اسماعیل کرم زاده

زمینه و هدف: گسترش پدیده تغییر اقلیم در ایران و تأثیرات آن بر منابع آب، کشاورزی و دیگر عناصر اقلیمی کشور، به همراه توزیع نامناسب مکانی و زمانی منابع طبیعی، جمعیت، صنعت و گسترش شهرنشینی، هم اکنون با چالش های جدی روبه رو است. برآورد می شود که وقوع تغییرات اقلیمی می تواند باعث محدودیت بیشتر این منابع و ایجاد بحران های انتظامی و امنیتی در کشور گردد. تحقیق حاضر درصدد است تا با رویکرد آینده پژوهی پیامدهای انتظامی و امنیتی تغییرات اقلیمی در ایران را شناسایی کند.روش: این پژوهش از نوع کیفی و با استفاده از روش آینده پژوهی مبتنی بر روندپژوهی و سناریونویسی انجام شده است. روش جمع آوری داده ها، برگزاری گروه های کانونی است و جامعه آماری شامل خبرگان نظامی و انتظامی، اساتید دانشگاهی، صاحب نظران زیست محیطی و متخصصان حوزه های مأموریتی پلیس و آینده پژوهی در سطح ملی می باشد. تعداد نمونه برای هر پنل 8 نفر به طور هدفمند و براساس تخصص های مرتبط انتخاب شده است. تجزیه وتحلیل نتایج حاصل از گروه های کانونی با استفاده از روش سناریونویسی انجام شد.یافته ها: نتایج حاصل از بررسی نظرات خبرگان در زمینه تغییر اقلیم ایران، چهار سناریو را برای ارزیابی و طبقه بندی پیامدهای آن ارائه داد که به این شرح هستند: 1. سناریوی مطلوب بهشت ایران؛ 2. سناریوی جاری خاک پرگهر؛ 3. سناریوی بد سردرگمی و 4. سناریوی فاجعه تنوره دیو به دست آمد. براساس نظریه مبنایی تحقیق، که سناریوها را بر مبنای عدم قطعیت های بحرانی تدوین کرده است، عدم قطعیت بحرانی مشخص شد که عبارتند از: بهبود محیط زیست یا تخریب آن و افزایش امنیت زیست محیطی یا افزایش تهدیدات زیست محیطی.نتایج: پیامدهای انتظامی- امنیتی سناریوی مطلوب: ایجاد آرامش و امنیت پایدار با کاهش ناامنی مرزی، افزایش احساس امنیت، افزایش خدمات پلیس و رضایت اجتماعی؛ سناریوی دوم: افزایش تدریجی تنش های آبی و ماموریت های انتظامی، افزایش حاشیه نشینی و جرایم عمومی، ناآرامی ها در مناطق تنش آبی و گسترش اعتراضات. سناریوی سوم: افزایش شدید تنش های آبی، تعدد مأموریت های انتظامی، حاشیه نشینی و جرایم، ناآرامی های گسترده، اغتشاش، افزایش درگیری های مرزی و تنش با همسایگان. سناریوی چهارم: بحران های اعتراضی و صنفی، افزایش فزاینده جرایم، رشد بیکاری ناشی از بحران های زیست محیطی، بحران انرژی و نارضایتی، گسترش شورش و درگیری با همسایگان شرقی. 

