حمیدرضا زلفی

زمینه و هدف: مطالعات نشان داده است که گرملین-1 در اختلال عملکرد بافت چربی در چاقی، دیابت نوع دو و اختلالات متابولیک؛ نقش دارد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر تمرینات عملکردی با شدت بالا بر سطوح گرملین-1 و مقاومت به انسولین در زنان دارای اضافه وزن و چاق بود. روش تحقیق: در این مطالعه نیمه تجربی، 20 زن دارای اضافه وزن و چاق به صورت تصادفی در دو گروه تمرین عملکردی با شدت بالا (10 نفر) و کنترل (10 نفر) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تمرینی سه جلسه در هفته به مدت هشت هفته به اجرای تمرینات عملکردی با شدت بالا پرداختند. به منظور اندازه گیری گلوکز ناشتا، مقاومت به انسولین و گرملین-1 قبل و پس از مداخله، از آزمودنی ها نمونه های خونی به عمل آمد. برای تحلیل داده ها در نرم افزار SPSS نسخه 16، از آزمون های تحلیل کوواریانس و t زوجی در سطح معنی داری 05/0>p استفاده شد. یافته ها: بعد از هشت هفته تمرینات عملکردی با شدت بالا، وزن بدن (001/0=p)، شاخص توده بدنی (001/0=p)، درصد چربی (001/0=p)، گلوکز ناشتا (001/0=p)، شاخص مقاومت به انسولین (001/0=p) و غلظت گرملین-1 (03/0=p) ؛ در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری کاهش یافت. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد تمرینات عملکردی با شدت بالا در زنان دارای اضافه وزن و چاق، منجر به بهبود سطوح گرملین-1 و مقاومت به انسولین می گردد؛ بنابراین، از این نوع تمرینات می توان به عنوان مداخلات تمرینی کمکی در کنترل و کاهش عوارض مرتبط با اضافه وزن و چاقی استفاده کرد.