فرزانه رضایی رجانی

در این پژوهش از طرح توصیفی فرضیه آزمایی برای بررسی آغازگری های (مشارکت فعالانه) زبان آموزان استفاده شد. اظهارات و جملات پرسشی داوطلبان به عنوان دو نوع از آغازگری ها موردبررسی قرار گرفت. دوره های آمادگی آیلتس به عنوان بستر پژوهش انتخاب شدند، چراکه برخلاف سایر دوره های آموزش زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی که هدف اصلی در آن ها تقویت مهارت های زبانی زبان آموزان است، در دوره های آمادگی آیلتس تمرکز اصلی بر تقویت دانش معرفتی زبان آموزان است. هشت جلسه آموزشی مورد مشاهده قرار گرفت تا مواردی که زبان آموزان آغازگر گفتگو بودند، بررسی شود. یک فهرست مشاهده ای محقق ساخته برای شمارش تعداد اظهارات و جملات پرسشی هر داوطلب به کار گرفته شد. برای تحلیل داده ها از آزمون خی دو پیرسون و آزمون ضریب همبستگی رتبه ای اسپیرمن (rho) استفاده شد. یافته ها نشان داد که تعداد اظهارات زبان آموزان به طور معناداری بیشتر از تعداد جملات پرسشی آنان بود. همچنین، مقدار همبستگی بین تعداد اظهارات و جملات پرسشی مثبت و در حد متوسط بود، به این معنا که با افزایش یکی، دیگری نیز افزایش می یابد. یافته ها حاکی از آن است که الگوی گفتگو در دوره های آمادگی آیلتس ممکن است متفاوت باشد، زیرا زبان آموزانی که در این دوره ها شرکت می کنند ممکن است از پیش زمینه های دانشگاهی و حرفه ای گوناگونی برخوردار باشند. زمانی که بحث کلاسی درباره موضوع خاصی شکل می گیرد، افرادی که در آن زمینه دانش تخصصی دارند، بیشتر تمایل دارند که آغازگر بحث باشند و ادعاهای دانشی خود را مطرح کنند.