زمینه و هدف: با توجه به اهمیت سرمایه های اجتماعی و تأثیر آن در نیل به اهداف سازمانی، بررسی نقش مردم یاری در جذب سرمایه های اجتماعی یگان های ویژه فرماندهی انتظامی به عنوان هدف اصلی این پژوهش در نظر گرفته شد.روش: این پژوهش از نظر نوع، کاربردی واز نظر روش تحقیق از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شهروندان منطقه 11 تهران بزرگ به تعداد 1000 نفر بود که نمونه آماری به تعداد 277 نفر به روش تصادفی ساده انتخاب شد. گرداوری داده ها، توصیفی و ابزار تحقیق پرسش نامه بود، تجزیه و تحلیل دادها با استفاده از نرم افزار  SPSS رگرسیون و آزمون کولموگروف اسمیرنف و برای ارزیابی پایایی سؤالات پرسش نامه از آزمون آلفای کرونباخ استفاده شد.یافته ها: ضریب همبستگی پیرسون دو متغیر مردم یاری و جذب سرمایه های اجتماعی یگان های ویژه فرماندهی انتظامی برابر با 644/0 بوده که در سطح 5 درصد معنی دار است و رابطه مستقیم و مثبت بین دو متغیر در سطح بالایی وجود داشت؛ بنابراین، فرضیه پژوهش مبنی بر رابطه بین «مردم یاری و جذب سرمایه های اجتماعی یگان های ویژه فرماندهی انتظامی» تأیید شد.نتیجه گیری: یگان ویژه با نقشی که در بحران های طبیعی از جمله سیل و زلزله و اغتشاشات در جامعه ایفا می کند و همچنین فعالیت هایی که در پیاده روی اربعین انجام می دهد، جایگاه خود را ارتقا داده و اعتماد عموم مردم را جلب کرده و از این طریق به جذب سرمایه اجتماعی کمک شایانی می کند.

زمینه و هدف : نزاع جمعی به هر علت و انگیزه ای صورت پذیرد، در صورتی که منجر به قتل شود شرایط و اوضاع منطقه را دگرگون می سازد، به طوری که ممکن است گاهی اوضاع چندین روستا یا طایفه را شهرستان با مشکلات و معضلات اساسی روبرو سازد. هدف پژوهش شناخت پیامدهای امنیتی و انتظامی نزاع دسته جمعی در شهرستان میاندوآب است. روش : پژوهش به لحاظ کاربردی و از نظر ماهیت کلی کیفی و اکتشافی است. مشارکت کنندگان 19  نفر از خبرگان انتظامی و قضایی و علوم اجتماعی شهرستان میاندوآب در سال 1398 هستند که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. تعداد افراد مشارکت کننده بر پایه ی اصل اشباع نظری تعیین شد. ابزار پژوهش مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل محتوای قراردادی-استقرایی و کدگذاری انجام شد. یافته ها : کاهش انسجام اجتماعی تحت تأثیر افزایش گسست اجتماعی، کاهش امنیت روانی و امنیت اجتماعی، ازدست رفتن سرمایه اجتماعی و تضعیف حاکمیت قانون تحت تأثیر افزایش تمایل و انگیزه برای حمل و نگهداری سلاح گرم، گرایش به الگوهای رفتاری  خشونت آمیز  و تقویت روحیه مطالبه گری با  توسل به خشونت مهترین یافته های پژوهش هستند.   نتیجه گیری: وقوع نزاع دسته جمعی بسترساز اختلال در امنیت فردی و اجتماعی، و کاهش احساس امنیت در ابعاد مختلف می شود؛ بنابراین لازم است نیروی انتظامی با برنامه ها و سیاست های اصولی پیشگیری، کنترل و مقابله با این گونه از جرایم را در اولویت قرار دهد.  

