زینت نیک آیین

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، تبیین وضعیت امنیت زیرساخت های ورزشگاه های فوتبال ایران با تأکید بر فناوری بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر کاربردی و از نظر روش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش، متخصصان و صاحب نظران برگزاری مسابقات لیگ برتر فوتبال کشور بودند که در مجموع 120 نفر به پرسشنامه تعدیل شده امنیت ورزشگاه های فوتبال فرجی (2014) پاسخ دادند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی، آزمون تی تک نمونه ای و تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد.یافته ها: طبق نتایج، زیرساختار ورزشگاه (05/0P< ,82/8 t=) از عوامل مهم تأمین امنیت استادیوم های فوتبال است و فناوری (05/0P< ,81/10 t=) و طراحی و ساخت ورزشگاه (05/0P< ,27/9 t=) به ترتیب با بارهای عاملی 84/0 و 75/0 دو عامل فرعی مربوط به زیرساختارند که در ایجاد امنیت استادیوم ها مؤثرند. طبق نتایج وضعیت زیرساختار و فناوری پایین تر از حد متوسط و عامل طراحی و ساخت در حد متوسط ارزیابی شدند.نتیجه گیری: براساس نتایج، زیرساختارهای ورزشگاه های فوتبال کشور به خصوص از نظر فناوری، از وضعیت مناسبی برخوردار نیست، بنابراین به مسئولان ورزش فوتبال پیشنهاد می شود به منظور ارتقای وضعیت امنیت ورزشگاه های فوتبال توجه به زیرساختارهای این رشته ورزشی را در اولویت قرار دهند و در بازسازی و یا ساخت ورزشگاه های جدید، به نحوه طراحی و ساخت ورزشگاه و نیز استفاده از فناوری های پیشرفته در ساخت، کنترل و اداره آنها توجه کنند.

خلاقیت بازیکنان لیگ برتر والیبال ایران بود. تحقیق حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق را تمام بازیکنان و مربیان 9 تیم لیگ برتر والیبال بانوان تشکیل دادند. روش نمونه گیری به صورت تمام شمار در نظر گرفته شد (126 نفر). از پرسشنامه تواضع مربی ، خلاقیت بازیکنان، تسهیم دانش، برونگرایی و پرسشنامه گشودگی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل عاملی تاییدی و مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. هم چنین در این پژوهش از نرم افزار SPSS نسخه 26 و نرم افزار Smart Pls نسخه 3 استفاده شد. نتایج نشان داد که بین تواضع مربی با تسهیم دانش در بازیکنان رابطه معناداری وجود ندارد. در حالی که بین تواضع مربی با خلاقیت بازیکنان رابطه منفی معناداری مشاهده شد. علاوه بر این، بین تسهیم دانش با خلاقیت بازیکنان رابطه مثبت معناداری به دست آمد. تسهیم دانش در ارتباط بین تواضع مربی با خلاقیت نقش میانجی ندارد. همچنین، گشودگی در ارتباط بین تواضع مربی با تسهیم دانش بازیکنان نقش تعدیلگر معناداری داشت در حالی که نقش تعدیلگر برونگرایی در ارتباط بین تواضع مربی با تسهیم دانش بازیکنان معنادار نبود. بنابراین، پیشنهاد میشود کمیته مربیان فدراسیون والیبال دورههای آموزشی جهت آشنایی مربیان با سبکهای مربیگری برگزار نماید.

