زهرا پاک منش

در عصر حاضر، شبکه های اجتماعی به بخش جدایی ناپذیری از زندگی روزمره تبدیل شده اند و بر بسیاری از جنبه های روابط انسانی، از جمله روابط زناشویی، تأثیر گذاشته اند. پژوهش حاضر با هدف بررسی دقیق تر این رابطه، از روش کیفی گراندد تئوری استفاده کرده و با مصاحبه با زوجین طلاق گرفته در مشهد به تحلیل عمیق فرایند طلاق در زیست جهان مجازی پرداخته است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که شبکه های اجتماعی می توانند از طریق مکانیسم های مختلفی بر روابط زناشویی تأثیر گذاشته و به طلاق منجر شوند. یکی از مهم ترین این مکانیسم ها، ایجاد انتظارات غیرواقعی از روابط است. مقایسه مداوم زندگی خود با زندگی ایده آل دیگران در شبکه های اجتماعی، می تواند به کاهش رضایت از رابطه و افزایش احساس ناامنی منجر شود. عوامل دیگری نیز بر شدت تأثیر شبکه های اجتماعی بر طلاق مؤثر هستند. میزان استفاده از شبکه های اجتماعی، نوع شبکه های مورد استفاده، و مهارت های ارتباطی افراد از جمله این عوامل هستند.

طلاق یکی از پدیده هایی است که خانواده ها با آن گربانگیرند، مطالعه حاضر با این پیش فرض که در جامعه در حال گذار ایران، یکی از تغییرات ساختاری در خانواده تغییر شکل مناسبات و روابط نوظهور در خانواده است، مقاله پیش رو با هدف کشف فرایندهای منجر به طلاق و با استفاده از رویکرد کیفی و روش تحلیل تماتیک انجام شده است، جامعه آماری زوجین مشهدی در آستانه طلاق و نمونه شامل20 زوج مشهدی در آستانه طلاق بوده اند که به مراکز مشاوره پیش از ازدواج مراجعه کرده اند، روش نمونه گیری در این تحقیق، نمونه گیری هدفمند و ابزار جمع آوری داده ها، مصاحبه عمیق بوده است. نمونه گیری تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافته است. یافته های حاصل از مصاحبه ها در سه مرحله کدگذاری و درنهایت فرایند طلاق مشتمل بر پنج مرحله شناسایی شد« مرحله اول: تنش و درگیری ، مرحله دوم: جدایی عاطفی ، مرحله سوم: تصمیم به طلاق ، مرحله چهارم: جدایی فیزیکی و مرحله پنجم: طلاق قانونی».