مدل شش گانه ارتباطات

هدف از پژوهش حاضر مقایسه وضعیت خودبرندسازی دانشجویان رشته های مختلف تربیت بدنی با دانشجویان دیگر رشته ها با تأکید بر الگوی شش گانه مهارت های ارتباطی مؤثر قاسمی بود. روش این پژوهش توصیفی پیمایشی بود و جامعه آماری آن را تمامی دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد گرایش های مختلف تربیت بدنی و دیگر رشته ها در دانشگاه های منتخب در سال (1394) تشکیل دادند. نمونه آماری نیز 384 نفر در نظر گرفته شد. ابزارهای پژوهش دو پرسش نامه ""تعیین وضعیت خودبرندسازی قاسمی (1393)"" و ""تعیین سطح مهارت های ارتباطی قاسمی (1393)"" بود. به منظور بررسی روایی صوری پژوهش از نظر پنج متخصص این حوزه استفاده گردید و برای روایی سازه از تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. همچنین، پایایی پرسش نامه (بر روی یک نمونه 30 نفره) با استفاده از آلفای کرونباخ برای پرسش نامه تعیین وضعیت خودبرندسازی قاسمی معادل (81/0) و برای پرسش نامه تعیین سطح مهارت های ارتباطی معادل (86/0) به دست آمد. علاوه براین، از آزمون کلوموگروف اسمیرنوف، تحلیل عاملی تأییدی، تی تک نمونه ای، تی مستقل و آزمون لوین جهت مقایسه بین متغیرها استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها نیز با استفاده از نرم افزار اس. پی. اس. اس نسخه 22 انجام گرفت. نتایج نشان می دهد که وضعیت خودبرندسازی دانشجویان حوزه تربیت بدنی به طور معناداری ضعیف می باشد (05/0>P) و دانشجویان حیطه تربیت بدنی به لحاظ مهارت های نوشتن، سخن گفتن و استفاده از ابزارهای ارتباطی روزمره و نوین به طور معنا داری ضعیف بوده و وضعیت مهارت های گوش دادن، خواندن و زبان تنی به شکل معناداری مناسب می باشد (05/0>P). همچنین، نتایج حاکی از آن است که خودبرندسازی دانشجویان تربیت بدنی به شکل معنا داری پایین تر از خودبرندسازی دانشجویان غیر تربیت بدنی است (05/0>P). براساس نتایج، با توجه بیشتر به آموزش مهارت های ارتباطی در رشته تربیت بدنی می توان علاوه بر افزایش این مهارت ها به افزایش مهارت خودبرندسازی دانشجویان کمک نمود.

هدف از تحقیق حاضر، اعتباریابی و پایایی سنجی پرسشنامه های تعیین سطح مطلوب ارتباط و مهارت های مؤثر ارتباطی شش گانه بود. روش تحقیق از نظر راهبرد توصیفی، از نظر مسیر اجرا پیمایشی و از نظر هدف توسعه ای بود. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان کارشناسی ارشد در گرایش های مختلف مدیریت ورزشی در سال های 1393 و 1394 بود و نمونه آماری نیز براساس جامعه نامحدود و 384 نفر در نظر گرفته شد. ابزار تحقیق که روایی و پایایی آنها بررسی شد شامل دو پرسشنامه محقق ساخته به شرح زیر بود: پرسشنامه تعیین سطح مطلوب ارتباطات و پرسشنامه تعیین سطح مهارت های ارتباطی. در این تحقیق به تعیین روایی صوری، محتوایی و ساختاری اقدام شد و پایایی کلی پرسشنامه ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ 0/89 به دست آمد. نتایج نشان داد مهارت نوشتن، سخن گفتن، گوش دادن، خواندن، زبان تنی و استفاده از ابزار ارتباطی روزمره و نوین به عنوان مهارت های ارتباطی شش گانه شناسایی شدند. با اجرای مدل تأییدی پرسشنامه سطح ارتباطات مشخص شد که تمامی عامل های مستخرج، روایی بالایی دارند و علاوه بر این، بهترین انعکاس دهنده سطح ارتباطات درون فردی است.