تربیت مشاوران اطلاعاتی
حوزه‌های تخصصی:
از دهة 1970 شاهد تحول تدریجی کاوشگران درونخطی و نیز کتابداران مرجع هستیم. عمدة کاوشگران اطلاعاتی ایرانی هیچ آموزش عملی در مدارس کتابداری ندیده اند و تجربة خود را در ارتباط با ادارات اطلاع رسانی دولتی به دست آورده اند. این مقاله برنامة آموزش عملی کاوش اطلاعات را که دستگاه نظامی و دانشگاه اجرا می کنند با هم مقایسه می کند. با آن که خدمات اطلاعاتی دولتی و دانشگاهی در پاره ای وجوه عملیاتی با هم مشترک اند, دستگاه نظامی در این زمینه قطعاً موفق تر بوده است. یک دلیل این امر شاید تفاوت آنها در رویکرد به اطلاعات باشد. با آن که کارآیی آموزش های عملی نهادهای دولتی و دانشگاهی کم و بیش بر شالودة عمومی کتابداری استوار است, برنامة پرورشی نظامی عمدتاً بر آثار موجود در عرصة ضد اطلاعات تکیه دارد. در نتیجه دستگاه نظامی به جای کاوشگر اطلاعاتی, مشاور اطلاعاتی پرورش داده است. مشاوران اطلاعاتی, الگوریتم کاوش منبع [اطلاعاتی] را تعیین می کنند, دربارة ربط و تناسب یافته های اطلاعاتی تصمیم می گیرند, استنتاج می کنند و مجموعة ملخّص و کارآمدی را در اختیار ارباب رجوع می گذارند این مقاله شیوه های آموزشی مربوطه را به اختصار ارائه می کند و به تأثیر آن درگذر از مشکلات همیشگی می پردازد؛ مشکلاتی همانند آنها که استفاده کنندگان در جریان انطباق میزان برونداد اطلاعاتی با همگون سازی کارآمد آن اطلاعات با آن ها روبرویند. غالباً تصدیق می شود که این میزان از همگون سازی اطلاعات تا حد زیادی به پس زمینة قومی _ فرهنگی شخص بستگی دارد.