بررسی رده شناختی ساخت ملکی در گناوه ای(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
زبان شناسی و گویش های ایرانی سال ۱۰ بهار ۱۴۰۴ شماره ۱ (پیاپی ۱۶)
105 - 121
حوزههای تخصصی:
با توجه به کمبود پژوهش های پیشین درباره گونه گناوه ای، این مطالعه به بررسی راهبردهای ملکی سازی در این گونه زبانی، که یکی از گونه های رایج در استان بوشهر است، می پردازد. در منطقه گناوه دو گونه زبانی رایج است: گونه نخست، لری جنوبی شاخه گناوه ای است که به طایفه لرهای حیات داوودی خرم آباد بازمی گردد؛ و گونه دوم، سرخوری نام دارد که منشأ آن به گویش های بوشهری می رسد. هدف این پژوهش، تعیین نوع ساخت ملکی در این دو گونه و بررسی تعلقی یا غیرتعلقی بودن آن هاست. برای گردآوری داده ها، از ۲۱ گویشور (۱۰ نفر از گونه سرخوری و ۱۱ نفر از گونه لری گناوه ای) خواسته شد ابتدا خاطره ای تعریف کنند تا داده های زبانی طبیعی و بدون آگاهی قبلی از ساخت ملکی فراهم شود. سپس از آن ها خواسته شد عباراتی با ساخت ملکی تولید کنند. در ادامه، پس از ارائه توضیحاتی درباره ساخت ملکی، داده ها گردآوری و تحلیل شدند. نتایج نشان می دهد که در هر دو گونه زبانی مورد بررسی، از راهبردهای مجاورت، پیونده و وندافزایی برای بیان مالکیت استفاده می شود و تمایز روشنی میان ساخت های تعلقی و غیرتعلقی در این گویش ها مشاهده نمی شود.