هدف پژوهش حاضر، توسعه ظرفیت های گردشگری ورزشی چوگان با تأکید بر رسانه با استفاده از آینده پژوهی بود. نوع تحقیق، کاربردی و از نظر ماهیت، تحلیلی-اکتشافی بود. جامعه آماری شامل صاحب نظران حوزه های ورزش چوگان، حوزه تربیت بدنی و رسانه بود که در این زمینه پژوهش هایی انجام داده بودند (38 نفر). برای شناسایی این افراد از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شد. این نمونه گیری تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت و درنهایت 20 نفر به عنوان نمونه مشخص شدند. سپس 14 نفر از جامعه آماری بخش قبلی، برای انجام تحلیل اثرات متقاطع اعلام آمادگی کردند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش های ترکیبی پنل خبرگان و اثرات متقاطع میک مک استفاده شد. معرفی رشته چوگان و اقلام موردنیاز برای شروع ورزش در رسانه، تولید و پخش برنامه هایی درخصوص معرفی چوگان به زبان انگلیسی برای نشان دادن به گردشگران خارجی، ارائه مستندهای ورزشی چوگان به شبکه های خارجی با محوریت آموزش و معرفی آن، پوشش رسانه ای جشنواره های سنتی که چوگان هم در آن انجام می شود و تشویق سرمایه گذاران برای گردشگری ورزشی با تولید برنامه های تشویقی در رسانه، از مهم ترین پیشران های توسعه ظرفیت های گردشگری ورزشی چوگان با تأکید بر رسانه هستند؛ بنابراین می توان نتیجه گرفت که توسعه ظرفیت های گردشگری ورزشی چوگان با تأکید بر رسانه باید در دستور کار مدیران گردشگری ورزشی کشور قرار گیرد.

هدف این تحقیق نظریه پردازی و ارائه مدل برای فعالیت بدنی زنان ایرانی در اوقات فراغت در مراحل مختلف زندگی بود. روش تحقیق نظریه داده بنیاد، رویکرد نظام مند بود. همچنین نمونه گیری از نوع نمونه گیری نظری بود. تحلیل داده ها به روش «پرسش» و «مقایسه» مستمر انجام شد. به منظور رسیدن به اشباع نظری ضمن بررسی حدود 300 مقاله پژوهشی، با 136 خانم 7-78 ساله ایرانی که به طور مرتب به فعالیت بدنی می پرداختند بعلاوه 17 مادر و 6 پدر، مصاحبه های نیمه ساختاریافته انجام شد. در پایان مرحله کدگذاری باز 12 مقوله اصلی شناسایی شد و فعالیت بدنی به عنوان مقوله محوری انتخاب شد. در پایان مرحله کدگذاری گزینشی، یک مدل مفهومی برای کل مراحل زندگی و یک نمودار از میزان فعالیت بدنی در مراحل مختلف زندگی طراحی شد. همچنین تفاوت های اصلی شرایط زنان ایرانی برای انجام فعالیت بدنی در مراحل مختلف زندگی نیز مشخص گردید. یافته ها نشان داد مادر در مرحله کودکی، پدر در مرحله نوجوانی، انگیزه های شخصی در مرحله جوانی، ترس در مرحله میانسالی و فرزندان در مرحله سالمندی مهمترین سوق دهنده زنان ایرانی برای انجام فعالیت بدنی هستند. همچنین مشخص شد میزان فعالیت بدنی زنان ایرانی در مراحل مختلف زندگی به دلایل مختلف در نوسان است بطوریکه در پایان مرحله کودکی در بالاترین و در هنگام «فرزندآوری و فرزندپروری» و «کهولت سن» در پایین ترین حد خود قرار دارد.

قوانین برنامه های پنج ساله ایران در جهت هموارسازی توسعه کشور در ابعاد اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تدوین می شوند. این قوانین بیانگر و منعکس کننده دغدغه های قانون گذار در امر توسعه کلان ایران می باشد؛ به این معنا که موضوعاتی که در این قوانین طرح شده اند، هم فراگیر و هم از درجه بالایی از اهمیت برخوردار هستند. هدف از این پژوهش، بررسی جایگاه ورزش در شش قانون برنامه پنج ساله کشور است. این پژوهش از نوع توصیفی و بر پایه مطالعه اسناد قوانین برنامه های پنج ساله ایران بود که بر اساس روش تحلیل محتوای کیفی مورد بررسی قرار گرفتند. بررسی شش قانون برنامه توسعه کشور در حوزه ورزش نشان می دهد که روند میزان توجه به مقوله ورزش در قانون دوم افزایش زیادی داشته، سپس در قانون برنامه سوم کاهش یافته و تا برنامه پنج ساله ششم روندی تاحدودی یکنواخت را در پیش گرفته است. توجه نسبتاً کافی به مخاطبان نوجوان و جوان در برنامه های توسعه انجام گرفته، اما این میزان توجه به افراد کمتر برخوردار از امکانات و تسهیلات ورزشی مشاهده نمی شود. همچنین اگرچه در بیشتر موارد تفکیک جنسیتی صورت نگرفته، اما در برخی مواد و تبصره ها بر ایجاد امکانات ورزشی خاص برای دختران و زنان در برنامه های پنج ساله توسعه تاکید گردیده است. بعلاوه، میزان توجه قانون گذار در امر ورزش همگانی سیر یکنواخت داشته، در حالی که به مقوله ورزش قهرمانی و حرفه ای توجه بسیار کمتری معطوف شده است. به طور کلی با توجه به میزان توجه قانون گذاران به مقوله ورزش در برنامه های پنج ساله کشور، رویکرد نظام مندی جهت تدوین و توسعه قوانین در این زمینه مشاهده نمی شود.

