مطهره نوری

ایـن پژوهـش بـا هـدف آزمـون نقـش واسـطه ای تـرس از دسـت دادن در رابطـۀ بیـن ابعـاد دلبسـتگی بزرگسـالان و اعتیـاد بـه شـبکه های اجتمـاعی انجـام شــد. 444 نفــر (304 زن، 140 مــرد) از بزرگســالان ایــرانی بــالای 18 ســال بــا روش نمونه یــرداری در دســترس انتخــاب شــدند و بــه پرسشــنامۀ اعتیــاد بـه شـبکه های اجتمـاعی مبتـنی بـر موبایـل (خواجـه احمـدی، پـولادی و بحریـنی، 2016)، نسـخۀ تجدیدنظرشـدۀ مقیـاس تجـارب مربـوط بـه روابـط نزدیـک (بائـک، چـو و کیـم، 2014) و مقیـاس تـرس از دسـت دادن (پرزیلسـکی، موریامـا، دی هـان و گلـدول، 2013) پاسـخ دادنـد. یافته هـا نشـان داد بُعـد اضطـرابی دلبسـتگی اعتیـاد بـه شـبکه های اجتمـاعی و بُعـد اجتنـابی دلبسـتگی، اعتیـاد بـه شـبکه های اجتمـاعی را بـه طـور مثبـت پیش بیـنی می کنـد و تــرس از دســت دادن رابطــۀ بیــن بُعــد اضطــرابی دلبســتگی و اعتیــاد بــه شــبکه های اجتمــاعی را واســطه گری می کنــد. هم چنیــن بــرخلاف انتظــار هیچ یک از ابــعاد دلبــستگی بزرگــسال رابــطۀ بــین بُــعد دیــگر دلبــستگی با ترس از دـست دادن و اعتــیاد به شبکه های اجتــماعی را تعدیل نــکرد.