سعید عمرانی

پژوهش حاضر با هدف سناریوپردازی آینده رسانه های ورزشی کشور انجام شد. روش مورداستفاده در این پژوهش برنامه ریزی مبتنی بر سناریو است که در هشت گام طراحی و پیاده شده است. روش گردآوری داده در این پژوهش کیفی و با استفاده از مصاحبه، پنل خبرگی و پیمایش دلفی است. 20 نفر از خبرگان دارای دانش تخصصی و یا تجربه عملی به عنوان اعضای گروه مشارکت کننده در پژوهش به صورت گلوله برفی انتخاب شدند. همچنین، از نرم افزارهای میک مک و سناریو ویزارد برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شده است. یافته های این پژوهش در دو بخش ارائه شده است. بخش اول شامل شناسایی و دسته بندی مؤلفه های کلیدی، پیش ران ها و عدم قطعیت های مرتبط است. پنج پیشران تغییر محتوای رسانه های ورزشی، به روز شدن محتوای رسانه های ورزشی بر اساس نیاز روز جامعه، نیازسنجی از جامعه در خصوص محتوای رسانه های ورزشی، آموزش نیروهای انسانی و متخصص برای رسانه های ورزشی توسط مراکز آموزشی و دانشگاهی و تدوین برنامه جامع توسعه کیفی رسانه های ورزشی، در این بخش تعیین شده و روابط اثرگذاری و اثرپذیری میان مؤلفه ها تحلیل شده است. بخش دوم به شناسایی و توصیف سناریوهای محتمل و سازگار بر اساس پیشران ها و عدم قطعیت های ذی ربط، پرداخته است و مشخص گردید از بین دو سناریوی پیشنهادی، تنها یک سناریو در وضعیت امیدوارکننده وجود دارد (سناریوی شماره 1). سناریوی شماره 2 نیز در وضعیت بحرانی قرار دارد؛ یعنی با تغییر محتوا، به روز شدن محتوا، آموزش دادن به منابع انسانی و تدوین برنامه جامع رسانه های ورزشی، می توان انتظار بهبود وضعیت رسانه های ورزشی در آینده را داشت.