پژوهش حاضر با هدف تعیین جایگاه روان شناسی ورزشی در رشته های المپیکی و مدال آور در ساختار ورزش کشور انجام گرفت. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و با توجه به ماهیت، از نوع پژوهش های کیفی و از نوع نظریه زمینه ای می باشد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه افرادی بود که در ساختار روان شناسی ورزشی و ورزش کشور صاحب نظر و تأثیرگذار بودند (500=N). حجم نمونه در بخش کیفی با توجه به روش نمونه گیری گلوله برفی و رسیدن به اشباع نظری 24 نفر بود و در بخش کمی تعداد 221 نفر با توجه به جدول مورگان و با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پژوهش شامل مصاحبه عمیق در بخش کیفی و در بخش کمی پرسشنامه حاصل از بخش کیفی بود. برای تجزیه وتحلیل داده ها، ابتدا بر اساس رویکرد گروندد تئوری، داده های حاصل از مصاحبه ها تحلیل شد. سپس در بخش کمی از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. نتایج نشان داد که روان شناسی ورزشی ایران در مقایسه با چند کشور منتخب و پیشرو جایگاه مناسبی ندارد (98/24=t). همچنین، تشکیلات خاص مربوط به روانشناسی ورزشی (19/18=t)، ساختار مناسب روانشناسی ورزشی (36/13=t) و نیروی انسانی متخصص روانشناسی ورزشی (91/19=t) در ایران در مقایسه با کشورهای منتخب و پیشرو وجود ندارد. با این حال نسبت به گذشته تغییرات مثبتی صورت گرفته (23/15=t) و وضعیت و جایگاه روانشناسی ورزشی در ایران در مقایسه با کشورهای منتخب و پیشرو (83/8-=t) مناسب نیست (01/0=p). در همین راستا، 13 مورد شرایط علی، 10 مورد شرایط مداخله گر، 9 مورد از بسترهای حاکم و 7 مورد از پیامدهای ارتقای روانشناسی ورزشی در ساختار ورزش کشور شناسایی شد و نیز 7 راهبرد برای ارتقای جایگاه روانشناسی ورزشی در ساختار ورزش کشور پیشنهاد شد.

هدف از مطالعه حاضر،  بررسی تأثیر هوش سازمانی و فرهنگی بر خلاقیت کارکنان وزارت ورزش و جوانان با  نقش میانجی مهارت های ارتباطی بود. این پژوهش در زمره پژوهش های همبستگی می باشد که جامعه آماری آن را تمامی کارکنان وزارت ورزش و جوانان (898 نفر) در سال 1397 تشکیل می دادند. با استفاده از جدول مورگان، تعداد 269 نفر به صورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه های استاندارد «هوش سازمانی» آلبرخت(2003)، «هوش فرنگی» آنگ(2007)، «مهارت های ارتباطی» بارتون جی ام(1990) و پرسشنامه «خلاقیت کارکنان» رندسیپ(1979) بود. اعتبار ابزارهای اندازه گیری پس از تأیید متخصصان با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ بیشتر از ۷/0 به دست آمد. داده های گردآوری شده با استفاده از روش آماری مدل معادلات ساختاری با نرم افزار Amos و SPSS24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان داد که هوش سازمانی و فرهنگی به صورت مثبت و مستقیم بر خلاقیت سازمانی کارکنان وزارت ورزش و جوانان تأثیر دارند. همچنین، در این پژوهش نقش میانجی مهارت های ارتباطی نیز در تأثیر هوش سازمانی و فرهنگی بر خلاقیت سازمانی کارکنان وزارت ورزش و جوانان مورد تأیید قرار گرفت. بر اساس این نتیجه، مهارت های ارتباطی با ایفای نقش میانجی می تواند شدت اثر هوش سازمانی و فرهنگی کارکنان بر خلاقیت سازمانی را به ترتیب 209/0 و 301/0 افزایش دهند. با توجه به یافته های پژوهش، پیشنهاد می شود بسترهای لازم برای افزایش مهارت های ارتباطی با در نظر گرفتن پیشایندهای آن یعنی هوش سازمانی و فرهنگی و سوق دادن آنها به سمت ابتکار و خلاقیت سازمانی از سوی مدیران وزارت ورزش و جوانان فراهم آید.

