معصومه بگیاسا

هدف: هدف کلی پژوهش حاضر بررسی میزان رعایت رفتارهای اخلاقی باشگاه های ورزشی در اجرای قراردادهای مالی با بازیکنان فوتبال بود. روش شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش جمع آوری داده ها توصیفی و پیمایشی است.جامعه آماری شامل کلیه فوتبالیست های شاغل در لیگ برتر فوتبال ایران در سال 1400 بودند؛ نمونه گیری به روش غیرتصادفی و به صورت قضاوتی انجام شد؛ بدین ترتیب که 126 نفر از 16 تیم حاضر در لیگ برتر به صورت داوطلبانه پرسشنامه پژوهش را تکمیل کردند. با مرور پیشینه و نتایج پژوهش ها و منابع معتبر حقوقی (87 منبع داخلی و 36 منبع خارجی) مرتبط با قراردادهای مالی در حوزه ورزش، 21شاخص در انعقاد قراردادهای ورزشی با بازیکنان فوتبال شناسایی و در شش مولفه (عدم فریب یکدیگر، صداقت، وفای به عهد، برخورد مناسب، فسخ قرارداد و عدم سودجویی) دسته بندی شدند. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد 3 رفتار برخورد مناسب باشگاه ها با بازیکنان، عدم سودجویی و فسخ قرارداد در حد متوسط؛ و  صداقت، وفای به عهد و عدم فریب کمتر از حد متوسط رعایت می شود. نتیجه گیری: به منظور توسعه رفتارهای اخلاقی در باشگاه های فوتبال، شفافیت در قراردادهای مالی، صداقت در رفتارها و عدم فریب یکدیگر باید مورد توجه جدی قرار گیرد و تدوین قوانین به روز، جامع و مناسب با شرایط فوتبال و نظارت بر انجام دقیق مفاد قراردادها و منشور اخلاقی باشگاه ها ضروری است.