فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱٬۳۲۱ تا ۱٬۳۴۰ مورد از کل ۲٬۲۵۶ مورد.
انسان و حیوان
حوزههای تخصصی:
باز نگری چند نظریه در ترجمه ی شعر
حوزههای تخصصی:
درونمایه های شعر احمد عزیزی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
احمد عزیزی را می توان به عنوان یک شیعة انقلابی عارف و فیلسوف نیز تعریف کرد. نوعی از تشیّع سرخ و انقلابی که با زبان عرفان و کلام و فلسفة اسلامی بیان می شود. عزیزی، شیدایی و طربناکی مولانا را دارد و شاید به همین دلیل ارادتش به مولانا را بیش از دیگران بروز می دهد. ارادتش به موسیقی نیز حاصل این شور و شیدایی است که بیش از هر چیز به زبان موسیقی قابل بیان است. یکی دیگر از بارزترین ویژگی های عرفان عزیزی طبیعتگرا بودن آن است که نشان از تأثیرپذیری او از سهراب است. اصل وحدت وجود در اندیشه های عزیزی دیده می شود؛ بر این اساس، استقلال و جدایی چیزها از هم، نمود و توهّمی بیش نیست و موجودات این جهان جلوه یک چیز و مظاهر یک حقیقت اند. نخستین کسی که این مسئله را در مباحث نظری و فکری وارد کرد «شیخ اکبر محیی الدین عربی» مؤسس این مکتب است. در این پژوهش بر آنیم تا محتوای شعر احمد عزیزی را بررسی کنیم. بر این اساس به بررسی جلوه های مذهبی شیعی عزیزی چون مهدویّت، عاشورا، عشق و علاقه به ائمّه اطهار، شعر شهادت، ولایتمداری، عرفان و تصوّف و زندگی و مرگ می پردازیم.
گفتگو: مادر مرد و دیگر نمی میرد
حوزههای تخصصی:
خانواده ما حرفی از سر درد (بررسی مجموعه داستان خانواده ما . ی . میاندوآبی)
حوزههای تخصصی:
واقع گرایی جامع (درباره داستان «مستأجر»)
منبع:
ماهنامه هفت ۱۳۸۳ شماره ۹
حوزههای تخصصی:
کاری نه درخور حافظ
فروغ فرخزاد و اسطوره تولد دوباره
منبع:
شعر بهار ۱۳۷۹ شماره ۲۸
حوزههای تخصصی:
نثر سایه گستر
آلما
حوزههای تخصصی:
ترانه های سکوت (نگاهی به مجموعه شعر از ارتفاع بیدار عشق اثر عبدالعظیم صاعدی)
منبع:
شعر بهار ۱۳۸۸ شماره ۶۵
حوزههای تخصصی:
جزیره سرگردانی
گریز گذشته از آینده؛ بررسی داستان کوتاه ایستگاه از مجموعه زن در باد
حوزههای تخصصی:
ناگفته های یک برداشت ناتمام (درباره رمان همسایه ها)
منبع:
رودکی۱۳۸۶ شماره۲۰
حوزههای تخصصی:
امیری و سبک هندی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
امیری فیروزکوهی ‘متخلص به ((امیر)) شاعر قصیده سرا و غزل پرداز معاصر‘از خاندانی است صاحب نام. او درمیان سخنوران معاصر چهره ای دارد شناخته شده با تمام ویژگیهای یک شاعر طراز اول. امیری نه تنها در حوزه غزل و قصیده ‘بلکه در میدان انواع دیگر شعر ‘ طبعی دارد به روانی آب ‘ زلال و صاف. اگر چه غزلش در نازک خیالی غزل صائب را به یاد می آورد ‘ اما شهرتش در پیروی از سبک هندی بیشتر به جهت دفاع توأم با هواداری و مهرورزی از صائب و سخنوران سبک هندی است ‘وگرنه شعرش از سبک عراقی ملاحتی دارد خوش .