هدف از این پژوهش، ارائه الگوی بهره وری برنامه های تخصصی ورزش بانوان در کانال ورزش ایران با رویکرد نظریه داده- بنیاد بود. روش پژوهش حاضر، کیفی و از نوع اکتشافی بود. جامعه آماری این پژوهش را مجموعه ای از متخصصان رسانه دارای سابقه تدریس دانشگاهی یا فعالان حوزه ورزش و رسانه، متخصصان ترویج ورزش در رسانه و آشنا با آن، صاحب نظران و صاحب منصبان ورزش، برنامه سازان ورزشی، سیاست گذاران و مشاوران ورزشی سازمان صدا و سیما تشکیل می دادند.روش نمونه گیری به صورت نمونه گیری غیر احتمالی، با انتخاب هدفمند و با حداکثر تنوع یا ناهمگونی بود. اندازه نمونه در این پژوهش برابر با 16 نفر بود. ابزار اندازه گیری، مصاحبه باز بود که داده ها بر مبنای سه مرحله کدگذاری باز، محوری و گزینشی مورد تحلیل قرار گرفتند. بر مبنای تحلیل داده ها 114 مفهوم اولیه (کدهای باز)، 25 کد محوری و 5 کد گزینشی شناسایی شد. با توجه به یافته های پژوهش می توان گفت که الگوی تدوین شده بر مبنای نظر کارشناسان وافراد صاحب نظر می تواند در بهره وری برنامه های ورزشی بانوان اثرات مثبتی داشته باشد.

پژوهش حاضر با هدف اعتباریابی مدل بهره وری برنامه های تخصصی ورزش بانوان در شبکه ورزش ایران انجام شد. روش پژوهش آمیخته (کیفی-کمی) بود. ابزار جمع آوری اطلاعات در مرحله کیفی از طریق مصاحبه عمیق بود. پس از انجام 16 مصاحبه با متخصصان، کدها به حد اشباع نظری رسیدند. تجزیه و تحلیل داده ها به صورت همزمان و با استفاده از رویکرد استراوس و کوربین صورت گرفت. با انجام فرآیند کدگذاری سه مرحله ای (باز، محوری و انتخابی) در نهایت تعداد 114 کد اولیه غیرتکراری بدست آمد که در قالب 25 مفهوم و 5 مقوله طبقه بندی شدند. سپس این مفاهیم در یک پرسشنامه محقق ساخته برگرفته از کار کیفی در اختیار 360 نفر از نمونه های پژوهش که شامل بانوان ورزشکار، مخاطبین برنامه های ورزشی بانوان و دانشجویان رشته مدیریت ورزشی بودند، قرار داده شد. روایی صوری و محتوایی ابزار پژوهش توسط گروهی از اساتید صاحب نظر و روایی سازه آن به وسیله تحلیل عاملی تأییدی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری تأیید گردید. از نرم افزار SPSS Sample Power ورژن 25 برای تعیین حجم نمونه در بخش کمی و برای تحلیل آمار استنباطی از نرم افزارهای SPSS ورژن 25و AMOS ورژن 23 استفاده شد. نتایج شاخص های برازش مدل اندازه-گیری نشان داد که مدل بهره وری برنامه های تخصصی ورزش ایران از شرایط مطلوبی برخوردار می باشد. در آخر نتایج برازش مدل ساختاری بیانگر آن بود که همه متغیرهای "علّی، زمینه ای، مداخله گر، راهبردها و پیامدها" برازش مدل را تایید می کنند. در نهایت می توان گفت که بهره وری کانال ورزش در حوزه بانوان بر ارتقاء ورزش بانون می افزاید، از این رو لازم است برای محقق این امر موارد شناسایی شده برای تهیه برنامه های ورزشی در حوزه ورزش بانوان لحاظ گردد.

