محمدجواد ضیاء

 موفقیت ورزشی یک کشور از هماهنگی تلاش ها و برنامه های بلندمدت و استفاده کارآمد از منابع، همراه با حمایت مستمر از ورزشکاران حاصل می شود و امکان مشروعیت بخشی به نظام حکمرانی دولت ها را میسر می سازد. هدف پژوهش حاضر نیز تحلیل عوامل مؤثر بر موفقیت ورزشی کشورها به منظور ارائه پیشنهاد هایی برای موفقیت ورزش ایران است. پژوهش حاضر از نوع مطالعات مروری و تحلیلی است که با استفاده از روش مطالعه کتابخانه ای و اسناد معتبر انجام شد. نتایج نشان داد که موفقیت ورزشی بین المللی را می توان با سه رویکرد نظام مند، سطوح سلسله مراتبی موفقیت ورزشی و محورهای موفقیت تحلیل کرد. رویکرد نخست شامل سه مرحله ورودی، فرآیند و پیامدهاست. در رویکرد سلسله مراتبی، بین متغیرهای سطح کلان، دو شاخص تولید ناخالص داخلی و جمعیت؛ در سطح میانی، سیاست های ورزشی دولت ها و سازمان های ورزشی و در سطح خرد نیز توسعه استعداد ورزشکاران مورد تأکید بیشتری بودند. ضمناً بر اساس رویکرد محورهای موفقیت ورزشی، سه محور پشتیبانی مالی، ساختار حکمرانی در ورزش و مشارکت انبوه، اساس موفقیت در ورزش بودند و بقیه محورها نیز بر مدیریت استعداد، پشتیبانی های فنی، شرکت در رویدادهای ورزشی و مربیگری تأکید داشتند. نوسان عملکرد ورزش ایران در رقابت هایبین المللی نشان می دهد، سیاست گذاری ورزش ایران باید متناسب با متغیرهای مختلف رویکردهای مذکور باشد؛ بنابراین، پیشنهاد می شود سیاست گذاران ورزش کشور ضمن توجه به عوامل متعددی مانند حکمرانی متمرکز روی ورزش های مستعد کسب مدال، متغیرهای مختلف هر رویکرد را در رشته های ورزشی خاص شناسایی کنند و بر نحوه مدیریت این مجموعه عوامل نظارت مستمر داشته باشند.