فرزانه زمانی

این پژوهش به منظور سنجش پایداری سکونتگاه های روستایی پیرامون شهر ارومیه انجام شده است. نوع پژوهش کاربردی و روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است. روش گردآوری اطلاعات، اسنادی، کتابخانه ای و میدانی از بین 9 روستای دهستان نازلوی چای جنوبی بوده است. از بین کل جامعه آماری 738 خانوار، تعداد 170 خانوار با روش تخصیص متناسب به عنوان نمونه انتخاب گردید. جهت تجزیه وتحلیل اطلاعات از آمار توصیفی(فراوانی، میانه، پراکندگی، و..)  و جهت مقایسه میانگین ها و تبیین معنی دار بودن تفاوت های موجود بین طبقات یا گروه ها از آزمون های تی تک نمونه ای ، فیشر و برای تبیین همبستگی و تأثیرگذاری از آزمون آماری پیرسون استفاده شد.  نتایج حاصل از پژوهش  بیانگر تفاوت میزان پایداری در ابعاد  مختلف زیست محیطی، اجتماعی-فرهنگی،اقتصادی و کالبدی است. در سطح روستاها موردمطالعه، مؤلفه  اجتماعی با رتبه میانگین (45/3) بیشترین نقش را در پایداری روستایی داشته است. بعدازآن به ترتیب مؤلفه های کالبدی- فضایی با رتبه میانگین (74/2) زیست محیطی با رتبه میانگین (16/2) و  مؤلفه اقتصادی با رتبه میانگین (65/1) در رده های بعدی قرار دارند. همچنین به غیراز روستای چیچکلوی حاج آقا که میزان پایداری آن در حد متوسط(09/3) بوده، میزان پایداری دیگر روستاها پایین تر از حد متوسط می باشد. حال با توجه  به  وضعیت  پایداری در ابعاد مختلف  و در بین سطوح مختلف فضاهای روستایی،  تقویت شاخص ها به ویژه در شاخص هایی که پایداری پایین تر از حد متوسط می باشد، ضروری است.

آیین های مربوط به جشن در زندگی انسان اهمیت خاصی دارند. به ویژه، اگر این آیین ها جایگاه دینی داشته باشند در همبستگی و پایداری مردم تأثیرگذارند. به دلیل الگو بودن معصومان (ع) برای شیعیان و همچنین آمیختگی این آیین ها با باورهای نادرست، بررسی و شناخت آیین های جشن در سیره معصومان (ع) از جایگاه مهمی برخوردار است. این نوشتار در پی آن است که با روش گردآوری کتابخانه ای در منابع تاریخی و روایی و با رویکرد توصیفی تحلیلی به بررسی هویت فرهنگی آیین های جشن در سیره معصومان (ع) بر پایه شاخص های مفهومی سه گانه شادی، آراستگی و شادباش  گویی بپردازد. دستاورد پژوهش نشان می دهد معصومان (ع) آیین های جشن ها را با اهداف دینی مانند یکتاپرستی، هم گرایی اجتماعی، شادمان  سازی، انگیزه  بخشی و یاری دیگران فرهنگ سازی می کردند و در این میان به آیین های عرفی مردم نیز توجه داشتند. توجه به برخی آیین ها در جشن غدیر مانند عبادت کردن، تنها در سیره نظری امام صادق (ع) و شادباش گویی، تنها در سیره عملی پیامبر(ص) را می توان در زمره آیین های جشن شیعی دانست.