زمینه و هدف: راهبردهای پیشگیری از جرم، یکی از مباحث مطرح در حوزه جرم شناسی است که در راستای کنترل و مدیریت جرائم با بهره گیری از ظرفیت های مختلف حاکمیتی و جامعوی در قبل، حین و بعد از وقوع جرم تدوین می گردند. با توجه به تأثیر فراوان رسانه های جمعی در این خصوص، هدف از این پژوهش بررسی نقش رسانه ها در پیشگیری از جرم و تأمین امنیت است. روش شناسی: از نظر هدف، این پژوهش کاربردی و از نظر روش انجام توصیفی - پیمایشى است. جامعه آمارى تعداد 81 نفر از متولیان پیشگیری از جرم و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران با حداقل5 در صد خطا تعداد 67 نفر محاسبه شده است. ابزار مورد استفاده پرسش نامه محقق ساخته بود که پایایى پرسشنامه با اندازه گیری ضریب آلفای کرونباخ  به مقدار 89% می باشد روایی پرسش نامه نیز با استفاده از نظر خبرگان و بررسی ظاهری (روایی صوری) مورد ارزیابی و تأیید قرار گرفت. داده هاى جمع آورى شده با استفاده از نرم افزار spss و با آزمون های آمارى تی، فریدمن و رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته ها : یافته های پژوهش حاکی از آن است که رسانه های جمعی در پیشگیری از جرم و تأمین امنیت عمومی با تأکید بر فرهنگ سازی عمومی به صورت مستقیم و غیرمستقیم و با مجموع میزان 0/498 مؤثرند. بنا بر آزمون فریدمن برای تعیین اولویت کارکردهای مختلف تأثیر رسانه ها در پیشگیری از جرم و تأمین امنیت عمومی، کارکرد فرهنگ سازی از طریق رسانه با میزان 2/94 نسبت به سایر کارکردها، در اولویت قرار گرفت. نتیجه گیری: فرهنگ سازی عمومی، الگوسازی و در تأمین نیازهای استنباطی و اطلاعاتی فرهنگ عمومی در راستای پیشگیری از جرم تأثیر دارند و در نتیجه متولیان و مسئولان عرصه پیشگیری از جرم در جامعه بایستی با رویکردی تعاملی و مشارکتی و با استفاده تخصصی و صحیح از کارکردها و ظرفیت های سلبی و ایجابی رسانه ها نسبت به تعمیم فرهنگ پیشگیری از جرم و تأمین امنیت در جامعه اقدام نمایند.

امروزه در جامعه شاهد گسترده تر شدن اشکال مختلف کنش های جمعی برانداز هستیم که نسبت به گذشته ماهیت آنها متفاوت تر شده است. اعتصابات ، تجمع ، طومار نویسی ، کشف حجاب ، نا آرامی های اجتماعی ، مخالفت مدنی ، موج سازی و بسیاری از کنش های اجتماعی تحت تأثیر پیش ران های داخلی و خارجی صورت می گیرد . بسیاری از کنش های اجتماعی شکل آرام و نیمه آرام دارند، اما ارزش ها و هنجارهای نظام جمهوری اسلامی را هدف قرار داده که نیازمند شناخت، تحلیل و کنترل آنها است که در این تحقیق به دنبال شیوه های کنترل کنش های اجتماعی آینده با استفاده از روندپژوهی هستیم. روش تحقیق این پژوهش به صورت توصیفی تحلیلی در قالب فوکوس گروپ (گروه های کانونی) است. روش تجزیه وتحلیل داده ها بر اساس فرایند روندپژوهی است و جامعه آماری این پژوهش شامل: خبرگان نظامی و انتظامی و اساتید دانشگاهی و صاحب نظران مسلط به مباحث حوزه های کنش های جمعی و خبرگان آینده پژوهی است. براساس یافته های پژوهش برآمده از نظر خبرگان و نخبگان،  کنش های جمعی آینده برآمده از قدرت تسلط بر افکار و ذهن مردم و به خصوص جوانان و نوجوانان خواهند بود، که از آن به قدرت نرم تعبیر می شود . تغییر مسالمت آمیز یکی از سیاست های آمریکا علیه نظام جمهوری اسلامی است که با استفاده از ترویج سبک زندگی غربی منجر به تغییر فرهنگی نسل جوان، منجر به تغییر فرهنگ راهبردی ما و در نهایت تغییر حاکمیت خواهد شد. زمانی که نهادهای مرجع نسل جوان در آن سوی مرزها قرار داشته باشند، عملاً ما نمی توانیم کنترلی بر آن نهادهای مرجع و افرادی که متأثر از آن هستند داشته باشیم. در واقع کلان روندها نشان می دهد رقابت بر سر تسلط بر افکار و ذهن مردم مهم ترین عامل کنش های جمعی آینده خواهد بود و به طور مسلم بهترین روش کنترل این کنش ها نیز می بایست بر اساس کنترل و نفوذ نرم بر اذهان و افکار مردم شکل گیرد تا بتوان بر دشمن چیره شد.

