نسرین آقایی

مقدمه و هدف: در سازمان های امروزی، مدیریت درست اطلاعات و دانش یک امر حیاتی است. فراموشی سازمانی با حذف اطلاعات و دانش قدیمی یا غیرمفید، به سازمان ها کمک می کند تا بانک دانش خود را به روز و کارآمد نگه دارند. هدف پژوهش حاضر شناسایی ابعاد و مؤلفه های فراموشی سازمانی مدیران مقطع متوسطه ی اول شهر شیراز می باشد. روش شناسی پژوهش: پژوهش حاضر از نوع کیفی و با کاربرد رویکرد تحلیل مضمون آتراید استرلینگ (2001) انجام شد. مشارکت کنندگان در پژوهش، مدیران مدارس مقطع اول متوسطه ناحیه های چهارگانه آموزش و پرورش شیراز بودند که با روش هدفمند ملاک محور انتخاب شدند و با رویکرد اشباع نظری با 22 نفر از آنها مصاحبه نیمه ساختارمند انجام شد. اعتباریابی داده های پژوهش با استفاده از تکنیک ممیزی کردن از سوی داوران(سه نفر از خبرگان حوزه آموزش و مدیریت سازمان) بدست آمد. برای محاسبه پایایی از روش هولستی استفاده شد. یافته ها: در این پژوهش، با استفاده از تحلیل مضمون تعداد 69 مضمون پایه، 13 مضمون سازماندهنده و 4 مضمون فراگیر بدست آمد که عبارت بودند از: جو باز سازمانی، بسترسازی، جایگزین سازی و یادگیری زدایی. نتیجه گیری: فراموشی سازمانی به عنوان یکی از عناصر تحول سازمان ها نقش اساسی در ایجاد تغییرات سازمانی ایفا می کند. کاربرد چهار مولفه ی جو باز سازمانی، بسترسازی، جایگزین سازی و یادگیری زدایی در سازمان، باعث حذف اطلاعات و دانش قدیمی یا غیرمفید شده و به مدیران کمک می کند تا بانک دانش خود را به روز و کارآمد نگه دارند. این کار از پراکندگی اطلاعات و سردرگمی جلوگیری می کند و به تصمیم گیری های بهتر کمک می نماید.

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش بازی درمانی بر هویت اجتماعی تعدادی از کودکان دختر پیش دبستانی ناحیه 4 شهر شیراز بوده است. این پژوهش از نظر هدف از جمله تحقیقات کاربردی بوده که برای اجرای آن روش نیمه تجربی، با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه استفاده شد. جامعه آماری شامل تعدادی از کودکان پیش دبستانی ناحیه 4 شهر شیراز می باشد. نمونه مورد نظر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد و افراد انتخاب شده در دو گروه آزمایش (22 نفر) و کنترل (22 نفر) جایگزین شدند. ابزار سنجش در این پژوهش آزمون رشد نیوشا بود. تجزیه و تحلیل داد ه ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی صورت پذیرفت . نتایج آزمون تحلیل کواریانس نشان داد که آموزش بازی درمانی بر هویت اجتماعی کودکان پیش دبستانی تاثیر معناداری دارد. باتوجه به کارکردهای مختلف بازی در امر آموزش، این ضرورت احساس می شود که به کودکان، بازی آموزش داده شود. هنگامی که راه صحیح یا جدید استفاده از وسیله ای را به کودک می آموزیم، موضوع و مسیر داستانی را به کودک پیشنهاد می شود، در واقع زمینه ی رشد اجتماعی و هویت اجتماعی کودک فراهم می شود.