مهدی شوروزی

هدف: هدف اصلی این پژوهش، ارائه الگوی جمع سپاری در ورزش همگانی ایران بود. روش شناسی: روش پژوهش از نوع مطالعه کیفی اکتشافی نظام مند بر مبنای تئوری داده بنیاد با رویکرد گلیزر بود. به منظور جمع آوری اطلاعات، مصاحبه های عمیق با نخبگان در حیطه موضوع پژوهش صورت گرفت. نمونه گیری به صورت هدفمند و به روش گلوله برفی دنبال شد و 17 مصاحبه کیفی انجام گرفت. داده های به دست آمده از طریق روش کدگذاری در سه مرحله باز، محوری و انتخابی مورد تحلیل قرار گرفتند. در مرحله کدگذاری باز بر اساس تحلیل و تخلیص مجدد نشان های شناسایی شده 381 کد مفهومی اولیه استخراج شد و سپس با بازبینی متعدد و ادغام کدها بر اساس مشابهت طی مراحل کدگذاری سه گانه، 164 کد مفهومی اولیه، 40 بُعد، 10 منظر و 4 سطح استخراج شد. یافته ها: براساس یافته های پژوهش کدهای انتخابی اصلی (چهار سطح مدل) شامل عوامل بنیادی ظرفیتی، عوامل وضعیتی محیطی، عوامل ساختاری سیستمی و عوامل کارکردی پیامدی شناسایی شدند و برای هر بخش مدل نهایی گزارش شد. نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش، کارآمدسازی فعالیت های نوآورانه در حل مساله از جانب مدیران اجرایی ورزش کشور، توجه مضاعف به مزایای اجتماعی حاصل جمع سپاری به گروه های اثر، توجه به نیازهای روز جامعه مخاطب ورزش همگانی و تصمیم سازی های دوطرفه بین این گروه ها و نهایتاً ایجاد پایگاه اطلاعات تخصصی و معرفی افراد صاحب نظر به مدیران اجرایی جهت توسعه برنامه های مشارکت محور اجتماعی می تواند باعث هم افزایی بهتر در توسعه فعالیت های ورزش همگانی در کشور شود.