هدف: نظر به این که امنیت برگزاری مسابقات والیبال از اهمیت بالایی برخوردار است، پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی ارتقای امنیت سالن های والیبال ایران انجام شده است. روش شناسی: پژوهش حاضر از نوع توصیفی اکتشافی بود که تعداد 115 نفر از مدیران و دست اندرکاران سالن های والیبال ایران، رؤسا و کارشناسان هیئت های والیبال استان ها و نیز اساتید متخصص در زمینه اماکن و رویدادهای ورزشی و خشونت و پرخاشگری به پرسشنامه ی تعدیل یافته امنیت ورزشگاه (فرجی، 1393) پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با استفاده روش های آماری تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که الگوی امنیت سالن های والیبال ایران حول چهار محور اصلی شامل مدیریت و برنامه ریزی مسابقه، حفاظت فیزیکی ورزشگاه، زیرساختار و پرسنل و کارکنان به ترتیب با بارهای عاملی 94/0، 84/0، 84/0 و 83/0 قرار می گیرد. همچنین عامل فرعی فناوری بیشترین بار عاملی (89/0) را برای زیرساختار ، عامل فرعی کنترل مواد سمی و شیمیایی ورزشگاه بیشترین بار عاملی (91/0) را برای حفاظت فیزیکی، عامل فرعی آموزش و تمرین بیشترین بار عاملی (85/0) را برای پرسنل و کارکنان و در نهایت عامل فرعی مدیریت ریسک و بحران بیشترین بار عاملی (87/0) را برای مدیریت و برنامه ریزی مسابقه داشت.  نتیجه گیری: بر اساس نتایج باید بیان کرد که توسعه امنیت سالن های والیبال کشور در گرو مدیریت و برنامه ریزی صحیح قرار دارد. به همین دلیل توجه بر مفاهیم عملیاتی مدیریت بحران، مدیریت ارتباطات و تعاملات، کیفیت خدمات روز مسابقه و نیز اقدامات فرهنگی از الزامات مؤثر در حوزه امنیت سالن های والیبال ایران است.  

مقدمه: هدف این پژوهش طراحی مدل ویژگی های دموگرافیک گروه های مرجع و تأثیر آن بر فرآیند تصمیم خرید مصرف کنندگان ورزشی بود.روش شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از نظر ماهیت توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه های استان گیلان بودند که نمونه آماری به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد و روایی پرسشنامه توسط ۱۲ صاحب نظر تائید شد. همچنین پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (95/0) و پایایی ترکیبی محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی برازش مدل از مدل سازی معادلات ساختاری و با نرم افزار PLS3 و  SPSS24 استفاده شده است.یافته ها: نتایج نشان داد که متغیر ویژگی های دموگرافیک گروه های مرجع به طور مستقیم دارای رابطه  مثبت و معنی داری با تأثیر اطلاعاتی (79/0)، سودگرایانه (68/0) و بیان ارزش (74/0) داشته است؛ اما به طور مستقیم تأثیر معنی داری روی قصد خرید نداشت. همچنین متغیرهای تأثیر اطلاعاتی (10/0)، تأثیر سودگرایانه (64/0) و تأثیر بیان ارزش (22/0) با قصد خرید به طور مستقیم رابطه مثبت و معنی داری داشت.نتیجه گیری: می توان گفت که ویژگی های دموگرافیک گروه های مرجع از طریق اثرگذاری بر روی سه نوع تأثیر اطلاعاتی، سودگرایانه و بیان ارزش، می تواند تعیین کننده قصد خرید در مشتریان باشد. بنابراین فروشگاه های ورزشی در استراتژی بازاریابی و مشتری مداری خود لازم است که به عوامل و مسیرهای اثرگذار بر رفتار خرید مشتری توجه نمایند.

