مجید نعمتی

مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر انواع سنجش ها بر توسعه مهارت نوشتن در میان فراگیران ایرانی زبان خارجه انگلیسی انجام گردید. تعداد 60 فراگیر همگن سازی شده در سطح فوق متوسطه از دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین در چهار گروه (سه گروه آزمون و یک گروه کنترل) در تحقیق حاضر شرکت نمودند. فراگیران، پیش آزمون، تیمار و پس آزمون را سپری کرده و نتایج حاکی از آن بود که انواع سنجش های موردنظر شناخت فراگیران را نسبت به مدل نوشتاری، درستی، کلمه بندی، املا، دستور و موارد مشابه افزایش دادند و به شکل معنی داری در توسعه مهارت نوشتن آن ها تأثیرگذار بودند. یافته ها همچنین نشان داد که خودسنجشی از انواع دیگر سنجش، تأثیرگذاری بیشتری داشت و هم کلاسی سنجشی نیز همین برتری را نسبت به مدرس سنجشی داشت. نتایج تحقیق حاضر می تواند زمینه را جهت فراگیران در توسعه عملکرد در مهارت نوشتن به زبان انگلیسی در مدارس، دانشگاه ها و مؤسسات آموزشی زبان ایران با توجه به روشهای سنجش محور فراهم سازد.

هدف تحقیق حاضر مقایسه و بررسی میزان تاثیر روشهای آموزش نگارش راهبرد-محور و فرایند-محور بر راهبردهای نگارش خودتنظیم راهبردی در مهارت نگارش است. بدین منظور، 60 نفر فراگیر زبان انگلیسی در دو گروه 30 نفری با استفاده از آزمون بسندگی تافل انتخاب شدند. قبل از آموزش، تمامی فراگیران یک مقاله (پیش آزمون) در مورد نموداری نوشتند. سپس یک مربی راهبردهای نگارش خودتنظیم راهبردی را با روش نگارش راهبرد-محور به گروه آزمایش و فرایند-محور به گروه معیار طی شانزده جلسه آموزش داد. سرانجام، فراگیران همراه با یک پرسشنامه یک مقاله و پس ازدو هفته مقاله ی دیگری مانند پیش آزمون نوشتند. دو مربی با استفاده از معیار نمره ی آیلتس مقالات را ارزشیابی کردند. با استفاده از تجزیه و تحلیل واریانس مرکب (SPANOVA) مشخص شد که روش راهبرد-محور در استفاده از راهبردهای نگارش خودتنظیم راهبردی در نگارش مقاله موثرتر و از میان سه متغیر سن، جنسیت و سطح دانش، سن در ایجاد این اثر نقش مهم تری داشته است. بنابراین، آموزش راهبردهای نگارش با استفاده از روش راهبرد-محور باید بخشی از آموزش نگارش باشد.

این پژوهش با هدف بررسی الگوهای خواندن متون با طرح واره های فرهنگی آشنا و ناآشنا به روش کیفی انجام شده است. حرکات چشمی تعداد 16 نفر از دانشجویان فارسی زبان در دو گروه 8 نفره ، مبتدی و پیشرفته از لحاظ سطح توانایی مهارتهای زبان انگلیسی ، با استفاده از دستگاه ردیاب چشمی مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج به دست آمده از دستگاه ردیاب چشمی و مصاحبه ی شفاهی نشان می دهد که الف) الگوی پردازش خواندن دو گروه در دو متن با طرح واره های فرهنگی آشنا متفاوت است بطوریکه گروه پیشرفته بر روی قسمتهای آغازین و پایانی جملات متون نسبت به گروه مبتدی حرکات چشمی (پرش، خیرگی و بازگشت) کمتری داشتند. ب) گروه پیشرفته نیز همانند گروه مبتدی هنگام پردازش متون با طرح واره های فرهنگی ناآشنا همه ی قسمتهای متن را مورد بررسی قرار دادند. بدین معنی که طرح واره های فرهنگی ناآشنا ، فارغ از سطح شرکت کنندگان ، موجب تغییر الگوی پردازش خواندن و درک مطلب شده است.

