افسانه روحانی

: هدف از این مقاله، ارزیابی ریسک زیست محیطی فضاهای ورزشی روباز در ارتباط با پهنه بندی آلاینده های  هوا با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS می باشد. این تحقیق به لحاظ زمان اجرا، از نوع مقطعی و به لحاظ خروجی ها، از نوع کاربردی می باشد. جامعه آماری فضاهای ورزشی روباز شمیرانات تهران و  نمونه آماری ۱۶ مجموعه ورزشی روباز در منطقه مطالعاتی با مقیاس متوسط تا بزرگ است. داده های ایستگاههای سنجش آلودگی در پیرامون منطقه، به روش کریجینگ، برای بازه زمانی ۵ ساله درون یابی شدند. از شاخص کیفیت هوا (AQI) به عنوان استاندارد، جهت تطبیق داده ها استفاده گردید. رویهم گذاری لایه ها با استفاده از نرم افزار ArcGIS, 9.2 انجام شد. مدل ویلیام فاین نیز به عنوان ابزار ارزیابی ریسک مورد استفاده قرار گرفت. کیفیت هوا در شش ماهه دوم بازه زمانی مورد نظر، اندکی نسبت به شش ماهه اول پایین تر بوده است. رتبه ریسک ۲۵۰ بوده که نشانگر وضعیت اضطراری و «سطح ریسک متوسط» است و لازم است تا توجهات لازم در اسرع وقت صورت گیرد.بخش زیادی از مجموعه های ورزشی روباز در شمیرانات تهران، در معرض آلاینده های هوا قرار دارند و با توجه به آسیب پذیری ورزشکاران در شرایط آلودگی شدید هوا، لازم است تا با اتخاذ راهکارهای مدیریتی به ارتقای کیفیت این نوع از کاربری های شهری همت گماشت. Abstract The purpose of this research is to assessment the environmental risk of outdoor sports spaces in relation to the zoning of air pollution using the GIS. This research is of a practical type in terms of the type of cross-sectional and in terms of outcomes. The statistical population of the study is the sports spaces of Shemiranat in Tehran, and a sample of 16 open-field sports complexes in a medium to large scale study area. Data from 6 air pollutants (carbon monoxide, sulfur dioxide, nitrogen dioxide, ozone and suspended particulates) were extracted from raw materials from the Air Pollution Monitoring Center and Tehran Air Quality Control Company. Unification integration, transformation and summarization of data. The data of pollution sensing stations around the region, by Kriging method, were interpolated for a time interval of 5 years. The air quality index (AQI) was used as the standard for data alignment. Layering overlay was performed using ArcGIS 9.2 software. The William Fine model was also used as a risk assessment tool.The air quality in the second six months was slightly lower than the first six months. The risk rating is 250, indicating the state of emergency and the "average risk level", and it is necessary to take the necessary attention as soon as possible. A large part of outdoor sports complexes in Shemiranat, Tehran, are exposed to air pollutants and due to the vulnerability of athletes in the case of severe air pollution, it is necessary to adopt quality management solutions to improve the quality of these types of urban applications.

پژوهش حاضر با هدف تحلیل عوامل مؤثر بر توسعه تندرستی زنان در ایران به روش کیفی و با استفاده از نظریه برخاسته از داده ها انجام پذیرفت. جامعه این تحقیق را مدیران و کارشناسان حوزه تندرستی، اساتید و صاحب نظران تشکیل دادند. با استفاده از روش نمونه گیری گلوله برفی (زنجیره ای)، 16 نفر برای انجام مصاحبه عمیق نیمه ساختار یافته تا رسیدن به اشباع نظری انتخاب شدند. به منظور سنجش اعتبار ابزار کیفی تحقیق، از مقبولیت، انتقال پذیری و تأیید پذیری استفاده شد و تجزیه و تحلیل داده ها طی سه مرحله کدگذاری(کدگذاری باز، محوری و انتخابی) صورت پذیرفت. یافته های تحقیق نشان داد که در مرحله کدگذاری باز از میان 231 کد اولیه استخراج شده پس از بررسی های مکرر و تشابه یابی، 122 کد ثانویه با 607 تکرار شناسایی شد و در مرحله کدگذاری محوری به مقوله های اصلی و فرعی طبقه بندی گردید: شرایط علٌی(شرایط جسمانی، شرایط درون فردی، شرایط ساختاری و شرایط اجتماعی)؛ شرایط زمینه ای( شرایط زیرساختی، شرایط رسانه ای و شرایط توسعه ای)؛ شرایط مداخله گر ( شرایط جامعه شناختی، شرایط مدیریتی، شرایط امکاناتی و شرایط قانونی)؛ استراتژی ها (حمایت اقتصادی- اجتماعی، فرهنگ سازی،راهبرد آموزشی) و پیامدها. در ادامه قضایای نظری و الگوی پژوهش در قالب روابط بین مقوله ها در مرحله کدگذاری انتخابی معین شد و 6 قضیه اصلی پژوهش تدوین گردید. نهادها و سازمان های سیاست گذار تندرستی زنان در ایران، می توانند الگوی مدیریتی، برنامه ها و عوامل مستخرج از پژوهش حاضر را به عنوان یک راهنما و اهرم توسعه به کار گیرند.

