زهرا مظفر

مطالعه حاضر با هدف تعیین نقش میانجی قربانی شدن سایبری در رابطه بین خودافشایی هیجانی و احساس تنهایی در نوجوانان انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهر اصفهان در سال 1403 تشکیل دادند. پرسشنامه ها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای به 200 دانش آموز منتخب ارائه شد. جهت جمع آوری داده ها از مقیاس قلدری سایبری (CBS؛ مینه سینی و همکاران، 2011)، مقیاس خودافشایی هیجانی (ESDS؛ اسنل و همکاران، 1998) و نسخه سوم مقیاس احساس تنهایی (UCLA-LS3؛ راسل، 1996) استفاده شد. داده ها به روش مدل یابی معادلات ساختاری تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که مدل پیشنهادی از برازش مطلوب برخوردار است. یافته ها نشان داد که اثر مستقیم خودافشایی هیجانی و قربانی شدن سایبری بر احساس تنهایی معنادار بود؛ همچنین اثر مستقیم خودافشایی هیجانی بر قربانی شدن سایبری معنادار بود (05/0>P)؛ نتایج آزمون بوت استرپ نشان داد که قربانی شدن سایبری بین خودافشایی هیجانی و احساس تنهایی نقش میانجی داشت (05/0>P). در مجموع می توان نتیجه گرفت که خودافشایی هیجانی به صورت مستقیم و به واسطه قربانی شدن سایبری بر احساس تنهایی نوجوانان اثر دارد.