هدف: هدف از این پژوهش نیازسنجی ورزشی و ارزیابی کیفی آن جهت غنی سازی شغلی در حوزه فوریت های پزشکی استان گیلان بود.روش شناسی: روش تحقیق از نوع توصیفی- پیمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کارکنان فوریت های پزشکی (370≈N) و صاحب نظران در زمینه ورزش نظام بهداشت و پزشکی در استان گیلان بود. نمونه آماری به صورت تصادفی از پرسنل (201n= در فرمول کوکران) و به صورت هدفمند و در دسترس از صاحب نظران (13n=) انتخاب شد. ابزار پژوهش محقق ساخته و شامل یک پرسشنامه (6 بخش و 33 گویه) و یک رونوشت مصاحبه (ارزیابی کیفی مؤلفه ها) با مقیاس بندی مرتبط هر بخش (لیکرت، موردی یا بازپاسخ) بود. روایی نظری (۸۹/0= سیگمای شمارشی/ 10 نفر متخصص) و پایایی (۸8/0= بازآزمایی) مطلوب ارزیابی شد. تحلیل یافته های پژوهش با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (K-S و خی دو) در نرم افزار Excel و SPSS20 صورت گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که امکانات ورزشی بسیار کم، فشار کاری متوسط به بالا اما فعالیت بدنی مناسب متوسط به پایین، عوارض جسمانی متنوع، رضایت بسیار کم از خدمات سازمان و فعالیت ورزشی خود و تفاوت قابل ملاحظه بین فعالیت فعلی و موردعلاقه در فعالیت های ورزشی پرسنل وجود دارد. همچنین تفاوت معنی داری بین اهمیت شاخص های نیازستجی از دیدگاه پرسنل مشاهده شد (000/0P=).در مدل کیفی ارائه شده بر اساس ضریب تأکید متخصصان، مؤلفه مدیریت و عملیات دارای بیشترین اثر در غنی سازی ورزشی حرفه فوریت پزشکی شناخته شدند. علاوه بر این الگوی ساختاری مطلوبی جهت توسعه و غنی سازی فعالیت ورزشی در محیط سازمانی فوریت های پزشکی ارائه شدنتیجه گیری: به نظر می رسد با توجه وضعیت نامطلوب ارزیابی شده از نیازسنجی پرسنل، مدیریت بخش مربوط باید مداخله مناسب و متناسب اساسی در این زمینه انجام دهد. 

طولانی شدن اجرای پروژه های ورزشی می تواند سبب بروز آثار منفی متعددی بر توسعه ورزش و به تبع آن توسعه کشور شود؛ ازاین رو تحقیق حاضر با هدف پیش بینی میزان تأخیر در پروژه های عمرانی ورزشی با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی انجام شد. روش تحقیق، آمیخته کیفی-کمی و از نوع تحقیقات کاربردی بود. جامعه آماری تحقیق در بخش کیفی، خبرگان حوزه پروژه های عمرانی ورزشی بودند که با روش نمونه گیری هدفمند و تکنیک گلوله برفی به تعداد 13 نفر از این خبرگان مراجعه شد و با انجام مصاحبه نیمه ساختارمند به شناسایی عوامل مؤثر بر تأخیر در پروژه های عمرانی ورزشی پرداخته شد. جامعه دوم تحقیق در بخش کمّی به منظور پیش بینی میزان تأخیر در پروژه های عمرانی ورزشی انجام شد که شامل عوامل مدیریتی ساخت پروژه عمرانی مانند پیمانکار، مهندسی اجرایی، مدیران اجرایی و معاونین عمرانی ادارات کل استان ها بود و تعداد 750 نفر از آن ها در قالب 25 نفر برای هر پروژه و درمجموع 30 پروژه به روش دردسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای دستیابی به مدل پیش بینی تأخیر از شبکه های عصبی مصنوعی و برای اعتبار سنجی کار از الگوریتم لوو استفاده شد. براساس نتایج، مدل ارائه شده توانست با دقت 34/88 میزان تأخیر در پروژه های عمرانی را شناسایی کند؛ بنابراین با توجه به این مدل می توان میزان تأخیر را در پروژه های عمرانی پیش بینی کرد و اقدام لازم در راستای کاهش آن انجام داد.