روزمین فاطمه جمالی

آیه 61 آل عمران که به آیه مباهله معروف است از مهم ترین ادله قرآنی، در خصوص فضیلت و برتری اهل بیت (ع) به شمار می آید. مفسران و دانشمندان مذهب اهل سنت در طول تاریخ درباره این آیه بحث های مختلفی کرده اند. در این مقاله با توجه به اهمیت موضوع، آیه «مباهله» از نگاه مفسرین اهل سنت بررسی می شود. نکته حائز اهمیت این است که با توجه به ظاهر آیه «مباهله» نمی توان ولایت و رهبری اهل بیت (ع) را اثبات نمود؛ چون این آیه در ظاهر فقط مصداقی برای 5 تن آل عبا می باشد، ولی با توجه به معنا و مفهوم آیه و مقایسه مصادیق آن با دیگران، می توان از آن در حداقل فضیلت و برتری اهل بیت (ع) را بهره برد. این نگارش با روش توصیفی و تحلیلی با بهره از منابع تاریخی و تفسیری به موضوع مقاله خواهد پرداخت. در رابطه با آیه مباهله دو دیدگاه در منابع اهل سنت دیده می شود؛ از دیدگاه برخی مفسران اهل سنت علاوه بر فضیلت 5 تن آل عبا امامت و شایستگی آنان بر خلافت پیامبر اکرم (ص) نیز ثابت می شود و برخی دیگر آن را بر نتافتند و در اثبات امامت و جانشینی امام علی (ع) بر آیه مباهله، خدشه وارد کردند.