصادی و تحصیلات با انگیزه مشارکت در فعالیت های ورزشی رابطه مستقیم و معنا داری وجود دارد، درحالی که بین وضعیت مسکن و انگیزه مشارکت در فعالیت های ورزشی رابطه معنا داری مشاهده نشد. نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد میزان درآمد ( 0/197= β ) و تحصیلات ( 0/201=β ) مهم ترین عوامل پیش بینی کننده انگیزه مشارکت در فعالیت های ورزشی جانبازان و معلولان هستند.

سالمندی با افزایش خطر زوال شناختی همراه است. فعالیت های ورزشی نقش مهمی در حفظ و بهبود سلامت شناختی سالمندان دارند. شواهد موجود نشان می دهند که فعالیت های ورزشی مختلف ازجمله فعالیت های مقاومتی، هوازی و تمرینات ذهن- بدن می توانند موجب بهبودی درخور توجهی در حافظه، یادگیری و سایر توانایی های شناختی در سالمندان شوند. فعالیت های ورزشی با افزایش سطوح عوامل رشد عصبی مرتبط هستند که این عوامل در شکل پذیری سیناپس ها و بقای نورون ها نقش کلیدی ایفا می کنند. علاوه بر این، محور عضله- مغز به عنوان یک مسیر حیاتی در ارتباط بین فعالیت های ورزشی و عملکرد شناختی مطرح است. میوکاین های ترشحی از عضلات به مغز می توانند از طریق بهبود جریان خون مغزی، کاهش التهاب عصبی، افزایش سلامت میتوکندری و تقویت انعطاف پذیری عصبی به حفظ و ارتقای عملکردهای شناختی در سنین بالا کمک کنند. این مقاله مروری، تأثیر انواع فعالیت های ورزشی بر عملکردهای شناختی و برخی سازوکارهای سلولی و مولکولی مربوط را در سالمندان بررسی کرد. درمجموع به نظر می رسد که فعالیت های ورزشی ترکیبی می تواند به عنوان رویکردی پیشگیرانه و مؤثر در برابر زوال شناختی و بیماری های تخریبی عصب ناشی از سالمندی مؤثر باشد؛ بااین حال، هنوز نوع، شدت و حجم بهینه فعالیت های ورزشی برای دستیابی به حداکثر آثار شناختی مشخص نیست و به انجام تحقیقات بیشتری برای تعیین دستورالعمل های ورزشی بهینه نیاز است. علاوه براین، بررسی عمیق تر سازوکارهای سلولی، مولکولی و عصبی مرتبط با اثرات فعالیت ورزشی بر عملکردهای شناختی در سالمندان نیازمند پژوهش های بیشتری است تا برنامه های ورزشی بهینه به منظور بهبود کیفیت زندگی سالمندان توسعه یابد.