این پژوهش برای مطالعه پیش بینی صحت و شیوایی تولید گفتار دانشحویان زبان خارجی توسط خلاقیت و انگیزش کاربردی/ تلفیقی صورت گرفت. 80 شرکت کننده با زبان مادری فارسی برای پژوهش انتخاب شدند که مشغول یادگیری زبان خارجی انگلیسی سطح متوسط در موسسات آموزش زبان بودند. نخست آنها پرسشنامه 60 سئوالی خلاقیت عابدی را تکمیل کردند. سپس تکلیف گفتاری (کشتی غرق شده) ارائه شد و عملکرد آنها برای نمره گذاری توسط دو ارزیاب صحت گفتار و شیوایی گفتار در مرحله بعد ضبط گردید. درآخر شرکت کنندگان به پرسشنامه انگیزش- نگرش گاردنر پاسخ دادند. نتایج حاصل از برازش مدل با داده ها با تکنیک تحلیل مسیر نشان داد خلاقیت و انگیزه کاربردی می تواند شیوایی گفتار را پیش بینی کند. معناداری ضرایب اثر نشان داد خلاقیت و انگیزه کاربردی می تواند صحت گفتار را نیز پیش-بینی کند. همچنین خلاقیت و انگیزه تلفیقی می تواند شیوایی گفتار را پیش بینی کنند. اما برای صحت گفتار، خلاقیت و انگیزه تلفیقی قدرت پیش بینی نداشتند. نتایح این پژوهش پیشنهاداتی را برای شیوه آموزش و نکاتی برای پژوهشهای آتی ارائه داد.

ژئومورفولوژی یکی از ابزارهای شناسایی گسل های فعال و مناطق فعال تکتونیکی است. به دلیل وجود دگرشکلی های ژئومورفولوژیکی مرتبط با تکتونیک، خاور ایران یکی از گستره های فعال تکتونیکی است. وجود گسل های راستالغز بلند و هم چنین زمین درز[1] سیستان در این ناحیه از مهم ترین ویژگی های آن است. این گسل های راستالغز همگی راست گرد می باشند. سامانه گسلی نهبندان بلندترین سامانه گسلی خاور ایران است. این سامانه دارای دو گسل خاوری و باختری است که گسل خاوری بلندتر است. این گسل ها و گسل های پیرامون، زمین ریخت های گوناگونی را در گستره خاور ایران به وجود آورده اند. از این زمین ریخت های گوناگون می توان به جابه جایی آبراهه های جوان، چین ها، سازندها و ایجاد حوزه های کششی[2] اشاره نمود. در این پژوهش علاوه بر نمایش زمین ریخت ها و جابه جایی های گسلی، فراخاست[3] زمین نیز در پی جنبش و جابه جایی تجمعی[4] و درازمدت گسل ها بررسی شده است. در این بررسی، از تصاویر ماهواره ای[5]MrSID و[6]SRTM کمک گرفته شده است. با به کارگیری این تصاویر، بیش ترین و کم ترین فراخاست اندازه گیری شده عمود بر راستای گسل ها، به ترتیب 200 متر و 1300 متر اندازه گیری شده است. بیش ترین جابه جایی افقی آب راهه و سازند اندازه گیری شده در راستای گسل ها، به ترتیب 7782 متر و 13740 متر برآورد شده است. گسل ها در برخی نقاط رخنمون دارند. در این مقاله تعدادی از این گسل ها که رخنمون آن ها قابل رؤیت است، مستند شده و بررسی شده اند.