زمینه و هدف: کارکنان کلانتری ها به دلیل مشغله زیاد در معرض عوامل مختل کننده کار مخصوصاً فرسودگی شغلی قرار می گیرند. هدف از پژوهش حاضر مشخص کردن رابطه بین فرسودگی شغلی کارکنان و عملکرد سازمانی آن ها در کلانتری های شهر اسلامشهر می باشد. روش شناسی: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی از نوع زمینه یابی است به منظور گردآوری داده ها از دو پرسشنامه فرسودگی شغلی ماسلاچ و پرسشنامه عملکرد سازمانی  هرسی و گلداسمیت بهره گرفته شد. پایایی پرسشنامه ها با روش آلفای کرونباخ به ترتیب 87/0 و 93/0 بدست آمد. جامعه آماری پژوهش را کارکنان کلانتری های شهر اسلامشهر به تعداد 168 نفر تشکیل داده است که 59 نفر از آنها به روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از  آزمون های کولموگروف- اسمیرنوف، همبستگی پیرسون و اسپیرمن استفاده شد. یافته ها: با اطمینان 95/0 همبستگی منفی معنی داری بین فرسودگی شغلی و عملکرد سازمانی وجود دارد و فرض صفر(H0) رد می گردد. بدین معنی که هر چقدر فرسودگی شغلی در کارکنان بالاتر باشد عملکرد سازمانی پایین تر خواهد بود. نتیجه گیری: نتایج بدست آمده نشان داد که هر چه استرس بالاتر رود فرسودگی شغلی افزایش می یابد و عملکرد سازمانی کاهش پیدا می کند کارکنان کلانتری ها به دلیل اینکه وظایفی مربوط به برقراری امنیت در جامعه را بر عهده دارند با استرس و فشار روانی زیادی در شغل خود مواجه هستند و در نتیجه استرس زیاد دچار فرسودگی شغلی می شوند. و همچنین با توجه به اینکه فرسودگی شغلی و مؤلفه های آن (خستگی عاطفی، مسخ شخصیت، عدم کفایت شخصی) با عملکرد سازمانی رابطه منفی معنی داری داشت در نتیجه یکی از عوامل اثرگذار بر عملکرد سازمانی، فرسودگی شغلی کارکنان می باشد. 

امروزه تغییرات چندبعدی در سطح بین الملل به لحاظ پدیده جهانی سازی شکل گرفته که موجد فرصت ها و چالش هایی برای جوامع بشری شده است. نکته اساسی توجه به پیامد های همه جانبه آن در تمام ابعاد و عرصه ها، به منظور جلوگیری از غافل گیری راهبردی است. این چالش ها در عرصه های امنیتی و انتظامی، که تأثیر مستقیم بر زندگی عموم جامعه دارد، اهمیت بیشتری داشته و در محیط بی ثبات، متغیر و پویای آینده بایستی بیشتر موردتوجه واقع شود. پلیس به عنوان یکی از اصلی ترین و فعال ترین کنشگر دستگاه عدالت کیفری نیز بایستی دراین زمینه، هماهنگ با تغییرات صورت گرفته از لحاظ نرم افزاری و سخت افزاری متحول شود که لازمه این تغییر و تحول شناخت و تبیین چالش های آینده در طراحی معماری پلیس است. پژوهش پیش رو ازنظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی و تبیینی است. داده ها از راه بررسی اسنادی و فیش برداری جمع آوری و تجزیه وتحلیل شده است. نتایج نشان می دهد که مهم ترین چالش های مؤثر در مأموریت های پلیس آینده، تغییر در روند، نوع، شکل و ماهیت جرائم به سوی جرائم سازمان یافته، فراملی و فنی است. البته، راهکار مقابله با آن نیز مستلزم طرح ریزی راهبردی در کار ویژه های طراحی معماری آینده پلیس نسبت به پیامدهای منفی جهانی شدن از طریق اعمال مدیریت هوشمندانه و تمهید سازو کارها و شناسایی زمینه های همکاری نهادی در سطح ملی و فراملی بین کنشگران اصلی این عرصه است.