بهار شریفی

مطالعه حاضر با هدف تعیین نقش میانجی خود انتقادی در رابطه بین خودشفقتی و بخشش با دلزدگی زناشویی در افراد متاهل انجام شد. این پژوهش توصیفی-همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این مطالعه افراد متاهل شهر اصفهان در سال 1402 بودند. حجم نمونه نهایی 220 نفر در نظر گرفته شد. نمونه گیری به شیوه در دسترس بر اساس یک نظرسنجی آنلاین انجام شد. به منظور جمع آوری داده ها از مقیاس شفقت به خود (SCS؛ نف، 2003)، مقیاس بخشش (FS؛ ری و همکاران، 2001)، پرسشنامه دلزدگی زناشویی (CBM؛ پاینز، 1996) و مقیاس سطوح خودانتقادی (LOSC؛ تامسون و زارف، 2004) استفاده شد. نتایج حاصل از مدل یابی معادلات ساختاری نشان داد که مدل پیشنهادی از برازش مطلوب برخوردار بوده است. یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که خودشفقتی با دلزدگی زناشویی و خود انتقادی رابطه منفی و معنادار دارد (05/0>P)، همچنین بین بخشش و دلزدگی زناشویی رابطه منفی و معنادار وجود دارد و خودانتقادی با دلزدگی زناشویی رابطه مثبت و معنادار دارد (05/0>P). نتیجه دیگر نشان داد که خودانتقادی در رابطه بین خودشفقتی و بخشش با دلزدگی زناشویی نقش واسطه ای ایفا می کند (05/0>P). بر این اساس می توان نتیجه گرفت که خودشفقتی و بخشش به صورت مستقیم و یا میانجی گری خودانتقادی بر دلزدگی زناشویی اثرگذار هستند.

در پژوهش حاضر، بررسی عوامل اجتماعی مؤثر بر ماهیت نابرابری های جنسیتی در ورزش حرفه ای ایران و ارائه مدل کاربردی و موضوعات و محورهای تعیین شده، با طرح چالش های مربوط به هر یک مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه بدین هدف، سؤال اصلی تحقیق حاضر این است که عوامل اجتماعی مؤثر بر ماهیت نابرابری های جنسیتی در ورزش حرفه ای ایران کدامند؟برای اجرای آن از روش تحقیق کیفی با طرح اکتشافی استفاده شد. چون تعداد مشارکت کنندگان محدود می باشد پس حجم نمونه آماری را با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند-گلوله برفی (اشباع نظری) انتخاب شد. در بخش کیفی پژوهش با استفاده از تکنیک گراندد تئوری مبنای مدل استراوس و کوربین بوده و مصاحبه با 18 نفر صورت گرفت و برای گردآوری داده ها، از مصاحبه نیمه ساختار یافته استفاده شد نتایج نشان داد از دیدگاه ورزش حرفه ای بر مبنای دیدگاه مردانه و پدرسالاری تعریف شده است و نوع بازی برد و باخت در میدان های ورزشی برگرفته از خواسته های تبعیض آمیز جنسیتی است که نیروی بیشتر و قهرمانی و برد و باخت را مدنظر قرار دارد، ورزشکاران و مربیان متقاضی کسب مقام های بالاتر و افزایش هویت ورزشی و تقویت آن، باید دیدگاه های مربوط به هویت جنسیتی و صفت های آن را در زنان و مردان ورزشکار تقویت کنند.

هدف از پژوهش حاضر بررسی عوامل اجتماعی مؤثر بر نابرابری های جنسیتی در ورزش حرفه-ای ایران بود.روش پژوهش حاضر کاربردی از لحاظ گردآوری اطلاعات از نوع تحقیقی توصیفی- پیمایشی بود جامعه آماری تمامی اعضای تیم ملی بانوان المپیک و پاراالمپیک و مدال-آوران بین المللی بودند که تعداد آنها برابر با 1274نفر بود که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند تعداد 100نفر انتخاب شدند که پس از عودت پرسشنامه ها تعداد 92 پرسشنامه کامل به دست آمدند و به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گرد آوری داده های تحقیق پرسشنامه محقق ساخته متناسب با اهداف تحقیق بود، در طراحی مدل و تعیین میزان تاثیرگذاری متغیرها از آزمون های تحلیل مسیر در نرم افزار آماری Lisrel نسخه 8.80 استفاده شد. نتایج نشان داد از دیدگاه ورزش حرفه ای بر مبنای دیدگاه مردانه و پدرسالاری تعریف شده است و نوع بازی برد و باخت در میدان های ورزشی برگرفته از خواسته های تبعیض آمیز جنسیتی است که نیروی بیشتر و قهرمانی و برد و باخت را مدنظر قرار دارد، ورزشکاران و مربیان متقاضی کسب مقام-های بالاتر و افزایش هویت ورزشی و تقویت آن، باید دیدگاه های مربوط به هویت جنسیتی و صفت های آن را در زنان و مردان ورزشکار تقویت کنند.