حافظه فعال به عنوان یک سیستم شناختی و یکی از عوامل مؤثر در تفاوت های فردی در یادگیری زبان دوم مورد توجه پژوهشگران قرار دارد. شناخت دقیق از میزان تأثیرگذاری ظرفیت حافظه فعال بر مؤلفه ها و مهارت های زبانی اطلاعات مفیدی در اختیار کسانی که با آموزش زبان سر و کار دارند، قرار می دهد (Baddeley, 2015). به منظور بررسی ارتباط بین ظرفیت دو مؤلفه از مؤلفه های حافظه فعال(به عنوان یکی از عوامل تفاوت های فردی در یادگیری) و یادگیری واژگان و دستور زبان انگلیسی(به عنوان مؤلفه های اساس ی در ی ادگیری زب ان) و همچنین بررسی تأثیر روش آموزشی به عنوان متغیری تأثیرگذار، 74 زبان آموز دختر در رده سنی کودکان (12-9 سال) و در سطح زبانی مبتدی با روش نمونه گیری در دسترس هدفمند انتخاب شدند. برای تعیین ظرفیت حلقه واجی از آزمون تکرار ناکلمه و یادآوری مستقیم ارقام و برای تعیین ظرفیت مؤلفه اجرایی مرکزی از آزمون یادآوری شمارش و یادآوری معکوس ارقام استفاده شد. بر اساس میانگین نمرات این آزمون ها، زبان آموزان به دو گروه همگن تقسیم شدند. گروه اول تحت روش آموزش استقرایی و گروه دوم تحت آموزش به روش قیاسی قرار گرفت. تحلیل آماری داده ها با استفاده از رگرسیون خطی و تی استیودنت دو نمونه مستقل انجام شد . نتایج نشان داد که ظرفیت مؤلفه حلقه واجی و مؤلفه اجرایی مرکزی در هر دو روش آموزشی بر یادگیری واژگان و دستور زبان انگلیسی تأثیر معناداری دارند، اما روش تدریس قیاسی بر میزان یادگیری دستور زبان به طور معناداری بهتر از روش استقرایی عمل می کند.

درحوزه ی نوشتار زبان دوم ، اهمیت نقش ژانر در دو دهه اخیر تاکید شده است. هدف اصلی این پژوهش، مقایسه ساختار حرکتی و گام ها و همچنین خصوصیات متنی در قسمت بحث مقالات زبانشناسی کاربردی نویسندگان بومی و غیر بومی است . دو ارزیاب 60 بحث مقالات (30 بومی و 30 غیر بومی) را طبق مدل ینگ والیسن (2003) جهت سنجش ساختار حرکتی و مدل اقتباس شده از هینکل(2003) جهت سنجش خصوصیات متنی مورد بررسی قرار دادند و تفاوت کمی بین حرکت دوم( گزارش نتایج) ،چهارم(تفسیر نتایج) ،پنجم(خلاصه تحقیق) و ششم(ارزیابی تحقیق) در بین آنها مشاهده شد. این نتایج می تواند به علت تفاوت الگوها و مفاهیم بلاغت و فصاحت در جامعه نویسندگان غیر بومی باشد.همچنین یافته ها مبین آن است که نویسندگان غیربومی بیشتر اسامی شمارشی ونتیجه ایی، زمان گذشته، افعال وجهی، مجهول، قید تکرار، جمله واره های قیدی و صفتی، مثال و تردید نماها در قسمت بحث مقالاتشان بکار می برند. نتایج حاصله از این بررسی پیشنهادهایی برای آموزش زبان و کتابهای کمک آموزشی می تواند ارائه دهد.

از آنجاییکه ممکن است بین «نقش معلمان» آنگونه که توسط سیاست گذاران و توسعه دهندگان برنامه درسی تصور می شود و «ارزش ها» آنطور که توسط معلمان ترجیح داده می شود تضاد وجود داشته باشد، پژوهش حاضر سعی دارد از یک سو اسناد سیاستگذاری آموزش زبان و از سوی دیگر، مصاحبه با معلمان را در رابطه با نقش معلمان مورد تجزیه و تحلیل موضوعی قرار دهد. این مطالعه ماهیت کیفی دارد و برای انجام آن چهار سند بالا دستی ملی که خط مشی آموزش زبان انگلیسی در ایران را تعیین می کنند به عنوان منابع سیاست های آشکار بررسی شده اند. همچنین برای بررسی نحوه تفسیر و عملکرد معلمان در کلاس های درس، نه کلاس متوسطه دوم در شهرهای مختلف ایران با استفاده از روش قوم نگاری مشاهده شده و با معلمان این کلاس ها نیز مصاحبه شده است. سپس تطابق ها و تظادهای موجود بین آنچه که در اسناد به عنوان نقش معلمان بیان شده و تفسیر معلمان از این سیاستهای آموزشی مورد بررسی قرار گرفته است. یافته های این پژوهش نشان می دهند که اگرچه بین مفاد اسناد سیاست گذاری و دریافت معلمان از این سیاست ها سازگاری نسبتاً قابل توجهی وجود دارد، آنچه که آنها در واقع در کلاس انجام می دهند بیشتر به مصلحت کلاس و دانش آموزان بستگی دارد تا آنچه که سیاست های آموزشی از معلمان انتظار دارند.