بخش عمده ای از مجموعه های ورزشی رو باز شهر تهران در منطقه شمیرانات واقع شده اند که در فصول مختلف پذیرای تعداد زیادی از ورزشکاران هستند. این در حالی است که آلایندگی هوای شهر تهران در این منطقه نسبت به سایر نقاط شهر به ویژه از نظر آلاینده های ازن و دی اکسید نیتروژن از وضعیت بدتری برخوردار است. هدف از انجام این مقاله، ارزیابی مکانی و سنجش پایداری زیست محیطی مجموعه های ورزشی شمیرانات با توجه به پهنه بندی آلودگی هوای شهر تهران است. سؤال اصلی مقاله این است که تا چه اندازه در مکان یابی و سنجش پایداری زیست محیطی مجموعه های ورزشی شمیرانات به پهنه بندی آلودگی هوای شهر تهران توجه شده است؟ نتایج این مقاله نشان می دهد که کیفیت هوای منطقه شمیرانات نسبت به سایر نقاط شهر تهران از نظر آلودگی از وضعیت بدتری برخوردار است و این در حالی است که در منطقه مورد مطالعه، بخش زیادی از مجموعه های ورزشی روباز قرار دارند. برای انجام این پژوهش داده های ایستگاه های سنجش آلودگی در پیرامون منطقه، به روش کریجینگ، برای بازه زمانی ۵ ساله درون یابی شدند. از شاخص کیفیت هوا (AQI) به عنوان استاندارد، جهت تطبیق داده ها استفاده گردید. روی هم گذاری لایه ها با استفاده از نرم افزار ArcGIS, 9.2 انجام شد.  

هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات توسعه فرهنگ محیطزیست در سازمانهای ورزشی میباشد. ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ از ﻧﻈﺮ روش ﺗﺤﻘیﻖ توصیفی-تحلیلی از ﻧﻮع ﭘیﻤﺎیﺸی است که به لحاظ هدف جزو تحقیقات کاربردی محسوب می شود. در این تحقیق از روش دلفی به عنوان روش تحقیق کیفی برای تدوین عوامل اثر گذار بر توسعه فرهنگ محیط زیست در سازمان ها و تدوین پرسشنامه بخش کمی استفاده گردید. در بخش کمی نیز از نتایج روش دلفی پرسشنامه ای طراحی گردید تا میزان توسعه و بکارگیری فرهنگ محیط زیست در جامعه آماری را بررسی نمائیم. جامعه آماری در بخش کیفی شامل کلیه متخصصان در حوزه فرهنگ محیط زیست سازمانی است که تعداد 20 نفر از 6 سازمان با استفاده از روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شدند. در بخش کمی نیز جامعه آماری تحقیق شامل کارکنان ادارات ورزشی، اساتید و داﻧﺸﺠﻮیﺎن دکتری و ارشد مدیریت ورزشی دانشگاه آزاد می باشد. براساس روش نمونه گیری تصادفی و جدول کرجسی و مورگان 297 نفر از جامعه آماری (1300 نفر) به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شدند. یافته های تحقیق در بخش کیفی 43 گویه موثر بر توسعه فرهنگ محیط زیست سازمانی را شناسایی نمود که با انجام آزمون تحلیل عاملی اکتشافی این گویه های در قالب شش عامل اصلی توانستند 34/65 درصد از واریانس کل را تببین نمایند. همچنین نتایج نشان داد که کلیه این عامل ها بر توسعه فرهنگ محیط زیست موثر هستند. و در نهایت پیشنهاداتی برای توسعه هر چه بیشتر این عوامل در راستای توسعه فرهنگ محیط زیست ارائه گردید.