هویت و چیستی هنر نگارگری ما از سده هفتم هجری شکل می گیرد ؛ گو اینکه سابقه اش به پیش از اسلام می رسد . در دوران اسلامی با اتکا بر احادیث و عقاید کلامی ، بازنمایی انسان یا حیوان به طور کلی مجاز نبوده است و جایگاهش را تا حد زیادی از دست داده است ، هرچند جسته و گریخته ، در آثار علمی و تعلیمی همچون « منافع الحیوان » ، « مقامات حریری » و ... جلوه می یافت . تا اینکه با ورود مغولان و بعد از آن تیموریان ، قواعد نگارگری چینی به ممالک اسلامی و ایران انتقال یافت ...
با ورود مغولان به جهان اسلام چهره سرزمینهای اسلامی تغییر یافت و باعث اتصال دو جهان شرق و غرب به یکدیگر شد . این اتصال بازتابهای مختلف را در بر داشت که یکی از آنها بازتاب هنری فرهنگی بود . اروپائیان که با این فرهنگ و هنر آشنایی پیدا کردند در پی آن بر آمدند تا با اسرار و رازهای سرزمین اسلامی آشنای بیشتری یافته و از یافته های آنها استفاده نمایند . از این زمان به بعد مراوده تجاری و روابط بازرگانی نیز بین شرق و غرب شکل گرفت و امتعه شرق خصوصآ ایران همراه با فرهنگ و هنر خاص خود وارد جهان غرب شده و الهام بخش آثار آنها گردید ...