با وجود رخدادهای ویرانگری همچون زمین لرزه سال 2003 بم ( )، تدوین نقشه های خطر زمین لرزه به روز برای طراحی سازه ها در این گستره بسیار ضروری است. در این بررسی که یک پژوهش با نتایج کاربردی در زمینه مهندسی زمین لرزه است، یک کاتالوگ لرزه ای شامل رخدادهای تاریخی و دستگاهی تدوین شده و سپس 21 منبع لرزه زا در گستره شهرهای استان کرمان و اطراف آن شناسایی شد. پارامترهای لرزه خیزی برای تمامی 21 چشمه تخمین زده شده و یک مدل پیوند کاهیدگی مناسب برای این گستره برای به دست آوردن نقشه های خطر زمین لرزه با در نظرگیری اثرات ساختگاهی گزینش شد. در پایان، نقشه های خطر زمین لرزه که یکی از اساسی ترین نیازهای طراحی لرزه ای و آیین نامه های لرزه ای است، در قالب پارامتر بیشینه شتاب زمین برای دوره بازگشت های 475 و 2475 سال ارائه شده و گستره های پرخطر لرزه ای در استان کرمان معرفی شدند. این گستره ها شامل نوار کوهبنان-گلباف-بم و گستره جیرفت-کهنوج است.

در این پژوهش داده های موردنیاز برای حل سازوکار زمین لرزه ها از هم آمیخت داده های شکل موج موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران و پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله گردآوری شده اند. پس از ویرایش داده ها و پیش از داده پردازی از روش قطبش های نخستین موج P رسیده به ایستگاه های لرزه نگاری باند پهن، بلنددوره و هم چنین کوتاه دوره برای حل سازوکار زمین لرزه ها بهره گرفته شد. خطای کانون یابی این زمین لرزه ها نزدیک به 5 کیلومتر بوده و بیشینه چرخش صفحه های گرهی در سازوکارها 5 درجه در نظر گرفته شد. این سازوکارها با کم ترین خطا در شمار قطبش ها برای سازوکارهای زمین لرزه های پیرامون شهرهای پرجمعیت و مهم تهران، مشهد و تبریز پردازش شده اند. بر پایه حل سازوکار زمین لرزه ها در این پژوهش، گسل های مشاء، شمال تهران، ایپک، پیشوا و ایوانکی، به ترتیب دارای سازوکار چیره راستالغز چپ بر با مؤلفه کوچک نرمال، معکوس، راستالغز چپ بر، راستالغز راست بر با مؤلفه کوچک معکوس و سازوکار چیره معکوس می باشند. این پژوهش نشان داد که گسل های پیرامون مشهد مانند باهلر و اشک آباد، به ترتیب دارای سازوکار چیره راستالغز چپ بر با مؤلفه کوچک معکوس و معکوس می باشند. سازوکار چیره پس لرزه های زمین لرزه 2017 فریمان که به گمان در راستا و دنباله گسل فریمان روی داده اند، نیز معکوس با مؤلفه راستالغز راست بر می باشند. هم چنین، سازوکارهای حل شده زمین لرزه های پیرامون شهر تاریخی تبریز نشان می دهد که زمین لرزه هایی با سازوکار چیره راستالغز راست بر و معکوس به گسل شمال تبریز وابسته هستند. دیگر زمین لرزه ها که پس لرزه های زمین لرزه های دوگانه 2012 اهر- ورزقان می باشند، نیز دارای راستالغز راست بر و مؤلفه معکوس هستند. زمین لرزه های 2012 اهر- ورزقان نیز دارای سازوکار راستالغز راست بر خالص هستند. سازوکار برخی از این گسل ها که در کارهای (زمین شناسی یا لرزه شناسی) پیشین بررسی شده بودند، با سازوکار حل شده این پژوهش هم خوانی دارند.